Rib and Sea

Πήγε στη λίμνη Ηραίου, φωτογράφισε και γράφει τις εντυπώσεις του ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Είναι απόγευμα Παρασκευής κι' εσείς, με όλα αυτά που συνέβησαν κατά την διάρκεια της εβδομάδας, πέφτετε κουρασμένοι (ψυχολογικά περισσότερο) και απογοητευμένοι στον καναπέ του σαλονιού σας. Για σκεφθείτε, όμως. Αντί να κάθεστε μπροστά στο χαζοκούτι, υποβαλλόμενοι σε μια άνευ προηγουμένου πλύση εγκεφάλου από προδότες πολιτικούς και αστείους δημοσιογράφους - showmen, και να έχετε το camper να μελαγχολεί ακινητοποιημένο στο πάρκινγκ ή κάτω απ' το σπίτι σας, δεν θα ήταν καλύτερα να επιβιβασθείτε σ' αυτό και να αφήσετε πίσω σας το θλιβερό λεκανοπέδιο; Δεν χρειάζεται να πάτε μακριά αν τα χρήματα δεν αρκούν για την αγορά του πετρελαίου. Τριάντα όμως ευρώ θα τα ξοδεύσετε το Σαββατοκύριακο, ούτως ή άλλως, ακόμη και αν επιλέξετε να μείνετε στην Αθήνα. Ε, λοιπόν, νομίζετε ότι θα σας κοστίσει περισσότερο, ας πούμε, αν πάτε με το camper μέχρι τη λίμνη Ηραίου ή Εσχατιώτιδα στην αρχαιότητα, την γνωστή σε όλους μας σαν λίμνη Λουτρακίου;

Με το ψυγείο του γεμάτο με αυτά που περίσσεψαν απ' την εβδομαδιαία σίτιση στο σπίτι, ταχύτητα ταξιδίου τα εκατό χιλιόμετρα την ώρα και σηκώνοντας τις μπάρες των διοδίων στην Ελευσίνα και την Κόρινθο, ο κινητήρας του camper σας δεν πρόκειται να καταναλώσει περισσότερα από είκοσι πέντε λίτρα πετρέλαιο. Πιο χαλαρωτικό, διασκεδαστικό,"επαναστατικό" και, συνάμα, οικονομικό Σαβατοκύριακο δεν μπορεί να γίνει! Και μη νομίσετε ότι είναι ανάγκη να πάτε μακριά για να νοιώσετε πως φύγατε απ' την Αθήνα. Υπάρχουν, δόξα τω Θεώ, πολλοί κοντινοί προορισμοί σε ακτίνα μερικών δεκάδων χιλιομέτρων, οι οποίοι κάνουν τη διαφορά και εσάς να αισθάνεστε ότι βρίσκεστε σε άλλη χώρα ή, έστω, αρκετές εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά...

Λέω πάντως και ξαναλέω για τις μπάρες και τα διόδια, μήπως και σας πείσω να περνάτε και σεις χωρίς να πληρώνετε! Είναι απίστευτοι, τελικώς, αυτοί οι τύποι της Ολυμπίας Οδού, και όχι μόνο. Με ποια λογική χρεώνουν τα campers με 7,40 ευρώ (δυόμισυ χιλιάδες δραχμές για να μη ξεχνιόμαστε!) ανά διέλευση, επειδή λένε είναι... ψηλά, ουδείς μπορεί να καταλάβει! Είκοσι ένα περίπου ευρώ (επτάμισυ περίπου χιλιάδες δραχμές!) διόδια (μαζί με αυτά της Αττικής Οδού) για να πάει κανείς και να γυρίσει στο Λουτράκι, ούτε ο Θεός το θέλει ούτε ο διάολος! Αν αναλογιστώ μάλιστα ότι πλήρωσα 22 μόνο ευρώ για να πάω απ' τη Βενετία στη Γένοβα, τότε μου έρχεται να πάρω τα όπλα! Γι' αυτό λένε πως όλες οι παροιμίες είναι σωστές. Θέλατε κύριοι των διοδίων τα πολλά; Χάστε λοιπόν τώρα και τα λίγα! Και αν δεν συμφωνείτε ή πιστεύετε ότι κακώς (παρανόμως λέτε εσείς) δεν πληρώνουμε τα διόδια και την πέρα ως πέρα αντισυνταγματική και παράλογη σύμβαση παραχώρησης που υπογράψατε με τον κ. Σουφλιά (αλήθεια τον πήρε κάπου το μάτι σας αυτόν μετά τις περσινές εκλογές;) τραβήξτε μας στα δικαστήρια να τα πάρετε. Πώς και πώς το περιμένουμε...

