Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Τα ΄μαθες τα νέα παιδί μου Γιαννιώτη; Χρειάστηκε να περάσουν 18 χρόνια κόπων και θυσιών, για να κατακτήσεις το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς του Ρίο. Ίσως να ήταν και χρυσό, αν στο τελευταίο χιλιοστό τού δευτερολέπτου χτυπούσες με το αριστερό χέρι την πινακίδα του τερματισμού αντί με το δεξί. Είσαι, όμως, σωστός αθλητής και σέβεσαι τους κανόνες, σύμφωνα με τους οποίους τη νίκη πήρε άλλος, εξ ου και παραιτήθηκες από την ένσταση που υπέβαλε ο προπονητής σου. Δυο φορές μπράβο λοιπόν!
Εδώ πίσω στην πατρίδα χρειάστηκε να περάσουν 18 χρόνια για να αποκατασταθούν με τον διορισμό τους σε θέσεις του Δημοσίου οι επιτυχόντες του γραπτού διαγωνισμού του ΑΣΕΠ του 1998!. Αυτό λέει η είδηση της προχθεσινής ημέρας. Ξέρεις, ο υπουργός Βερναρδάκης που δεν μπορεί να απολύσει άχρηστους δημοσίους υπαλλήλους, αλλά φροντίζει να τους επιμορφώσει, ώστε να αποδίδουν μετά από 10 π.χ. χρόνια έχοντας στο μεταξύ απολαύσει αποδοχών επί 10ετία άνευ λόγου και αιτίας, άρχισε σιγά-σιγά να αποκαθιστά όλες τις αδικίες των προηγούμενων κυβερνήσεων της Μεταπωλήτευσης. Μέχρι και πανελλήνιο σύλλογο μη διορισθέντων του 1998 είχαν ιδρύσει οι αδιόριστοι, για να διεκδικήσουν τα δίκαιά  τους. Δες εδώ το τουρλουμπούκι που ακολούθησε την προκήρυξη του 1997 και θαύμασε την απαράμιλλη αβελτηρία της γραφειοκρατικής νομενκλανούρας
http://asep1998.page.tl/
Βάλε με νου σου τώρα τί ηλικία θα έχουν οι 2.100 επιτυχόντες. Από 40 κατ’ ελάχιστον μέχρι 60. Και, όμως, θα κληθούν να υπηρετήσουν [τρόπος του λέγειν] τον ελληνικό λαό τοποθετούμενοι «σε κενές οργανικές θέσεις των υπουργείων Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης (Υπηρεσίες Πρώτης Υποδοχής και Ασύλου), Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Εισαγγελίες πρωτοδικών, πρωτοδικεία, ειρηνοδικεία, εφετεία, φυλακές κ.λπ.), Υγείας (νοσοκομεία, κέντρα υγείας), Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (κεντρική υπηρεσία, ΣΕΠΕ, ΙΚΑ-ΕΤΑΜ κ.λπ.) και Πολιτισμού και Αθλητισμού (κεντρική υπηρεσία, μουσεία, Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών κ.λπ.). Η διαδικασία διορισμού τους  δεν είχε προχωρήσει καθώς, παρότι είχαν συγκεντρώσει τα απαραίτητα μόρια, δεν είχαν επιλέξει την ανάλογη θέση ανά εκπαιδευτική κατηγορία, με αποτέλεσμα να προηγηθούν για διορισμό άλλοι υποψήφιοι με χαμηλότερη βαθμολογία και να αποκλειστούν άλλοι που αρίστευσαν στη βαθμολογία. Οι επιτυχόντες αλλά μη διορισθέντες προσέφυγαν στο ΣτΕ το οποίο εν Ολομελεία έκρινε αντισυνταγματική την προκήρυξη και τους όρους του διαγωνισμού που καθόριζαν ποσοστώσεις ανά εκπαιδευτική κατηγορία και δικαίωμα επιλογής μόνον μιας θέσης για τους υποψηφίους. Παρά την απόφαση του ΣτΕ η υπόθεση διορισμού τους στο δημόσιο παρέμενε για 18 χρόνια σε εκκρεμότητα».
Δηλαδή ρε Σπύρο, ενόσω εσύ το έπαιζες σπορτίφ, 2.100 συμπατριώτες σου πάσχιζαν να καταλάβουν μία θέση στον ήλιο, τον επονομαζόμενο και «Δημόσιο», το οποίο βρέξει χιονίσει πληρώνει μισθούς και συντάξεις, εξ ου και, όπως λέγεται, αν δεν μπαίναμε σε Μνημόνια από το 2010, δεν θα είχε ο Βερναρδάκης και ο κάθε Βερναρδάκης λεφτά για να πληρώσει τους δημοσίους υπαλλήλους.
