Θα μπορούσε να φανταστεί άραγε κανείς τί θα συνέβαινε ας πούμε στην Γαλλία, ή στην Ιταλία, ή και αλλού, αν με τις παρούσες ελληνικές συνθήκες φτωχοποίησης και εξανδραποδισμού ενός ολόκληρου λαού, εξαπέλυε ο πρωθυπουργός τους ή ο πρόεδρός τους εναντίον πυρόπληκτου, ή σεισμοπαθούς, ή απ' οποιαδήποτε άλλη καταστροφή πολίτη, την επικών διαστάσεων μ@λακία: " Ε, και νάπαιρνες τα δύο χιλιάρικα τί θα τα έκανες; Θα τα σπαταλούσες!".
Μόνο που εδώ δεν πρόκειται για μ@λακία.
Πρόκειται για συνειδητή αλητεία.
Πρόκειται για αλλαζονική υποβάθμιση της νοημοσύνης και υπόληψης του λαού.
Πρόκειται για ξετσίπωτο αμοραλισμό και περιφρόνηση κάθε κοινής λογικής.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
https://www.kathimerinotita.gov.gr/about/
Βγαίνω, λοιπόν, το πρωί από το σπίτι μου και μπαίνω στο αυτοκίνητο να πάω στο γραφείο. Στη διαδρομή συναντώ τουλάχιστον 2 απορριμματοφόρα του Δήμου. Δύο άνδρες ή μία γυναίκα και ένας άνδρας μισοκρεμασμένοι στο πίσω μέρος. Σταματά το όχημα και εκείνοι τοποθετούν τον κάδο στις ειδικές δαγκάνες για να γίνει η εκκένωσή του. Ύστερα τον πετάνε στην άκρη του πεζοδρομίου εική και ως έτυχε. Ανεβαίνουν στα σκαλοπατάκια και το όχημα ξεκινά. Διερωτώμαι κάθε φορά: έχουν αυτοί απολυτήριο ΣΤ΄ ή Ε΄ Δημοτικού; Και γιατί τα σκουπίδια πρέπει να συλλέγονται πρωί-πρωί προκαλώντας πρόβλημα στην κυκλοφορία και όχι τη νύχτα; Μάλλον κοστίζει το νυκτερινό επιμίσθιο.
Όσο απουσιάζει η ηθική από την πολιτική, η Ελλάδα θα συνεχίζει να καταστρέφεται και δεν πρόκειται να χαράξει ποτέ στον ορίζοντα το φως της ελπίδας.
Του Σάββα Καλεντερίδη.
Τις μέρες αυτές είμαστε μάρτυρες μιας απίστευτης ατιμίας και αθλιότητας που γίνεται εις βάρος των μαθητών που αποφάσισαν να διαμαρτυρηθούν για την κατάπτυστη και προδοτική συμφωνία των Πρεσπών, με καταλήψεις και διαδηλώσεις.
Κατ’ αρχάς να πούμε ότι οι μαθητές προβαίνουν σε καταλήψεις μετά από αποφάσεις που λαμβάνουν με δημοκρατικές διαδικασίες τα Δεκαπενταμελή Συμβούλια, τα οποία έχουν συγκροτηθεί μετά από εκλογές που έγιναν στην κάθε μαθητική κοινότητα.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Συνάντηση υπουργού Παιδείας με εκπρόσωπο της Εκκλησίας Κρήτης εξ αφορμής της «ουδετεροποίησης» της Εκκλησίας [=εξουδετέρωσης;] ενόψει συνταγματικής αναθεώρησης που ήλθε και πάλι στην επικαιρότητα προς το τέλος της θητείας της κυβέρνησης. Η συνάντηση ήταν εποικοδομητική μας είπαν. Δηλαδή; Πείτε μας τί είπατε ρε παλλουκάρια.
Μαζί με την εκ νέου ανάδειξη σκανδάλων, με τα οποία ασχολείται η Δικαιοσύνη από το 2008. Δέκα ολόκληρα χρόνια. Ξεχάσαμε και τη Μάντρα και το Μάτι. Μας τα θυμίζουν ορισμένοι ρομαντικοί, αλλά και ρεαλιστές, όπως η κ. Νικολοπούλου που έχασε τη μητέρα της στο Μάτι και γράφει σε επιστολή της στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» με τίτλο «Πείτε την αλήθεια στη μνήμη τους». Κλείνει την επιστολή της ως εξής:
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Σε λίγες μέρες θα είσθε ελεύθερη. Κινητοποιήθηκαν οι πάντες, προκειμένου να αποκατασταθεί μία αδικία. Οφείλω, όμως, να σας ενημερώσω για ορισμένες παρενέργειες που θα έχει η υπόθεσή σας και να επισημάνω ορισμένες δυσλειτουργίες που αναδεικνύει η περίπτωσή σας. Αφού πρώτα σας συγχαρώ, επειδή καθώς μιλούσατε σε δημοσιογράφους δεν βάλατε τα κλάμματα, όπως κάνουν οι «γυναικούλες», θήλεις τε και άρρενες, όταν καταλαμβάνονται κλέπτοντες οπώρες. Αναγνωρίσατε το λάθος σας και αποδεχθήκατε ότι πρέπει κάποια τιμωρία να υποστείτε. Αλλά όχι τη βαρβαρότητα που επέπεσε επί του προσώπου σας.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
[το απολυτήριο της Ε΄ Δημοτικού δεν είναι πιστοποιητικό;]
Το αγγλοσαξωνικό δίκαιο, το αποκαλούμενο και common law, έχει διαμορφωθεί από αιώνων επί τη βάσει δικαστικών αποφάσεων που έταμαν διαφορές με βάση την κοινή λογική και τις αρχές της ευθύτητας και εντιμότητας ελλείψει γραπτού δικαίου. Έτσι, τα δικαστήρια επικαλούνται βασικές αρχές του δικαίου με παραπομπή στις δικαστικές αποφάσεις/σταθμούς [landmark cases] που τις καθιέρωσαν. Η πρακτική αυτή ακολουθείται και από το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Στρασβούργου [π.χ. Σκορδοπούτσογλου κατά Ελλάδος], αλλά και από το Δικαστήριο της ΕυρωπαϊκήςΈνωσης [π.χ. Επιτροπή κατά Δανίας], μολονότι τα δικαστήρια αυτά εφαρμόζουν γραπτό δίκαιο.