Το Λουτράκι είναι ο αναγκαίος ενδιάμεσος σταθμός στον δρόμο προς την ομώνυμη λίμνη. Όμορφη λουτρόπολη, καλός περίπατος και... νυφοπάζαρο, στην παραλία ή στον κεντρικό εμπορικό δρόμο, καινούργιες και χλιδάτες εγκαταστάσεις δημοτικών ιαματικών λουτρών προς 8 ευρώ το άτομο (για ένα λουτρό διάρκειας είκοσι λεπτών της ώρας), πολλά καταστήματα και εναλλακτικές λύσεις για καφέ και φαγητό, και το γνωστό δημοφιλές πάρκινγκ στους "καταρράκτες".

Οι φίλοι είχαν φύγει από νωρίς την Παρασκευή, "κατασκήνωσαν" εκεί και μας περίμεναν. Εμείς, καθότι η καπετάνισσα είχε αναλάβει χρέη baby sitter το βράδυ της Παρασκευής, εγκαταλείψαμε το κλεινόν (λέγε με ανυπόφορον) άστυ στις 1.30 μετά τα μεσάνυκτα! Καθώς η ώρα ήταν προχωρημένη, αποφάσισα να φθάσω στην Ελευσίνα μέσω Κηφισσού και Λεωφόρου Αθηνών. Μηδενική κίνηση, λιγότερα χιλιόμετρα, λιγότερος χρόνος και χωρίς τα διόδια της Αττικής Οδού! Ήταν τόσο άνετο το ταξίδι, με καμμιά δεκαριά μόνο αυτοκίνητα να ταξιδεύουν μαζί μας μέχρι το Λουτράκι, ώστε σκεφτόμαστε πια σοβαρά να φεύγουμε κάθε φορά τέτοια ώρα απ' την Αθήνα. Φθάσαμε στους "καταρράκτες" του Λουτρακίου στις 2.30 τα ξημερώματα, παρκάραμε κοντά στα άλλα τρία αυτοκινούμενα και πέσαμε αμέσως στην αγκαλιά του Μορφέα. Όπως κάθε φορά, έτσι και εκείνο το βράδυ ο ύπνος στη σοφίτα του αυτοκινούμενου ήταν απόλαυση...

Σάββατο πρωί το κονβόϋ των τεσσάρων campers ξεκίνησε για τη λίμνη. Μεσολάβησε βεβαίως η απαραίτητη στάση για την αγορά ζυμωτού ψωμιού στην Περαχώρα (στην πλατεία, πρώτος δρόμος δεξιά). Στη λίμνη δεν υπήρχε ψυχή! Προχωρημένο φθινόπωρο γαρ. Επιλέξαμε το πιο καλό σημείο, στο βόρειο άκρο του μεγάλου χωμάτινου πάρκινγκ, παρκάραμε τα τέσσερα campers με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργήσουμε το δικό μας απροσπέλαστο "γκέττο", και βγάλαμε όλα τα συμπράγκαλα στην "αυλή". Ε, εντάξει, μέχρι τέσσερα αυτοκινούμενα μπορεί να γίνει αυτό. Αν μιλήσουμε για ομαδική εκδρομή συλλόγου, ξεχάστε το!

Όσο κι' αν μοιάζει να είναι μικρή η έκταση της λίμνης, υπάρχουν ωστόσο πολλά που μπορεί να κάνει κάποιος εκεί, αν δεν θέλει απλώς να μείνει ξαπλωμένος στην πολυθρόντα του και να ρεμβάζει, να διαβάζει ή να ασκεί... κοινωνική κριτική. Περπάτημα, ορειβασία, θαλάσσιο σκι, κανώ καγιάκ, ποδήλατο, κολύμπι βεβαίως, και την επόμενη φορά θα πάρω μαζί το ιπτάμενο φουσκωτό για να δω πώς φαινόμαστε από ψηλά! Από όλες πάντως αυτές τις δραστηριότητες, μόνο κανώ και σκι δεν κάναμε!