Πρόσεξε τώρα τούτο: το ΣτΕ ακύρωσε την προκήρυξη του διαγωνισμού. Λογικά έπεται ότι, αφού ακύρωσε την προκήρυξη του διαγωνισμού, ακύρωσε και τον διαγωνισμό. Και όμως,  2.100 νοματαίοι εξακολουθούν να θεωρούνται «επιτυχόντες» σε έναν ανύπαρκτο διαγωνισμό. Αυτοί που θα διορισθούν σε κενές θέσεις. Ξέρεις, στο Δημόσιο υπάρχουν πάντοτε κενές θέσεις. Ποτέ στο Δημόσιο δεν υπάρχει πλεονάζον προσωπικό, ούτε βέβαια πληρωμένες θέσεις [το «πληρωμένες» από το πληρώ-πληρούμαι και όχι πληρώνω-πληρώνομαι, για να εξηγούμεθα].
Τί κάθομαι και σου λέω εγώ τώρα ρε Γιαννιώτη. Εσύ είσαι στο Πάνθεον των Ελλήνων αθλητών κι’ εγώ σε ζαλίζω με μικρότητες ανθρωπαρίων. Εξ όσων γνωρίζω ο νόμος προβλέπει, και ορθώς, την από μέρους των διακρινόμενων αθλητών κατάληψη μίας θέσης στο Δημόσιο χωρίς ΑΣΕΠ, αφού όλη η σταδιοδρομία αυτών των αθλητών ισοδυναμεί με 1000 διαγωνισμούς ΑΣΕΠ και βεβαίως, όπερ και σημαντικότερον, χωρίς μέσα και βύσματα. Δεν μπορεί ο Βερναρδάκης να χαρίσει ολυμπιακά μετάλλια στους ψηφοφόρους του κώματός του. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να σκορπάει τα δικά μου χρήματα και όλων των άλλων φορολογουμένων. Και τα δικά σου ασφαλώς.
Και πρόσεξε και κάτι άλλο. Το 2006 είχεν εκδοθεί μία Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου [ΠΥΣ], με την οποίαν αναστελλόταν κάθε διορισμός στο Δημόσιο, προκειμένου να γίνει περιστολή δαπανών. Η ισχύς της ΠΥΣ αυτής παρατεινόταν κάθε χρόνο με νέα ΠΥΣ. Έτσι και έγινε και το 2015, εξ ου και σήμερα απαγορεύεται κάθε διορισμός στο Δημόσιο μέχρι 31.12.2016. Αλλά τότε, θα μου πεις Σπύρο από κει ψηλά από το βάθρο που με κοιτάς, «πώς θα διορισθούν οι επιτυχόντες του 1998;». Μα τί ερωτήσεις κάνεις αγόρι μου! Πού ζης; Η ΠΥΣ αυτή απέκτησε κάποτε και την ακόλουθη διάταξη  
«Άρθρο 2 - Κατ` εξαίρεση προσλήψεις, διορισμοί και σύναψη συμβάσεων έργου.
«1. Συνιστάται Επιτροπή, η οποία αποτελείται από: α) τον Αναπληρωτή Υπουργό Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης της περίπτωσης β` της παρ. 1 του άρθρου 1 του Π.Δ. 24/27.1.2015 και β) τον Υπουργό Οικονομικών. Η Επιτροπή είναι αποκλειστικά αρμόδια για τη χορήγηση της έγκρισης της επόμενης παραγράφου. Η ισχύς της πράξης αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.»
 *** Η παρ.1,όπως είχε τροποποιηθεί με τις ΠΥΣ υπ`άριθμ.6/2010 ΠΥΣ, ΦΕΚ Α 25, 17/2012,ΦΕΚ Α 126, και 28/2012, αντικαταστάθηκε ως άνω με το άρθρο 26 παρ.3 Ν.4325/2015,ΦΕΚ Α47/11.5.2015.
2. Διορισμός και πρόσληψη προσωπικού καθώς και σύναψη συμβάσεων έργου επιτρέπεται στους φορείς του προηγούμενου άρθρου μόνο ύστερα από έγκριση της Επιτροπής της προηγούμενης παραγράφου. Η έγκριση χορηγείται ύστερα από πρόταση του αρμόδιου υπουργού κατά τη Διαδικασία του επόμενου άρθρου. Η έγκριση αυτή απαιτείται και για την κίνηση των διαδικασιών προκήρυξης πλήρωσης θέσεων και για την έκδοση όλων γενικά των προπαρασκευαστικών πράξεων για το διορισμό, την πρόσληψη ή την σύναψη σύμβασης έργου».
Κατάλαβες τώρα Σπύρο;  Μία Επιτροπή* θα μπορεί κατ’ εξαίρεση να διορίζει προς κάλυψη εκτάκτων αναγκών κ.λπ. Ξέρουμε εσύ και εγώ τώρα. Θα βρουν τις κενές οργανικές θέσεις, να μη σου πω ότι θα τις δημιουργήσουν, και θα διορίσουν. Πολύ παλιό κόλπο. Συνομήλικο με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Άλλωστε, τις ΠΥΣ γιατί τις έχουμε; Για να τις καταργούμε με νόμο, όπως έκανε η παρούσα κυβέρνηση, η οποία ψήφισε ασμένως και όχι με πόνο καρδιάς και το άρθρο 38 ν. 4369/2016, ώστε να δικαιωθούν οι αδιόριστοι του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ του 1998.  
