Rib and Sea

Μικροί και έφηβοι, τον καιρό που ήμασταν, μάθαμε πως κανένας αγώνας, μικρός ή μεγάλος δεν πάει χαμένος. Ίσως ήταν τέτοια η εποχή. Ή υπήρχε μεγάλη εμπιστοσύνη στον άνθρωπο. Ήταν άλλωστε μιά εποχή που η ανθρωπότητα είχε βγει από δυό παγκόσμιους πολέμους, και η επιστήμη και τα γράμματα έδειχναν να παίρνουν κεφάλι στην κούρσα τους με τον σκοταδισμό, τον φασισμό, την φτώχεια, τον φανατισμό.

Ήταν μάλλον η εποχή της αθωότητας. Ή απλούστατα ήταν η βρεφική ηλικία μιάς μετάλλαξης του φασισμού, που τότε κανείς δεν αξιολογούσε σαν επικίνδυνη, αντίθετα την έβλεπαν χαριτωμένη στα πρώτα της βήματα, και την κανάκευαν, και την νταχντιρντίριζαν και την τάϊζαν δουλειά, πόρους, χρόνο και ενέργεια, ώσπου ο χαριτωμένος έφηβος καταναλωτισμός, ενηληκιώθηκε και έγινε ένας τερατώδης νεοφιλελευθερισμός, άγαρμπος στην αρχή και άπειρος, μαθαίνοντας όμως γρήγορα όλες τις τακτικές της χειραγώγησης,της καταστολής και της καταδυνάστευσης των λαών, της ανθρωπότητας γενικότερα.

Και η εποχή της αθωότητας πέρασε ανεπιστρεπτί. Ήρθε η εποχή της σιδερένιας μπότας του νεοφιλελευθερισμού-νεοφασιμού, όπου ειδικά στην πατρίδα μας βρίσκοντας μία οικονομία αποβιομηχανοποιημένη και μιά κοινωνία αμόρφωτη και πολιτικά απονευρωμένη μετά από τριάντα χρόνια πασοκικής λαίλαπας και ενωσητο-ευρωπαϊκού εκμαυλισμού, έχει στήσει πανηγύρι τρανό κι ατέλειωτο,
έχοντας βρει την γη της επαγγελίας των πολιτικών δωσιλόγων και προδοτών, αλλά κι ενός παντελώς άχρηστου και ανίκανου να αντιδράσει λαού.

Μέσα σ' αυτά τα πλαίσια είναι ήδη φανερό σε οποιονδήποτε σκεπτόμενο παρατηρητή πως οποιοσδήποτε αγώνας μικρός ή μεγάλος στην χώρα μας είναι άχρηστος, ατελέσφορος και μάταιος. Άλλωστε οι μεμονωμένοι αυτοί αγώνες δίνονται είτε από άτομα το καθένα μόνο του, είτε από μικρές ομάδες δον Κιχώτηδων, που μέσα στην αφέλεια και στην αθωότητά τους εύκολα μετατρέπονται απ' το σύστημα σε γραφικούς, συνάμα και επικίνδυνους για τους συμμετέχοντες.

Η πλειοψηφία του "πνευματικού" κόσμου, αυτών των τζιτζικιών και  παγωνιών των εύκολων και ψεύτικων εποχών, καθώς και η συντριπτική πλειοψηφία του λαού (που καλά έχει αντιληφθεί ο πρωθυπουργός-εντελόμενο ως "ετερόκλητο όχλο"), έχει σωπάσει για πάντα.

Η λύση και η σωτηρία για 'μας θα έρθει -αν έρθει ποτέ- από άλλες χώρες, από άλλους λαούς που πιθανόν θα έχουν το σθένος να αντιδράσουν στον νέο παγκόσμιο φασισμό, και ειδικά στον φασισμό της Ευρωπαϊκής "Ένωσης", φασισμό που επειδή έχει σαν ηγέτη το κράτος που ήδη δύο φορές αιματοκύλισε την ανθρωπότητα, προσλαμβάνει σημειολογικά τεράστιο μέγεθος, τόσο για τους κρατούντες όσο και για τους υπήκοους λαούς, τους μοντέρνους οικονομικούς νεο-σκλάβους τού τέρατος.

Ως τότε εμείς εδώ, ο σώζων εαυτόν σωθήτω.
Το τέρας έχει ήδη νικήσει.
Σιωπητήριο...

Πηγή : https://mandatoforos.blogspot.gr/2018/03/blog-post_19.html