Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Έχω δει πολλών ειδών μινιατούρες μέχρι σήμερα. Από τις μινιατούρες των κινητήρων του εκπληκτικού Μιχάλη Φωκά και τα ξύλινα καραβάκια του Κώστα Βιντιάδη, μέχρι τα ξύλινα αυτοκίνητα του Ανδρέα Παιδαράκη και τα πολεμικά αριστουργήματα του Στέλιου Φαλιέρου στο Ναυτικό Μουσείο των Χανίων. Τηλεκατευθυνόμενες όμως μικρογραφίες πλοίων της ακτοπλοίας πρώτη φορά είδα χθες το βράδυ στο εργαστήριο του Μάκη Γεράκη. Παρά λίγο μάλιστα να με ξεγελάσει μια φωτογραφία του "Νήσος Χίος" της "Hellenic Seaways" που είδα τις προάλλες σε μια πισίνα ξενοδοχείου και στάθηκε η αιτία να ζητήσω μια συνάντηση με τον... ναυπηγό του.
Ο Μάκης Γεράκης ταξίδευε με τα εμπορικά πλοία μέχρι που κάποια στιγμή αποφάσισε να ξεμπαρκάρει. Από τότε ο ελεύθερος χρόνος του περίσσεψε και μαζί περίσσεψε και η διάθεσή του να ασχοληθεί με το χόμπυ που τον έχει κερδίσει από την προσχολική ακόμη ηλικία. Ναυπηγεί πλοία και μάλιστα τους βάζει και κινητήρα ώστε να μπορούν να πλέουν με τη βοήθεια τηλεκοντρόλ!
Έμεινα με το στόμα ανοικτό βλέποντας το "Νήσος Χίος"... αγκυροβολημένο επάνω στον πάγκο του εργαστηρίου του! Άγκυρα που φουντάρει και βιράρει με μηχανισμό, καταπέλτης που είναι πανομοιότυπος, και στην εμφάνιση και στη λειτουργία, με τον πραγματικό καταπέλτη του "Νήσος Χίος", τζιμινιέρα που καπνίζει όταν ενεργοποιείται ο κινητήρας, περιστρεφόμενο ραντάρ, μπάλλα και διπλά προπέλλάκια στην πλώρη (bow thrust)!
Αν και ναυπηγεί κάθε είδους πλωτό μέσο, αποφεύγει τα ταχύπλοα! "Δεν μου αρέσει έτσι όπως χοροπηδούν στο νερό! Όταν ρίχνουμε τα πλοία που κατασκευάζουμε στις πισίνες, εγώ και τα μέλη της ομάδας που έχουμε δημιουργήσει, λέμε ότι πάμε να πλεύσουμε, όχι να παίξουμε! Η μορφή και οι κινήσεις των πλοίων θέλουμε να μην διαφέρουν, αν είναι δυνατόν, σε τίποτε από τα πραγματικά! Όλες οι κινήσεις απόπλου και κατάπλου, ο τρόπος προσέγγισης του προβλήτα, το φουντάρισμα και το βιράρισμα της άγκυρας, το κάπνισμα της τζιμινιέρας, το δέσιμο και το κατέβασμα του καταπέλτη γίνονται με θρησκευτική ευλάβεια!".
Έχουν δίκιο τελικώς κάποιοι συνδρομητές μου που με ρωτούν κατά καιρούς : "πού τους βρίσκεις ρε Ιωσήφ όλους αυτους τους απίθανους ανθρώπους;". Έλα ντε. Πού τους βρίσκω; Ευθύνεται μάλλον η διακαής επιθυμία μου να προβάλλω όσο πιο πολλά υγιή κομμάτια αυτής της κοινωνίας είναι δυνατόν μέχρι να έρθει η σειρά μου να σαλπάρω κι' εγώ για το μεγάλο ταξίδι...