Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Νίκος Μάνεσης είναι το είδος εκείνο του καλλιτέχνη τον οποίο μισούν οι έμποροι καυσόξυλων! Άλλος βλέπει ένα κούτσουρο ελιάς και λέει "πω πω, ένα ξύλο για το τζάκι" την ώρα που ο Νίκος Μάνεσης βλέπει το ίδιο κούτσουρο όπως βλέπει ο ζωγράφος τον καμβά!
Αυτός ο άνθρωπος, τον οποίο δεν είχα συναντήσει ξανά στο παρελθόν, ήταν η αιτία που μπήκα στη διαδικασία να κατέβω και πάλι στην Κρήτη αφού ο Βαμβουνάκης, ο καλός μου φίλος απ' τα Χανιά, αλλά και ο Βαγγέλης Κέφης, ο ξυλογλύπτης απ' την Κερατέα, μου είχαν διεγείρει τη φαντασία εκθειάζοντας το ταλέντο του Νίκου Μάνεση και το "Β΄ Συμπόσιο Ξυλογλυπτικής" που θα διοργάνωνε στον Άγιο Νικόλαο στις αρχές Οκτωβρίου. "Αν εγώ είμαι του Νηπιαγωγείου στην ξυλογλυπτική, ο Μάνεσης είναι του Πανεπιστημίου!", μου είχε πει ο Κέφης.
Συνηγορούντων λοιπόν και των δύο ακτοπλοϊκών εταιρειών (Blue Star Ferries και ΑΝΕΚ Lines), οι υπεύθυνοι του τμήματος χορηγιών των οποίων μου έδωσαν τα εισιτήρια, επιβιβάστηκα στο "Έλυρος" και το Σάββατο 5 Οκτωβρίου αποβιβάστηκα στο Ηράκλειο. Σκάρτη μια ώρα δρόμος μέχρι τον Άγιο Νικόλαο και την πλαζ του Ε.Ο.Τ. όπου μετά τις 8 εμφανίστηκε ο Μάνεσης και σιγά σιγά όλοι οι άλλοι συντελεστές και συμμετέχοντες του Συμποσίου.
Το σπίτι του στη Νεάπολη Λασηθίου, που απέχει λίγα χιλιόμετρα απ' την πόλη του Αγίου Νικολάου, είναι κάτι μεταξύ αποθήκης για καυσόξυλα και εργαστηρίου ξυλογλυπτικής. Εκεί παραδίδει μαθήματα σε όσους εναδιαφέρονται να μάθουν τα μυστικά της μοναδικής αυτής τέχνης, ενώ οι τοίχοι και τα ράφια είναι γεμάτα με έργα του. Ανθρώπινες μορφές, αλλά και μορφές βγαλέμενες μέσα απ' τα παραμύθια και τους θρύλους, ψάρια, γοργόνες και ερπετά σε κάνουν να θαυμάζεις την έμπνευση της φύσης, που προετοιμάζει το έδαφος, και την τέχνη του γλύπτη που ξέρει πώς να αναδεικνύει αυτή την έμπνευση.