Εδώ φαίνεται η μεγίστη χρησιμότητα της πρότασης Ρηγόπουλου για το «Ψηφιακό Οργανόγραμμα του Δημοσίου». Ρίξε ένα βλέφαρο εδώ και θα καταλάβεις :
http://www.ribandsea.com/waves/2482-to-thema-den-einai-na-kaneis-kati-sosta-alla-na-kaneis-kati-sosto
Θα καταλάβεις πως με το σύστημα Ρηγόπουλου καμμία κουφαλίτσα δεν θα μπορούσε να μας εμπαίζει και να σκορπά τα λεφτά μας.  Ενώ τώρα….
Μπράβο ρε θηρίο Σπύρο για τον άθλο σου. Χίλια εύγε! Συγγνώμη που σου χάλασα τη μέρα με τέτοιες «ανοησίες», αλλά τώρα που θα αποχωρήσεις από την ενεργό αθλητική δράση, θα καταλάβεις τί ήθελα να σου πω. Το έκανα περισσότερο για να σου θυμίσω ότι εκεί που θα διορισθείς δεν πρέπει να ξεχνάς πως μοναδικός χορηγός σου θα είναι πλέον ο ελληνικός λαός και ότι θα πρέπει να τιμάς τη χορηγία αυτή, όπως τίμησες τα χρώματα της γαλανόλευκης στο μακρυνό Ρίο.
Σε ασπάζομαι.
     
*Μοιραίως ήλθε στο νου μου ο αλήστου μνήμης Μένιος, εμπνευστής του ν. 1232/1982, με τον οποίο απολύθηκαν από τον Δημόσιο Τομέα όσοι γιατροί και δικηγόροι είχαν διορισθεί μετά την πτώση της κυβέρνησης Γεωργίου Παπανδρέου το 1965. Ο νόμος εκείνος προέβλεπε ότι οι απολυθέντες επαναδιορίζονται με απόφαση Τριμελούς εξ Υπουργών Επιτροπής. Δηλαδή, περνούσαν όλοι οι απολυθέντες από κόσκινο και εφ’  όσον δεν ανήκαν στον σκληρό πυρήνα του  κώματος του βαθέος μπλε, επαναδιορίζονταν, ώστε να μπορεί το πράσινο κώμα να επιδοθεί στο θεάρεστο έργο του εκδημοκρατισμού ανεμπόδιστα. Ξέρεις, Σπύρο, εσύ δεν τα έχεις ζήσει αυτά, διότι ήσουν αγέννητος. Ήταν τότε που για να διορισθείς στον Δημόσιο Τομέα έπρεπε να είσαι μέλος μίας πράσινης κλαδικής, χωρίς το μπιλιετάκι της οποίας δεν γινόταν τίποτε. Τόσο όμορφα και δημοκρατικά. Ακολούθησε το 2004 ο τεράστιος Βύρων, ο οποίος τρομοκρατηθείς από το «σεμνά και ταπεινά» του Κωστάκη ανέκραξε αγωνιών «και τα δικά μας παιδιά πότε θα διορισθούν;». Ναι ρε Σπύρο, αυτός που διετέλεσε Πρόεδρος της Βουλής επί μίαν ημέρα, αλλά πρόλαβε ως αίλουρος που είναι να διορίσει τη θυγατέρα του στη Βουλή. Εντελώς αξιοκρατικά ρε Σπύρο. Όχι σαν εσένα που σε φάγανε τα σαράντα κύματα για ένα κωλομετάλλιο. Σκέψου ότι αυτός ο πατριώτης τις 24 ώρες που το έπαιξε Πρόεδρος ανάλωσε ως εξής: 7 ώρες για ύπνο, 1,5 ώρα για φαγητό, καφέ, κολατσιό κ.λπ., 2 ώρες για να δεχθεί συγχαρητήρια τηλεφωνήματα, 1 ώρα για μπάνιο, πλύσιμο και χέσιμο, 2 ώρες σε συναντήσεις με τους αρχηγούς των κωμάτων, 3 ώρες για να προεδρεύσει του σώματος και 7,5 ώρες για να διορίσει τη θυγατέρα και να αντικρούσει τις βολές των αντιπάλων του που τον εγκαλούσαν για νεποτισμό. Αυτοί είναι οι λόγοι που οι σημερινοί κυβερνώντες έχουν το θράσος να απαντούν σε όσους τους μέμφονται  για παλαιοκομματισμό: «οι άλλοι καλλίτεροι ήταν;».