Rib and Sea

Σήφη, ευχαριστώ για τις ευχές.

Όμως η ζωή διδάσκει, ότι ούτε οι ευχές εκπληρώνονται, ούτε οι  προσδοκίες και ελπίδες πραγματοποιούνται, ούτε οι προσευχές εισακούονται.

Επί Γης ειρήνη δεν θα υπάρξει ποτέ, όσο θα υπάρχει πολεμική βιομηχανία.
Ούτε οι θρησκείες, ούτε οι ιδεολογίες, ούτε τα κοινωνικά συστήματα, ούτε οι επιστήμες απάλλαξαν τα τρισεκατομμύρια των ανθρώπων που, με το χαμηλό μας IQ, ζουμε με αυταπάτες και ψευδαισθήσεις.

Προς τί κι αν βελτιώθηκε η λεγόμενη "ποιότητα ζωής" μας και αυξήθηκε το "προσδόκιμο επιβίωσης";

Πόσες φορές θα ευχηθεί ο καθένας μας το "Καλή χρονιά;" Ε! καί;

Ίτε λοιπόν παίδες ελεύθερων σκλαβωμένων".

Εμμ. Α. Χριστουλάκης

Βολτάροντας παραμονή πρωτοχρονιάς στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και σε άλλα συνοικιακά κέντρα, και βλέποντας όλον αυτό τον ορυμαγδό κατανάλωσης, τον συνωστισμό σε καταστήματα και καφέ, τις χιλιάδες σακούλες να πηγαινοέρχονται εύθυμα, τις χαρούμενες φάτσες πάνω από ανέμελα κασκόλ, τα smarthpones και τα tablets να δουλεύουν υπερωρίες, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να βουλιάζουν από ευχές και πίστεις ευτυχούς μέλλοντος, κι από βιντεάκια διονυσιακού ξεφαντώματος, το blog έπεσε σε βαριές σκέψεις.

"Ρε μπας κι είσαι εσύ ο μίζερος που τα βλέπεις όλα μαύρα;" σκέφτηκε.
"Μπας και τούτη 'δω η κανονικότητα μετά από 8 χρόνια μνημονίων είναι κανονική και μόνο εσύ και κάτι άλλοι γραφικοί την βλέπετε ανώμαλη;".
"Μήπως τελικά οι προδότες δεν είναι δωσίλογοι, αλλά συνεπείς πολιτικοί που φροντίζουν για τον λαό, και σύ τους βρίζεις άδικα;".
"Ρε μήπως ο λαός γουστάρει μνημόνια κι επιτροπείες, και eurogroup, και τέτοια;".
"Ρε μπας κι είχε δίκιο το γουρούνι και τα μνημόνια είναι ευλογία;".

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

[Φωτο : το μέγα πωλητικό κεφάλαιο του Έθνους].

Επειδή μας έχουν πρήξει με τα Greek statistics, χάρη στα οποία μπήκαμε στο ευρώ, ενώ δεν αξίζαμε μία τόσο μεγάλη... τιμή-λαιμητόμο, αφιερώνω στου ευρωλάγνους, επί τη 16η επετείω της εισόδου μας στην ευρωζώνη, απόσπασμα από το βιβλίο τού Βαρουφάκη «And the weak suffer what they must?» [σελίδες 135-136].  

«Όμως, το δημόσιο χρέος της Ιταλίας ήταν διπλάσιο εκείνου που ορίζει το Μάαστριχτ ως το ανώτατο όριο για την είσοδο στο ευρώ και ο πληθωρισμός της βυθιζόταν στην κόκκινη ζώνη. Η Ρώμη έκανε τα αδύνατα δυνατά, για να κατεβάσει αυτούς τους δείκτες στα όρια του Μάαστριχτ. Ευφυείς αξιωματούχοι, συνεργαζόμενοι με το καλλίτερο οικονομικό μαγειρείο που θα μπορούσε να προσφέρει η Goldman Sachs, επεδόθησαν στη δημιουργική λογιστική που κατάπιε μέρος του χρέους και λίγο από το έλλειμμα του κυβερνητικού προϋπολογισμού.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ερντογάν έχει δηλώσει δημοσίως, τουλάχιστον 2 φορές, ότι ο Αλαίκσοις τού είχε υποσχεθεί πως είναι θέμα χρόνου, και δη βραχέως, να του στείλει πακέτο τους 8 Τούρκους στρατιωτικούς  που κατέφυγαν στην Ελλάδα την 15.07.2016 αμέσως μετά το πραξικόπημα [;] που εκδηλώθηκε στη γείτονα. Η απάντηση του Αλαίκσοι είναι σταθερή: «αυτό ανήκει στη δικαιοδοσία της ανεξάρτητης ελληνικής Δικαιοσύνης». Σωστός. Αλλά ουδέποτε διέψευσε τον Σουλτάνο.

Έτσι, αφού η ελληνική Δικαιοσύνη απεφάνθη κατά της εκδόσεως των στρατιωτικών στην Τουρκία, απέμενε το ζήτημα της απονομής ασύλου, ώστε να τύχουν οι στρατιωτικοί άδειας παραμονής. Η αρμόδια δευτεροβάθμια Επιτροπή Προσφυγών απεφάνθη υπέρ της χορήγησης ασύλου εξετάζοντας την αίτηση ενός των 8. Σημειωτέον ότι η Επιτροπή είναι 3μελής και 2 εκ των μελών της είναι δικαστές της Διοικητικής Δικαιοσύνης, ήτοι όχι απλοί διοικητικοί υπάλληλοι.