Το περπάτημα γύρω απ' τη λίμνη είναι ξεχωριστή απόλαυση. Μερικά αδέσποτα δημιουργούν μόνο κάποια μικροπροβλήματα με τα γαυγίσματά τους και πρέπει να είναι κανείς προσεκτικός αν πρόκειται να επιχειρήσει τον γύρο της λίμνης με ποδήλατο, γιατί θα τον συντροφέψουν γαυγίζοντας στο μεγαλύτερο μέρος της βόλτας του! Πέντε συνολικώς ταβέρνες υπάρχουν στην περιοχή της λίμνης Ηραίου. Στο ύψος της ταβέρνας της Ήρας λειτουργεί camping, με ράμπα μάλιστα για την καθέλκυση σκαφών και ξύλινο προβλήτα, ακριβώς μπροστά στην είσοδό του. Αν είστε οπαδοί του οργανωμένου camping και θέλετε πληροφορίες, τηλεφωνήστε στο : 27410 91231 (εστιατόριο "Νίκη").

Η λίμνη είναι κατ' όνομα βεβαίως "λίμνη" (λιμνοθάλασσα θα έπρεπε να λέγεται πιο σωστά), αφού τα νερά της ανανεώνονται διαρκώς μέσω του καναλιού που την χωρίζει από τον Κορινθιακό κόλπο. Υπάρχουν ως εκ τούτου ψάρια, εξ ου και οι πλωτοί ή παρόχθιοι ψαράδες, οι οποίοι προσπαθούν με υπομονή να βγάλουν τον θαλασσινό μεζέ τους. Το κανάλι δεν είναι βαθύ, επιτρέπει ωστόσο τη διέλευση ρηχόγατρων σκαφών και μικρών ψαροκάϊκων από τη λίμνη προς τη θάλασσα και αντιστρόφως. Το ρεύμα είναι πάντως ισχυρό, ενώ πότε έχει φορά προς τον Κορινθιακό και πότε προς τη λίμνη.

Φαντασθείτε δηλαδή τη λίμνη Ηραίου σαν ένα "ωμέγα", το άνοιγμα του οποίου βρίσκεται απέναντι απ' την Κόρινθο και την χωρίζει σε δύο ημικύκλια. Περπατώντας στο αριστερό ημικύκλιο φθάσαμε στις εγκαταστάσεις του εστιατορίου-καφετέριας-δωματίων με το όνομα "Μαντάς Bay". Γραφική γωνιά, με μινιατούρα μαρίνας και παραλία, ομπρέλλες από μπαμπού και ξαπλώστρες, που παραπέμπει στα τροπικά νησιά του Ειρηνικού ή του Ινδικού ωκεανού! Εντάξει, είμαι ίσως λίγο υπερβολικός, αλλά σε σύγκριση με την παραμελημένη γενικώς εικόνα της λίμνης, η προσεγμένη αυτή γωνιά κάνει τη διαφορά και σε βάζει στη διαδικασία τέτοιων σκέψεων.

Βλέποντας κανείς τη γενική εικόνα της λίμνης, τον περιβάλλοντα χώρο, τον φάρο Μελαγκάβι και τα ερείπα του αρχαίου ναού της Ήρας, κάνει την αυθόρμητη σκέψη ότι αν η προικισμένη απ' τη φύση αυτή περιοχή ήταν στα χέρια ενός άλλου ευρωπαϊκού λαού (καλό είναι να μη συγκαταλέγουμε ακόμη τη χώρα μας στους ευρωπαϊκούς λαούς) η εικόνα θα ήταν πολύ διαφορετική. Και δεν μιλάμε για τρομερά πράγματα δηλαδή. Για στοιχειώδη καθαριότητα μιλάμε, σωστή διαχείριση των σκουπιδιών και των αδέσποτων ζώων, και μερικές δημόσιες τουαλέττες για να μην κατεφεύγει ο κόσμος, που δεν διαθέτει camper, στο δάσος και στις όχθες της λίμνης για να στείλει τα επείγοντα... "τηλεγραφήματά" του.

Ένα από τα προβλήματα που υπάρχουν στη λίμνη Ηραίου, ιδίως τους ζεστούς μήνες, είναι οι μύγες. Το ενοχλητικό αυτό έντομο αφθονεί βεβαίως εκεί όπου η ανθρώπινη δραστηριότητα και τα σκουπίδια περισσεύουν. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος (προσθέστε και την πολυκοσμία) για τον οποίον, εμείς τουλάχιστον, αποφεύγουμε αυτόν τον προορισμό το καλοκαίρι. Φαντασθείτε να θέλετε να φάτε έξω και να δίνετε πραγματική μάχη με τα ενοχλητικά αυτά έντομα που μοιάζουν σαν να θέλουν να σας πάρουν τη μπουκιά απ' το στόμα!

