Με την ευκαιρία της συνέντευξης που πήρα προσφάτως από τον θρυλικό Κώστα Καββαθά, ανέσυρα από το συρτάρι των αναμνήσεών μου δύο τεύχη του περιοδικού "4 ΤΡΟΧΟΙ", του οποίου η δημιουργία είναι άρρηκτα δεμένη με τον ταλαντούχο αυτόν δημοσιογράφο και εκδότη.
Στο τεύχος Αυγούστου 1997 λοιπόν, τότε που έκανα εμπόριο και είχα αντιπροσωπείες ειδών επαγγελματικής αλιείας ανοικτής θαλάσσης (για τα προς το ζην) και παράλληλα αρθρογραφούσα στο "Νέμεσις" της Λιάνας Κανέλλη (πρώην τέκνο της ΟΝΝΕΔ και νυν του ΚΚΕ), έγραψα ένα άρθρο στους "4 ΤΡΟΧΟΥΣ" για τους αγώνες των σκαφών της Formula I που διεξήχθησαν εκείνο τον χρόνο στον κόλπο της Γαρίτσας, στην Κέρκυρα. Αργότερα, βεβαίως, χάσαμε κι' εκείνη την διοργάνωση και μας την πήραν οι Τούρκοι. Γνωστή πονεμένη ιστορία και διηγώντας την να κλαίς...
Τέσσερις σελίδες κάλυπτε εκείνο το άρθρο μου και πολύ είχα χαρεί που δημοσιεύτηκε σε ένα από τα πιο καταξιωμένα περιοδικά του ειδικού τύπου, και όχι μόνο στην Ελλάδα. Ήταν ένα είδος παράσημου για τον δημοσιογράφο που θα μπορούσε να βάλει το αποτύπωμά του σ' εκείνο το έντυπο.
Η θητεία μου ωστόσο στους "4ΤΡΟΧΟΥΣ" ήταν σύντομη. Όχι πάντως από δική μου υπαιτιότητα. Κάποιος συνεργάτης του Καββαθά (δεν έχει σημασία να αναφέρω το όνομα του μετά από τόσα χρόνια) έβαλε το χεράκι του για να μην συμμετάσχω στην ομάδα των συντακτών που αρθρογράφησαν αργότερα στο περιοδικό που εξέδωσαν οι "Τεχνικές Εκδόσεις" για το σκάφος και τη θάλασσα. Οι προσβάσεις μου, άλλωστε, στον ευρύτερο χώρο των media και οι δημόσιες σχέσεις μου, οι οποίες διέπονταν πάντοτε από τον απόλυτο και συμβίβαστο χαρακτήρα μου, δεν ήταν και τόσο καλές...
Στο ίδιο τεύχος ο Κώστας Καββαθάς έγραψε στο "Εν λευκώ" τα καυστικά του σχόλια για τις αποσύρσεις των παλαιών αυτοκινήτων και για κάποιες "monkey businesses" εμπόρων οι οποίοι τα 'κονόμαγαν, κοινώς, με τις πριμοδοτούμενες εξαγωγές σαράβαλων σε χώρες των Βαλκανίων, και όχι μόνο, με τον μοναδικό τρόπο που ο Καββαθάς ήξερε να γράφει και να τσουρουφλίζει τα ξερόχορτα.
Αλλά ξεχώρισα και ένα άλλο "Εν λευκώ", στο τεύχος Αυγούστου 1998, όπου η φωτογραφία ενός... Αεκτζίδικου "Smart Playmobil" μονοπωλούσε το εξώφυλλό του. Και το ξεχώρισα γιατί αυτά που έγραψε ο Καββαθάς σ' εκείνο το editorial του περιοδικού με ανάγκασαν να κάνω μια φυσική αναδρομή σε μια αποστροφή της πρόσφατης συνέντευξής του όταν μου μίλησε για τον χρόνο και τον τρόπο με τον οποίο συνάντησε τον "μέντορά" του στον χώρο του αερομοντελισμού, αρχικώς, και των πτήσεων στη συνέχεια. Τον ζωγράφο και αερομοντελιστή Γιώργο Μανουσάκη.
Πιστεύω ότι το παρελθόν αναζωογονεί, σε αντίθεση με αυτούς οι οποίοι πιστεύουν ότι δεν είναι καλό να κοιτάζει κανείς πίσω. Με μια προϋπόθεση βεβαίως. Το παρελθόν αυτό να είναι γεμάτο από όμορφες "πτήσεις", σταθερά "πιστεύω" και Αρχές, χωρίς επικύψεις απέναντι σε άνομα συμφέροντα και δουλικά "yes sir"...
Ιωσήφ Παπαδόπουλος