Rib and Sea
Πρόσωπα
Η Λίλα Μαστρομανώλη διδάσκει Κασιώτικους χορούς και παράδοση.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η Λίλα Μαστρομανώλη είναι μια νεαρή Κασιώτισσα, στο αίμα της οποίας κυλάει ζωντανή η μουσική και χορευτική, θα έλεγε κανείς, παράδοση του νησιού της. Καθηγήτρια γυμναστικής αγωγής σε σχολείο της Αττικής, η Λίλα, έρχεται κάθε καλοκαίρι στην Κάσο για να διατηρήσει ζωντανές τις εικόνες και τις παραδόσεις της ιδιαίτερης πατρίδας της.
Είχα την τύχη και την ευκαιρία να παρακολουθήσω και να βιντεοσκοπήσω ένα από τα μαθήματα Κασιώτικων χορών που παρέδωσε στο Θέατρο Ελληνικών Χορών της Δώρας Στράτου στην Πλάκα. Και λέω πως ήταν τύχη και ευκαιρία μαζί, καθώς η Λίλα έχει έναν δικό της ιδιαίτερο τρόπο να μεταδίδει στους άλλους τις γνώσεις της αλλά και την απέραντη αγάπη που τρέφει για το νησί της. Οι μαθητές της δεν έμαθαν μόνο τα βήματα της σούστας ή του ζερβού, αλλά μυήθηκαν στο Κασιώτικο γλέντι όπου όλοι, ανεξαρτήτως ηλικίας, μόρφωσης και κοινωνικής τάξης γίνονται ένα. Έμαθαν για τη μητριαρχική Κασιώτικη οικογένεια και τον σημαντικό ρόλο που είχε η Κασιώτισσα, καθώς ο άντρας της ταξίδευε με τα καράβια, ακόμη και για τον τρόπο με τον οποίο ζητούσαν τη νύφη.
Δεν θα πω όμως περισσότερα γιατί τα είπε όλα η Λίλα Μαστρομανώλη. Απολαύστε την στο βίντεο που ακολουθεί.
Πρόταση Δημ. Κατσαπρακάκη για την δημιουργία υβριδικού αιολικού πάρκου στην Κάσο.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Δημήτρης Κατσαπρακάκης είναι καθηγητής στο Εργαστήριο Αιολικής Ενέργειας του Τ.Ε.Ι. Ηρακλείου Κρήτης, με πολλές περγαμηνές στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Υπήρξε καθηγητής του γιου μου Ιωάννη, όταν αυτός φοιτούσε στο Τμήμα Μηχανολόγων.
Το καλοκαίρι του 2006 πήρα την πρωτοβουλία να προσκαλέσω τους καθηγητές Δημήτρη Κατσαπρακάκη και Δημήτρη Χρηστάκη στην Κάσο, μαζί με ομάδα φοιτητών, προκειμένου να διερευνηθεί η δυνατότητα εγκατάστασης αιολικού πάρκου στο νησί για την εξασφάλιση αυτονομίας σε ηλεκτρικό ρεύμα και νερό. Η παραμονή των καθηγητών και των φοιτητών ήταν εποικοδομητική και προέκυψε μια μελέτη, αποτέλεσμα της πτυχιακής εργασίας της φοιτήτριας Μαρίας Κορρέ. Η μελέτη εκείνη αποτυπώθηκε σε ηλεκτρονική μορφή αλλά ο Δήμος Κάσου σφύριξε αδιάφορα και η υπόθεση μπήκε προσωρινά στο ντουλάπι.
Συνέντευξη του στρατηγού ε.α. κ. Φραγκούλη Φράγκου για την Θράκη.
"Οι Τούρκοι επιχειρούν να περάσουν το 50% στη Ροδόπη για να εγείρουν θέμα αυτονομίας".
Ο Στρατηγός ε.α. Φραγκούλης Φράγκος μιλάει στην Εφημερίδα «Νέα Εγνατία» και το δημοσιογράφο Νίκο Χαζαρίδη για την κατάσταση που επικρατεί στη Θράκη.
Ο στρατηγός εν αποστρατεία και πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας αναφέρεται στα λάθη που έχουν κάνει οι ελληνικές κυβερνήσεις στην περιοχή μας και καταθέτει διάφορες προτάσεις για να αντιμετωπιστούν οι τουρκικές προκλήσεις.
