Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Εν πρώτοις «φιλάκια» σήμερα του Αγίου Βαλεντίνου.
Επειδή, στην ηλικία που εσύ διάβαζες Μαρξ, όταν έκανες διάλειμμα από την πρέφα, εγώ ούτε τους 4Τ ούτε το Marie Claire διάβαζα, αλλά πάλευα στα πανεπιστημιακά θρανία για το κωλοπτυχίο, που τόσο μισείς, και με την εκμάθηση μερικών ξένων γλωσσών, σκέφτηκα να σου γράψω τούτο το γράμμα, μήπως και αισθανθείς λίγη ντροπή για τις παπάρες που εξαπολύεις δεξιά και αριστερά, προ πάντων αριστερά. Λίγη ντροπή για δεκάδες χιλιάδες νέων που, όπως προ πολλών ετών εγώ, διάβασαν τα τελευταία χρόνια άλλα βιβλία, πήραν το πτυχίο, που εσύ βδελύσσεσαι, και δεν έχουν να επιδείξουν αριστεροσύνη του κώλου, για να διορισθούν και να σιτίζονται στο Πρυτανείο. Ούτε καν να σιτίζονται στον Ιδιωτικό Τομέα, τον οποίο έχουν γονατίσει κάτι τύποι σαν και του λόγου σου.
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Με προκαλεί ο τέως "φίλος" μου και νυν υφυπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης, ο οποίος κατάφερε μέσα σε λίγα χρόνια να αναρριχηθεί, ως άλλος σαλίγκαρος, σε υψηλά αξιώματα της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά και της πρώτη φορά αριστερής (λέμε και καμμιά μακακία) κυβέρνησης του Ψύριζα. Και με προκαλεί γιατί δεν φτάνει που περί άλλων τυρβάζει στον ευαίσθητο τομέα της Υγείας, αναρτά συνεχώς μηνύματα στο φατσοβιβλίο και στέλνει sms, κατά ριπάς, όποτε νομίζει ότι έχει κάτι να πει σε όσους τον επικρίνουν.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Τί είπε ρε το άτομο! Τί άδειασε ο στόμας του! Ο προβληματικός, κατά Μακαριώτατον Ιερώνυμον, σύντροφος [πολιτικώς] του Πάνου Καμμένου Φίλης ξεσπάθωσε στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ. Επετέθη κατά πάντων ως ταύρος εν υαλοπωλείω. Πού πας ρε Καραμήτρο τώρα που έχουμε βουτήξει ολόσωμοι στο βάζο με το μέλι; Το καλλίτερο, όμως, ήταν τούτο: πρέπει το κώμα του να ανοιχτεί σε συνεργασίες και δη με το ΠΑΣΟΚ ως τον συγγενέστερο σύμμαχο, «έστω και αν βρωμάει». Δηλαδή; Θα συνεργασθείτε με το οδωδός ΠΑΣΟΚ; Κι’ όταν μιλάς για «συγγένεια» με τη βρώμα, δεν υπονοείς σαφώς ότι και συ με το κώμα σου βρωμάτε;
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Φωνάζει και ωρύεται ο τέως "φίλος" μου και νυν κωλοτούμπας υφυπουργός Παύλος Πολάκης, ότι το Σύστημα Υγείας αναβαθμίστηκε, τάχα, επί των ημερών του και επί των ημερών της πρώτη φορά αριστερής (λέμε και καμμιά μακακία) κυβέρνησης του έτερου κωλοτούμπα Αλέξη, που συνεχίζει να κρύβεται πίσω απ' τις λέξεις. Φωνάζει και ωρύεται ο Παυλάκος ότι διορίσθηκε ικανός αριθμός ιατρών και νοσηλευτών, με συνέπεια να επανδρωθούν, λέει, τα έρημα ιατρεία και νοσοκομεία της χώρας. Φωνάζει, βεβαίως, για να πείσει τον εαυτό του, γιατί όσοι είναι υποψιασμένοι τον ακούν απλώς και τους πιάνει ένας κλαυσίγελως με όσα λέει και, κυρίως, με τον τρόπο που τα λέει. Αρκεί να κάνει όποιος αμφιβάλλει μια βόλτα στην Περιφέρεια για να διαπιστώσει ότι αυτά που ισχυρίζεται ο Πολάκης δεν είναι τίποτε άλλο παρά πομφόλυγες. Όχι ότι και στο Κέντρο η κατάσταση είναι καλύτερη δηλαδή. Κάθε άλλο.
