Κείμενο - Φωτογραφίες : Διονύσης Γερολυμάτος (*).
Ένα άλμπουμ αφιερωμένο στο ίδιο το βαπόρι, στον εξαίρετο καπτα Δημήτρη Λαδά, στον Ιάκωβο Συρίγο και βέβαια στον σημερινό ύπαρχο του "Πρέβελης", που έχει αγαπήσει πολύ τον "Κορνάρο", καπτα Βαγγέλη Στουραίτη.
Ξεκινήσαμε στις 11/1/2012 και ώρα 13:00 από Πειραιά για Κύθηρα - Κίσσαμο. Σχεδόν σε όλη τη διαδρομή είχαμε πρύμα τον καιρό, ενα 7αράκι. Μετά τα Κύθηρα ο καιρός δυνάμωνε όλο και περισσότερο. Με το που φτάσαμε στις 01:00 της 12/1/2012 έξω από το λιμάνι της Κισσάμου, κατά την ώρα της μανούβρας, το ανεμόμετρο έγραφε 35-36 κόμβους ενώ το κύμα στο πλευρό, την ώρα της αριστερής στροφής έξω από το λιμάνι, ήταν πραγματικά τεράστιο λόγω του ότι ήταν Γραιγοτραμουντάνα και τα κύματα έφταναν βουνά από δεκάδες ναυτικά μίλια μακριά. Να φανταστείτε ξενέριζαν τα δύο thrusters!
Ο καπτα Δημήτρης, μέσα σ' αυτό το χαμό, αποφάσισε να φύγουμε για να βρούμε μέρος να απαγκιάσουμε και, καθώς διαπλέαμε τον κόλπο της Κισσάμου, ο αέρας δυνάμωνε, στο κεντρο του κόλπου έφτασε τους 38-42 κόμβους ενώ στη Γραμβούσα τους 42-45. Η δύναμη του ανέμου που αναφέρω δεν είναι αυτή που κατέγραφε το ανεμόμετρο αλλά το τελικό αποτέλεσμα της αφαίρεσης της ένδειξης του ανεμόμετρου με τη συνιστώσα της ταχύτητας του πλοίου που ήταν κόντρα στον άνεμο, εύκολο εφ' όσον όταν πηγαίναμε κόντρα στον καιρό είχαμε τον άνεμο κατά βάση στις 60 μοίρες, πλώρα δεξιά, η ταχύτητά μας ήταν 12 κόμβοι, επομένως από την ένδειξη του ανεμόμετρου αφαιρούσα 6 κόμβους.
Τελικά, μετά από τρεις ώρες, φτάσαμε έως τα ανοιχτά του Ελαφονησιού, στο νοτιοδυτικό άκρο της Κρήτης, στο πρώτο και ίσως μοναδικό πέρασμα του βαποριού απο τα συγκεκριμένα νερά, βλέπετε δεν είχε τύχει ξανά κάτι τέτοιο στα τρία χρόνια που είναι στη γραμμή. Τόσο χαμηλά η Κρήτη μείωνε το κύμα αλλά η ένταση του ανέμου παρέμενε ανάλογη, γεμάτο 8άρι.
Ξεκινήσαμε για Κίσσαμο και, για μια δεύτερη προσπάθεια μέσα σε καταιγίδα, φτάσαμε στις 07:00 το πρωί, αλλά και πάλι η κατάσταση ήταν η ίδια. Ο καπτα Δημήτρης αποφάσισε να φύγουμε για Αντικύθηρα - Κύθηρα - Γύθειο, το προγραμματισμένο δηλαδή δρομολόγιο του βαποριού.
Ο καιρός παρέμενε ίδιος. Τα κύματα στη Γραμβούσα, που έρχονταν απο μια τεράστια θαλασσια έκταση, χωρίς καμιά στεριά να τα κόβει, ήταν βουνά. Το σημαντικό ύψος κύματος ίσως και να ξεπερνούσε τα 4 μέτρα, όπως και στην πρώτη προσέγγιση, πράγμα που σημαίνει οτι η μέση τιμή του ύψους (απο την κοιλιά ως την κορυφή) του υψηλοτέρου ενός τρίτου, απο το σύνολο των κυμάτων, ηταν γύρω στα 4 μέτρα. Σύμφωνα με τη θεωρία, υπό αυτές τις συνθήκες, περίπου 1 στα 100 κύματα είχε ύψος 6 μέτρων, όπως αυτό της φωτογραφίας.
Μέχρι και τα Αντικύθηρα ο καιρός ήταν ανάλογος, ίσως λίγο μειωμένος, και λίγο πριν τα Κύθηρα έπεσε σε μέτριο 8άρι. Φτάνοντας στο Γύθειο, και στη συνέχεια στο γυρισμό, ο άνεμος υποχώρησε. Μόνο μετά τα Αντικύθηρα είχαμε ένα 7αράκι και τελικά, μετά από 33 ολόκληρες ώρες, αράξαμε στην Κίσσαμο στις 22:10 της 12/1/2012.
Ήταν ένα υπέροχο ταξίδι με ένα απίθανο, συμμετοχικό "παλιοβάπορο", από αυτά που μάλλον δεν θα ξαναβγούν, με τον καπτα Δημήτρη στα καλύτερά του, με εξαιρετικό χιούμορ και διάθεση, τον καπτα Ιάκωβο με ανάλογα κέφια και με όλο το πλήρωμα να αποπνέει μια γλυκιά αύρα. Μια αξέχαστη ναυτική εμπειρία, με εξαίρετη παρέα, πανέμορφο καιρό και ΠΟΛΥ κύμα, πραγματικά ΠΟΛΥ κύμα, το τονίζω, γιατί ο αέρας από μόνος του δεν δίνει απαραίτητα μεγάλο κυματισμό, πρέπει να έχει και πολλά τετραγωνικά χιλιόμετρα ελεύθερης θάλασσας για να δημιουργηθεί. Χρώματα, εικόνες, ατάκες και ιστορίες που θα μας μείνουν αξέχαστες και πάντα χαραγμένες στη μνήμη.
(*) Ο Διονύσης Γερολυμάτος είναι φοιτητής στο Πολυτεχνείο Κρήτης.