Όπως ισχυρίζεται ο κ. Φράγκος, τα οπλικά συστήματα που διαθέτει ο ελληνικός στρατός στις ευαίσθητες περιοχές του Αιγαίου και της Θράκης και το υψηλό φρόνημα των ανδρών των ενόπλων δυνάμεων, μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλεια της πατρίδας μας. Η Ελλάδα, σύμφωνα με όσα επισήμανε ο στρατηγός, έχει στη φαρέτρα της και άλλα μέσα, εκτός από στρατιωτικά, για να υπερασπιστεί τις θέσεις της στα εθνικά θέματα. Αρκεί, κατά τον ίδιο, να επιδείξει της απαραίτητη πολιτική βούληση.
Ευάγγελος Καϊμακάμης : Ο Ανταρκτικο-ναύτης από τη Θεσσαλονίκη.
Πηγή : http://www.parallaximag.gr/reportage/o-antartiko-naytis-apo-ti-thessaloniki
Γράφει η Άννα Ποδάρα.
Ταξίδεψε 14.630 χλμ για να γίνει «κοσμοναύτης» επί της γης. Έζησε 12 μήνες σε μια απομονωμένη βάση, τους 4 με πλήρες σκοτάδι τριγύρω.
Έπινε νερό 500 ετών, δάκρυσε όταν είδε μετά από μήνες ντομάτα (!), ξέχασε τι μέγεθος έχει ένα παιδί, βρέθηκε στη μέση μιας αποικίας 3.500 αυτοκρατορικών πιγκουίνων… Είναι ο γιατρός Ευάγγελος Καϊμακάμης και μόλις γύρισε από την Ανταρκτική.
Η βάση που βλέπεις στη διπλανή φωτογραφία βρίσκεται στη μέση της Ανταρκτικής, 1.100 χλμ μακριά από τα παράλια. Είναι γαλλο-ιταλική εγκατάσταση και χρησιμοποιείται από επιστήμονες διαφόρων φορέων. Το καλοκαίρι δουλεύουν εδώ 50 άτομα. Το χειμώνα η βάση δεν είναι προσβάσιμη από τον έξω κόσμο. Φεύγουν όλοι και μένουν μόνο 15 άτομα (τεχνικό και επιστημονικό προσωπικό). Οι καιρικές συνθήκες είναι ακραίες και για 4 μήνες η Ανταρκτική βυθίζεται στο απόλυτο σκοτάδι. Η θερμοκρασία φτάνει μέχρι και τους -80 βαθμούς Κελσίου, παγώνοντας τα καύσιμα των οχημάτων σε δευτερόλεπτα και τα αεροπλάνα δεν μπορούν μας προσεγγίσουν στο απόλυτο σκοτάδι. Επίσης, επειδή ο αέρας στους πόλους είναι αραιότερος, όλοι υποφέρουμε από έλλειψη οξυγόνου.
Ο θρυλικός "Πανορμίτης" και ο καπετάν Σταύρος.
Του Τέρη Χατζηϊωάννου.
Η ιστορία του καραβιού που σημάδεψε την «άγονη γραμμή».
«Όλα στο 32», είπε στη ντίλερ συμπατριώτης μας Ροδίτης, ποντάροντας στη ρουλέτα ενός πλωτού καζίνο στην Ακάμπα του Ισραήλ. «Το πλοίο το αγοράσαμε από την Ελλάδα και το μετατρέψαμε σε καζίνο» τον ενημέρωσε, όταν άκουσε ότι είναι Έλληνας. Όταν ο συμπατριώτης μας ρώτησε για την ονομασία του πλοίου, βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη έκπληξη.
Αυτό, δεν είναι ένα τυχαίο σκαρί. Είναι το θρυλικό, «Πανορμίτης». Ένα καράβι που έχει γράψει ιστορία στα νησιά και έχει μπει στην ελληνική λογοτεχνία. Ο Πανορμίτης είναι διάσημος σ’ όλο τον κόσμο. Έχουν περάσει ήδη εικοσιοκτώ χρόνια από τον παροπλισμό του, απ΄ την «άγονη γραμμή», κι όμως, όσοι Δωδεκανήσιοι ακούνε για το «μικρό», αυτόματα φέρνουν στο νου τους το καράβι που σύνδεε αδιάκοπα, χειμώνα-καλοκαίρι τα νησιά. Δεν υπάρχει Δωδεκανήσιος που να μην έχει να διηγηθεί μια ιστορία με το «Πανορμίτης». Με τον «σκυλοπνίχτη», όπως το έλεγαν…