Κάθε μέρα που περνάει πείθομαι ακόμη περισσότερο ότι ελληνικό κράτος δεν υφίσταται. Είναι άπειρες δε οι αφορμές για να οδηγηθεί ο Έλληνας πολίτης σ' αυτό το ασφαλές συμπέρασμα. Το πιο κάτω παράδειγμα είναι χαρακτηριστικό.
Στις αρχές Ιανουαρίου αυτού του έτους, ως εκπρόσωπος του σωματείου με την επωνυμία "Ελληνική Αθλητική Αεροπορία", έστειλα μια επιστολή προς τον κ. Εισαγγελέα Θηβών καταγγέλοντας την απίστευτη νωχελικότητα των υπηρεσιών της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας και την άρνησή τους να αναφέρουν τους λόγους για τους οποίους δεν ικανοποιείται το από του έτους 2013 αίτημά μας για την αδειοδότηση του ιδιόκτητου πεδίου προσγείωσης υπερ-ελαφρών αεροσκαφών και υπερ-ελαφρών πτητικών αεραθλητικών μηχανών στο Κάστρο Βοιωτίας, μολονότι διαθέτουμε όλες τις από τον νόμο προβλεπόμενες προϋποθέσεις https://www.ribandsea.com/announcements/3469-i-elliniki-athlitiki-aeroporia-kataggelei-tis-ypiresies-tis-y-p-a-ston-eisaggelea-thivon.html
Selfie camera (χωρίς stabilizer) - Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Γνωστοί γέροι του Muppet Show οι Μπάμπης Κωνσταντάτος και Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Αποφάσισα να κάνω χθες, μαζί με τον Μπάμπη Κωνσταντάτο, μια σύντομη βόλτα στο Ναυτικό Σαλόνι, που πραγματοποιείται αυτές τις ημέρες στις εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού Κέντρου Ξιφασκίας, στο ύψος του Αγ. Κοσμά, σε μια προσπάθεια να απαλύνουμε το βαρύ κλίμα που επικρατεί στις αγορές γενικότερα και στον χώρο της θαλάσσιας αναψυχής ειδικότερα.
Είμαστε ήδη και οι δύο εκτός θαλάσσιας δραστηριότητας, αφού πρωτίστως τα οικονομικά, αλλά και η ηλικία, σε δεύτερη φάση, μας έχουν στερήσει την "πολυτέλεια" να έχουμε το δικό μας φουσκωτό και να βγάζουμε πού και πού τον καϋμό μας σεργιάνι στο πέλαγος. Προσωπικώς κάνω βεβαίως τις ψιλοαποδράσεις μου, όποτε μου δίνεται η ευκαιρία, όπως έγινε στην περίπτωση της παράδοσης του δεκάμετρου Skipper στην Πάτμο τον περασμένο Ιούνιο https://www.ribandsea.com/travels/3730-taksidi-astrapi-me-to-skipper-nc100s-tis-bsk-marine-stin-patmo.html
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Τα ένδικα μέσα έχουν θεσπισθεί για να διορθώνονται λάθη και να εξοβελίζονται αδικίες. Και τούτο, διότι και οι δικαστές είναι άνθρωποι, άρα κάνουν λάθη είτε συγγνωστά είτε ασύγγνωστα. Σίγουρα εκδίδονται καθημερινά δικαστικές αποφάσεις που τις διαβάζει κανείς και τρελλαίνεται, επειδή έρχονται σε αντίθεση με το ίδιο το γράμμα του νόμου, το οποίο είναι τόσο σαφές που δεν επιδέχεται αμφισβήτησης και δεν χρειάζεται οποιουδήποτε είδους ερμηνεία. Τις διαβάζεις και σκέφτεσαι πόσα έξοδα και πόσος χρόνος θα απαιτηθούν για να διορθωθεί μία εξωφθάλμως λανθασμένη απόφαση με την άσκηση ενός ενδίκου μέσου. Και τούτο, παρά τις αλλεπάλληλες μνημονιακές παρεμβάσεις του νομοθέτη για την επιτάχυνση της απονομής της Δικαιοσύνης.
Είναι η πρώτη φορά στα έξη χρόνια του, που το blog θα ασχοληθεί με ένα τέτοιο θέμα. Ελπίζει να είναι και η τελευταία.
Αφήνουμε για σήμερα στην άκρη μνημόνια και προδότες για να δούμε αυτή καθ' εαυτή την κοινωνία και τα προβλήματά της. Ο λόγος για το πρόσφατο και όντως τραγικό δυστύχημα με τους -ευτυχώς μόνον τρείς- νεκρούς έφηβους. Ευτυχώς μόνον τρείς, γιατί θα μπορούσε μέσα στο αυτοκίνητο των νεαρών να βρίσκονται κι άλλοι δύο, ή θα μπορούσε κάλλιστα το άλλο αυτοκίνητο να μην ήταν ένα ημιφορτηγάκι με έναν οδηγό, αλλά ένα μικρό ΙΧ με μιά άλλη οικογένεια, όπου και θα είχαμε ακόμη μεγαλύτερο θρήνο και οδυρμό.