Rib and Sea
Πρόσωπα
Ο Χαλίλ Γκιμπράν επίκαιρος σήμερα όσο ποτέ.
Ο μεγαλύτερος Λιβανέζος ποιητής Xαλίλ Γκιμπράν (1883-1931) μεταξύ των αριστουργημάτων που έγραψε, είναι και το έργο του "ο Κήπος του Προφήτη". Κάποια μικρά αποσπάσμα από το βιβλίο εκείνο (εκδόθηκε το 1923).
"Το έθνος να λυπάστε, αν φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε.
Ψωμί αν τρώει, αλλά όχι απ' τη σοδειά του.
Κρασί αν πίνει, αλλά όχι απ' το πατητήρι του.
Το έθνος να λυπάστε που δεν υψώνει τη φωνή, παρά μονάχα στην πομπή της κηδείας.
Που δεν συμφιλιώνεται, παρά μονάχα μέσα στα ερείπιά του.
Που δεν επαναστατεί, παρά μονάχα σαν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.
Το έθνος να λυπάστε που έχει αλεπού για πολιτικό, απατεώνα για φιλόσοφο, μπαλώματα και απομιμήσεις είναι η τέχνη του.
Το έθνος να λυπάστε που έχει σοφούς από χρόνια βουβαμένους".
Το μουσείο της θάλασσας του Σταύρου Βαλσαμίδη στην Κάλυμνο.
Ρεπορτάζ - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Είναι κάποιοι συνέλληνες που ξεχωρίζουν. Κάποιοι συνέλληνες οι οποίοι, με τον τρόπο που ζουν και σκέφτονται, δικαιολογούν την πεποίθησή μας ότι αποτελούν ξεχωριστή και μοναδική ράτσα στο ανθρώπινο είδος. Ο καπεταν Σταύρος Βαλσαμίδης, με τον οποίο είχα την ευκαιρία και την τιμή να συναντηθώ και να συνομιλήσω μαζί του, κατά την διάρκεια της πρόσφατης παραμονής μου στην Κάλυμνο, έχει δημιουργήσει το δικό του θαλασσινό μουσείο στα Βλυχάδια. Ένα μουσείο που δεν έχει σίγουρα όμοιό του στην Ελλάδα, με τον απίστευτο δημιουργό του να έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου και να εκφράζει το παράπονό του για την αγνωμοσύνη και την αδιαφορία των Αρχών του νησιού του αλλά και των βουλευτάδων, όπως χαρακτηριστικά αποκαλεί τους τροφίμους του Κυνοβουλίου, οι οποίοι ουδέποτε ενδιαφέρθηκαν να επισκεφτούν το μουσείο του και να δουν αυτό που με τόση αγάπη ο ίδιος δημιούργησε.
Σε καινοτόμο λύση για τα απορρίμματα το φετινό βραβείο του Tedx
Πηγή : http://www.inews.gr/242/se-kainotoma-lysi-gia-ta-aporrimmata-to-fetino-vraveio-tou-Tedx.htm
Ολοκληρώθηκε ο ανοιχτός διαγωνισμός "Call to Innovation" - της παράλληλης δράσης του "Tedx Academy" - αναδεικνύοντας νικητή τον Γιάννη Μουργή, 23 ετών, απόφοιτο του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, που ζει στην Καλαμάτα. Οι 6 συνολικά υποψήφιοι που έφθασαν στον τελικό, παρουσίασαν ζωντανά στο κοινό και στην κριτική επιτροπή τις προτάσεις τους, σε ειδική εκδήλωση, στο Μουσείο Μπενάκη.
Η ιδέα του Γ. Μουργή λέγεται "Οrganery" και αποσκοπεί στην επίλυση του προβλήματος της διαχείρισης οργανικών απορριμμάτων με τρόπο καινοτόμο και αποδοτικό. Η πρόταση αφορά στην ολοκληρωμένη συνοικιακή κομποστοποίηση με «έξυπνους» κάδους διαχείρισης που αναγνωρίζουν ψηφιακά το οργανικό DNA των απορριμμάτων. Επίσης, δίνονται κίνητρα για συμμετοχή στη διαδικασία, αφού το σύστημα επιστρέφει εμπράκτως πολλαπλά οφέλη σε κάθε συμμετέχοντα που ακολουθεί τους κανόνες (π.χ. εξαργύρωση πόντων με εκπτωτικά κουπόνια σε super markets). Οι στόχοι των εμπνευστών της ιδέας είναι:
Όλγα και Τάνυα Γεριτσίδου : "Δυστυχώς" αθωώθηκαν!
Συνέντευξη της Όλγας και Τάνυας Γεριτσίδου στον Ιωσήφ Παπαδόπουλο.
Συνηθίσαμε πια να βλέπουμε να δημοσιεύονται και να προβάλονται, στα μέσα της μαζικής μας εξαπάτησης, συνεντεύξεις φελλών. Ανθρώπων οι οποίοι, πέρα από το life style, το κουτσομπολιό και την πολιτική αλητεία, τίποτε άλλο δεν έχουν να πουν, τίποτε να προσφέρουν. Αποτελεί λοιπόν ξεχωριστή τιμή, για ένα πραγματικό και Ελεύθερο δημοσιογράφο, η πνευματική και διαλογική συναλλαγή με ανθρώπους που έχουν να πουν πράγματα. Μια τέτοια συναλλαγή είχα την τιμή και την ευκαιρία να απολαύσω χθες με δύο Κυρίες. Την Όλγα και την Τάνυα Γεριτσίδου. Μητέρα και κόρη που γνώρισαν την κυβερνητική και αστυνομική αλητεία σε όλη της την έκταση, αφού οδηγήθηκαν στο εδώλιο του Τριμελούς Αυτόφωρου Πλημμελειοδικείου με τις κατηγορίες της αντίστασης κατά της Αρχής, της απείθειας και της εξύβρισης! Ο λόγος; Γιατί θέλησαν να δουν από κοντά την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου και να αποτίσουν φόρο τιμής στους πεσόντες προγόνους μας, κρατώντας στα χέρια τη σημαία και την αστυνομική τους ταυτότητα, απρόθυμες να υπακούσουν την παράνομη και ανυπόστατη απαγόρευση των αστυνομικών Αρχών!
Συνέντευξη στον Ιωσήφ Παπαδόπουλο.
Ο Στέλιος Κακαγιάννης, εκτός από χαμογελαστός άνθρωπος, καλός γείτονας και φίλος, είναι και ένας πολύ καλός και έμπειρος φαρμακοποιός στην Ηλιούπολη. Καθώς, εκτός όλων των άλλων, δεν μασάει και τα λόγια του, αποφάσισα να του ζητήσω να μου μιλήσει για το νέο ηλεκτρονικό σύστημα συνταγογράφησης, τα γενόσημα, το οικονομικό αλισιβερίσι των φαρμακοποιών με το Κράτος, τα ακριβά φάρμακα για τις σοβαρές παθήσεις, που έχουν κάνει φτερά απ' την αγορά, και άλλα τέτοια κωμικοτραγικά και τριτοκοσμικά. Η αφορμή, για να του εκφράσω αυτή την επιθυμία μου, ήταν κάποια σκόρπια πράγματα που μου είπε την τελευταία φορά που επισκέφτηκα το φαρμακείο του, σχετικώς με το τέρας της γραφειοκρατίας που έβαλε χέρι και στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση. Να λοιπόν τι μου είπε :