Σε μικρή σχετικώς απόσταση απ' τη λίμνη (αξίζει να πάτε περπατώντας μέχρι εκεί) βρίσκονται τα λείψανα πρώϊμου Κορινθιακού πολιτισμού, με κέντρο του το ιερό της θεάς Ήρας. Οι ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν από την Αγγλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών, μεταξύ των ετών 1928-1934, έφεραν στο φως σημαντικά ευρήματα, δύο ιερά της θεάς Ήρας και τα ερείπια αρχαίας αγοράς. Εντύπωση προκαλεί το πολύπλοκο αρδευτικό υδραυλικό σύστημα της Περαχώρας, έργο του 300 π.Χ., το οποίο επινοήθηκε, κατά πάσα πιθανότητα, από τον Δημήτριο τον Πολιορκητή.

Εντυπωσιακός επίσης ο φάρος Μελαγκάβι, ορθώνει το ανάστημά του πάνω απ' τα ερείπια του αρχαίου οικισμού και του ιερού της Ήρας, στο ακρωτήριο του Ηραίου.Ο φάρος λειτούργησε για πρώτη φορά το 1897 με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Κατά την διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου παρέμεινε ανενεργός και επαναλειτούργησε το 1947. Το 1982 τα μηχανήματα πετρελαίου απομακρύνθηκαν και έκτοτε ο φάρος Μελαγκάβι Κορινθίας λειτουργεί με την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος.

Ας πούμε τώρα δυο λόγια για το θέμα που απασχολεί όλους τους κατόχους αυτοκινούμενων τροχόσπιτων, που δεν είναι άλλο από τις τοποθεσίες όπου μπορούν να κατασκηνώσουν - διανυκτερεύσουν χωρίς να αντιμετωπίσουν κάποιο πρόβλημα ή ενόχληση απ' τις δημοτικές ή αστυνομικές Αρχές. Σε αρκετά σημεία γύρω απ' τη λίμνη υπάρχουν πινακίδες με την ένδειξη "απαγορεύεται η κατασκήνωση, απαγορεύεται η εγκατάσταση σκηνών και τα τροχόσπιτων". Απλώς αγνοείστε τις! Προσέξτε όμως. Αν βγάλετε έξω τραπέζια, καρέκλες και τέντες ή αφήνετε να πέφτουν στο έδαφος τα γκρίζα νερά της αποχέτευσης, κινδυνεύετε να εκδιωχθείτε από κάποιο όργανο της τάξης που γνωρίζει τη σχετική νομοθεσία. Δεν έχει βεβαίως συμβεί μέχρι σήμερα κάποια τέτοια βίαιη "έξωση" απ' την περιοχή της λίμνης Ηραίου, καλό είναι όμως να είσαστε προετοιμασμένοι. Το καλό με τα campers είναι ότι, αν υπάρξει τέτοιου είδους παρατήρηση, μπορούν οι ιδιοκτήτες τους να μαζέψουν αμέσως τα τραπέζια, τις καρέκλες και τις τέντες και έτσι, ούτε γάτος ούτε ζημιά!

Τα σημεία που προσφέρονται στη λίμνη για διανυκτέρευση είναι, κυρίως, τρία. Το ένα στη μεγάλη αλάνα, δίπλα στο εστιατόριο και την διασταύρωση που οδηγεί προς το Ηραίο και τον φάρο, το δεύτερο στο ύψωμα πάνω απ' το εκκλησάκι και το κανάλι, και το τρίτο σε απερίφρακτο οικόπεδο, εκατό περίπου μέτρα μετά το camping. Το τελευταίο είναι μικρό σε μέγεθος και πάνω ακριβώς στον δρόμο, ενδείκνυται όμως γι' αυτούς οι οποίοι προτιμούν τη μοναξιά από την πολυσύχναστη "γειτονιά" της μεγάλης αλάνας, όπου κατασκηνώνουν κατά κανόνα οι περισσότεροι κάτοχοι αυτοκινούμενων τροχόσπιτων.

Αν είστε πολύ μοναχικοί, μπορείτε επίσης να διανυκτερεύσετε στον ανοικτό χώρο που βρίσκεται πάνω απ' τα ερείπια του αρχαίου οικισμού και του ιερού της Ήρας και να έχετε την παρηγοριά της λάμψης του φάρου κατά την διάρκεια της νύκτας. Να θυμάστε όμως ότι την ημέρα, ιδίως κατά την διάρκεια του Σαββατοκύριακου, το τοπίο αυτό αλλάζει όψη, με πολλά ιδιωτικά αυτοκίνητα και τουριστικά λεωφορεία γεμάτα τουρίστες να καταφθάνουν εκεί και να δημιουργούν το αδιαχώρητο.