Αν μάλιστα ανατρέξει κανείς σε όσα έγραφε στη δήλωση υποψηφιότητάς του ο Πολάκης, όταν εγκατέλειπε τη θέση του Δημάρχου Σφακίων για να εκλεγεί βολευτής του Ψύριζα, τόσο τον καταλαμβάνει ένας θυμός ανείπωτος που ο τσάμπα μάγκας αυτός, που κατά λάθος είναι Σφακιανός, δεν έχει την ελάχιστη ευθιξία να παραιτηθεί. Διαβάστε το κείμενο στη φωτογραφία γιατί σιχαίνομαι να αντιγράφω αηδίες.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
20.10.2015: Σε συνέντευξη που παραχώρησε στη γαλλική εφημερίδα «Liberation» και στον δημοσιογράφο Ζαν Κατρεμέρ, ο κ. Σόιμπλε ρωτήθηκε για ποιο λόγο ζητούσε επίμονα στις 11 Ιουλίου ένα Grexit κι ενώ ήταν σε εξέλιξη η Σύνοδος του Eurogroup.
«Αναρωτιόμουν πάντοτε, όπως πολλοί οικονομολόγοι, εάν η Ελλάδα, με την οικονομική της κατάστασή και την κυβέρνησή της – όπως το λέει ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, οι Έλληνες σχηματίζουν ένα μεγάλο λαό, αλλά η Ελλάδα δεν είναι κράτος – δεν θα ήταν προτιμότερο να προχωρήσει σε μια απαραίτητη ανάκαμψη της οικονομίας της μέσω μιας υποτίμησης. Και γι’ αυτό τον λόγο εξήγησα ότι θα ήταν μάλλον προς το συμφέρον της Ελλάδας να εγκαταλείψει το ευρώ για ένα συγκεκριμένο διάστημα, για να αποκαταστήσει τον οικονομικό της σχεδιασμό και να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητά της προτού επιστρέψει στην Ευρωζώνη. Αλλά εγώ δεν ικέτεψα ποτέ για να πετάξουμε έξω την Ελλάδα. Είπα απλά ότι εάν η Ελλάδα από μόνη της ήταν σύμφωνη ότι αυτή θα ήταν η καλύτερη πρόταση προς το συμφέρον της – κι αν υπήρχαν αρκετοί ώστε να το πουν αυτό στην Ελλάδα – τότε θα έπρεπε να τη βοηθήσουμε και να την υποστηρίξουμε».
Από τον ιατρό Μανώλη Αρ. Χριστουλάκη.
Δικαίως η καρδιά θεωρείται το ευγενέστερο όργανο του ανθρώπου, το οποίο έχουν υμνήσει, ψάλλει, παινέσει, τραγουδήσει, εδώ και αιώνες, ταπεινοί και μεγαλόσχημοι άνθρωποι. Επικοί και λυρικοί ποιητές και πεζογράφοι, διηγηματογράφοι, ιστορικοί, υμνωδοί και υμνογράφοι της εκκλησίας, η δημοτική μούσα, απλοί άνθρωποι του λαού, επιστήμονες κάθε ειδικότητας και φυσικά οι καρδιολόγοι. Καθημερινά είναι στη γλώσσα μας η μικρή αυτή λέξη με τα τρία σύμφωνα και τα τρία φωνήεντα, καρδιά. Θεωρείται, και όχι αδίκως, το κέντρο εκδηλώσεως των ποικίλλων συναισθημάτων μας, αν και στην ουσία άλλο είναι το όργανο μέσα στο οποίο δημιουργούνται αυτά, ο εγκέφαλός μας.
Ο εγκέφαλος είναι το τελειότερο όργανο που δημιούργησε η Πλάση (όποια έννοια και αν της αποδίδουμε) που εποπτεύει και εφορεύει τις κάθε είδους λειτουργίες ενός ζωϊκού οργανισμού. Τώρα πώς συμβαίνει ελάχιστοι άνθρωποι να είναι μεγαλοφυΐες ή ιδιοφυΐες και μείς οι πολλοί, μετριότητες ή και ηλίθιοι, είναι ένα αναπάντητο ερώτημα. (Παρεμπιπτόντως ο εγκέφαλος είναι κατά 90% νερό (!) εξ ου και παροιμιώδεις φράσεις «νερούλιασε το μυαλό του» και ακόμη, επειδή με την πάροδο της ζωής συρρικνώνεται η μάζα του, «φυραίνει», εξ ου και το «φύρανε ο γέρο ξεκούτης» κλπ).
