Rib and Sea

Υπάρχουν κάποιοι προβληματιζόμενοι και απαισιόδοξοι (μεταξύ αυτών και το blog) που πιστεύουν, ή έστω έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στην θεωρία του τυχαίου γεγονότος. Ενός γεγονότος τόσο απροσδιόριστου και τόσο τυχαίου που καταντάει μη προβλέψιμο από το σύστημα, και που θα σταθεί ικανό όμως να γίνει η θρυαλλίδα, ο πυροκροτητής μιάς ανεξέλεγκτης αλλά και τόσο φυσιολογικής αντίδρασης του λαού ώστε να αλλάξει η ροή των πραγμάτων (να υπενθυμίσουμε εδώ πως ένα τέτοιο μη προβλέψιμο γεγονός ήταν η αυτοπυρπόληση ενός μικροπωλητή, που οδήγησε στην "αραβική άνοιξη" με τις όποιες καλές ή κακές συνέπειές της).

Το "παιχνίδι" που παίζεται κάθε Τετάρτη έξω από τα συμβολαιογραφεία μεταξύ υγιώς αντιστεκόμενων πολιτών και των δυνάμεων καταστολής των πραξικοπηματιών, (πραξικόπημα δεν είναι μόνον όταν καταλαμβάνεις την εξουσία με τα όπλα, αλλά και όταν την σφετερίζεσαι με αισχρά ψέμματα, με υποσχέσεις και "προγράμματα", που μετά την εξαπάτηση μέσω της κάλπης δεν αισθάνεσαι καμία υποχρέωση να εφαρμόσεις. Επίσης πραξικόπημα είναι όταν κυβερνάς καταπατώντας συνεχώς τα μισά άρθρα του Συντάγματος και όταν έχεις παραδώσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας σε "ανεξάρτητες αρχές" όπως είναι η ΑΑΔΕ.

Σήμερα την χώρα δεν κυβερνούν αυτοί τους οποίους ψηφίζει ο ελληνικός λαός, αλλά αυτοί που πραξικοπηματικά εκτελούν χρέη υπηρετριών εξωχώριων κέντρων εξουσίας. Με αυτή την έννοια ως πραξικοπηματικές νοούνται όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις των τελευταίων εννέα ετών, και ως τέτοιες πρέπει να αντιμετωπίζονται.  

Αν συνεχιστεί, θα οδηγήσει νομοτελιακά σε ένα τέτοιο γεγονός που μόνο απροσδιόριστο και απρόσμενο δεν θα είναι. Αν συνεχιστεί η παράλογα βίαιη και λυσσαλέα αντίδραση των πραξικοπηματιών εναντίον διαμαρτυρόμενων πολιτών, είναι πολύ πιθανόν από ατύχημα να υπάρξουν θύματα. Μπορεί να υπάρξει νεκρός, ή νεκροί. Αυτό είναι κάτι που απευχόμαστε όλοι. Το απεύχεται και η κυβέρνηση των δωσιλόγων, κατανοώντας προφανώς μέσα στην εξουσιαστική θολούρα της το πόσο καταλυτικές και καταιγιστικές θα είναι πιθανότατα οι εξελίξεις μετά από ένα τέτοιο ατύχημα. Και γι αυτό ίσως εντείνει την καταστολή τόσο πολύ -ρισκάροντας την πιθανότητα ενός ατυχήματος- προκειμένου να εκφοβίσει και να παραλύσει την αντίσταση του λαού.

Προφανώς πιστεύουν οι πραξικοπηματίες -κι έχουν δίκιο- πως όσες περισσότερες φορές πάει το σταμνί στην βρύση τόσες περισσότερες πιθανότητες έχει μία να πάει και να μη γυρίσει. Κι έτσι προσπαθούν με τον εκφοβισμό της σκληρής καταστολής να σταματήσουν τα δρομολόγια του σταμνιού προς την βρύση, το σταμάτημα δηλαδή της αντίδρασης έξω απ' τα συμβολαιογραφεία, όπου μέσω μίας τελείως αντισυνταγματικής διαδικασίας ληστεύεται η περιουσία των ακριβώς γι αυτόν τον λόγο παράνομα φτωχοποιημένων ελλήνων: για να αποτελέσει άλλοθι η μη δυνατότητα αποπληρωμής των "χρεών" τους της αρπαγής, της απαλλοτρίωσης της περιουσία τους.

Τί πρέπει να γίνει;
Μα απλούστατα να μη σταματήσει το σταμνί να πηγαίνει στην βρύση.
Να γίνουν πολλά τα σταμνιά που πηγαίνουν στην βρύση. Όλο και περισσότερα. Όλο και πιό συχνά.
Αν κάποιο απ' αυτά σπάσει -πράγμα που δεν θέλουμε, ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ-, θα είναι αποκλειστικά υπεύθυνη η παράλογη και απάνθρωπη και φασιστική καταστολή που εφαρμόζουν οι πραξικοπηματίες.

Είναι υπεύθυνοι και ικανοί να σταματήσουν την βίαιη αντιμετώπιση των πολιτών.
Ή να σταματήσουν την αντισυνταγματική -πλην "προαπαιτούμενη" απ' τους τοκογλύφους της Ε.Ε- διαδικασία των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών.
Ή και τα δύο.

Οι λαοί δεν σταματούν. Δεν πρέπει να σταματούν.
Αν σταματούσαν δεν θα υπήρχαν καν αυτοί οι ίδιοι οι πραξικοπηματίες να βυσσοδομούν και να εγκληματούν σε βάρος των λαών.
Οξύμωρο αλλά αληθινό!

Πηγή : https://mandatoforos.blogspot.gr/2018/03/blog-post_22.html