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η Θεοδωροβία Πλακά, υπάλληλος στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, μπήκε πριν από 6 χρόνια σε έναν ανελέητο αγώνα κατά της διαφθοράς, με αποτέλεσμα, παρά τις σοβαρές καταγγελίες της και τα αδιάψευστα στοιχεία που διαθέτει για την διασπάθιση του δημοσίου χρήματος από επίορκους δημοσίους υπαλλήλους και υπουργούς του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, να της ανακοινωθεί προσφάτως, από τον νέο Υφυπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού Γιώργο Βασιλειάδη, η οριστική παύση από την εργασία της! Με ένα δημόσιο τομέα που πάσχει από το σύνδρομο της μονιμότητας, όταν κανένας υπάλληλος δεν απομακρύνεται ή τιμωρείται, για οποιονδήποτε λόγο, η Θεοδωροβία Πλακά, που είχε το θάρρος να καταγγείλει τις παρανομίες που υπέπεσαν στην αντίληψή της, απομακρύνθηκε από την υπηρεσία της με το αιτιολογικό ότι απείχε αδικαιολογήτως των καθηκόντων της ενώ, την ίδια στιγμή, αγνοήθηκε εντελώς η ένστασή της!
Του Πέτρου Αργυρίου.
Αυτές τις ημέρες η κοινή γνώμη αντιλαμβάνεται πως η χώρα βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος, όπου σφύρα είναι ο Σόϊμπλε και άκμονας το ΔΝΤ, ή αν θέλετε, ένα σφαγιαστικό μνημόνιο 4 ή Grexit και επίσημη χρεωκοπία.
Λίγοι έχουν δώσει βάση στην έκθεση του ΔΝΤ που δημοσιεύτηκε στα τέλη του Γενάρη και που αποτελεί πλέον τη βάση της θέσης του ΔΝΤ για μη βιώσιμο χρέος και για σοβαρή ελάφρυνση του χρέους.
Ας δούμε τα πορίσματα και τις προβλέψεις αυτής της έκθεσης:
“Το ελληνικό χρέος παραμένει υψηλά μη βιώσιμο παρά την γενναιόδωρη ανακούφιση που ήδη έχουν δώσει οι Ευρωπαίοι εταίροι”.
Πόσο μη βιώσιμο όμως;
Γράφει : Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης.
Η κυρία με τα γεμιστά, που κάθεται σε καρέκλα υπουργού και ρώτησε τις προάλλες, ενοχλημένη κι όλας, «απατεώνες είμαστε;» δικαιούται να έχει μια απάντηση στο ερώτημα. Μάλιστα κυρία μου. Απατεώνες είσαστε.
Όταν αφήνετε εκατοντάδες φτωχούς πολίτες να κοιμούνται στους δρόμους για να πάρουν σειρά στις υπηρεσίες του κοινωνικού επιδόματος, το έτος 2017 μΧ, ενώ τους είχατε τάξει τον κοινωνικό παράδεισο, απατεώνες είσαστε.
Όταν οι υπηρεσίες αυτές δεν έχουν ούτε το στοιχειώδες μηχάνημα με αριθμούς προτεραιότητας και ένας υπάλληλος μοιράζει … χαρτάκια με νούμερα στο δρόμο στους πολίτες που αναγκάζονται να ποδοπατηθούν γι αυτά, απατεώνες είσαστε.
Η Σουηδή Kristina Palten αποφάσισε να διασχίσει, περπατώντας, ένα μεγάλο τμήμα του Ιράν, παραμερίζοντας τις όποιες φυσιολογικές φοβίες και ανασφάλειές της. Χωρίς να γνωρίζει τη γλώσσα, χωρίς να γνωρίζει τι θα συναντήσει. Κάλυψε λοιπόν μια απόσταση 1.144 μιλίων περπατώντας, ήρθε σε επαφή με τους ανθρώπους που συνάντησε στον δρόμο της και πρόσθεσε στις εμπειρίες της ζωής της μια σελίδα που θα μπορούσε να έχει τίτλο : "Έχε εμπιστοσύνη στους ανθρώπους".
Διερωτώμαι, πάντως, η πορεία της Kristina Palten θα είχε το ίδιο αίσιο τέλος εάν αντί του Ιράν επέλεγε να διασχίσει το Ιράκ ή το Αφγανιστάν;