Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Το νησί της Τήλου έχει "υιοθετηθεί" από τους "Γιατρούς του Κόσμου".
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Τους συναντώ, τα τελευταία χρόνια, στις περιπλανήσεις μου στα μικρά και ξεχασμένα νησιά του Αιγαίου. Τελευταία φορά τους συνάντησα σ' εκείνη την αξέχαστη Αποστολή αγάπης του "Ναυτίλου" στα Ψαρά : http://www.ribandsea.com/travels/1863-stagona-agapis-tou-naftilou-kai-ton-giatron-tou-kosmou-sta-psara όπου ο πρόεδρός τους, οδοντίατρος Νικήτας Κανάκης, μου είπε λίγα λόγια για το έργο τους : http://www.ribandsea.com/face/1862-o-nikitas-kanakis-milaei-gia-tous-giatroys-tou-kosmou-kai-tin-apostoli-tou-naftilou-sta-psara
Προχθές συνάντησα ένα πολυμελές κλιμάκιό τους στην Τήλο, την οποία, όπως μου είπαν, έχουν "υιοθετήσει" και έχουν ορίσει σαν βάση τους για την ιατρική κάλυψη και των γειτονικών νησιών. Της Νισύρου, της Σύμης και της Χάλκης. Πρόκειται για τους "Γιατρούς του Κόσμου", που προσφέρουν ανιδιοτελώς τις υπηρεσίες τους στους κατοίκους των νησιών του Αιγαίου. Εκεί που η απουσία του κράτους είναι αισθητή, οι "Γιατροί του Κόσμου" έρχονται να καλύψουν το μεγάλο κενό που υπάρχει στην Υγεία, μεταφέροντας μαζί τους φάρμακα και μηχανολογικό εξοπλισμό για την ιατρική εξέταση των κατοίκων.
Μαρία Καμμά - Αλιφέρη. Το "alter ego" του αείμνηστου Δημάρχου Τήλου, Τάσου Αλιφέρη.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ένοιωσα τους σφυγμούς μου να ανεβαίνουν, καθώς περνούσα το κατώφλι του σεμνού δημαρχιακού "μεγάρου" στο Μεγάλο Χωριό της Τήλου. Η αύρα του αείμνηστου Τάσου Αλιφέρη αιωρείται ακόμη στον χώρο. Από τις φωτογραφίες του και τη μακέτα του καταμαράν, που αυτός έβαλε στη γραμμή της Ρόδου, αλλά σήμερα παραμένει προσωρινά ανενεργό, μέχρι την ξύλινη πόρτα του γραφείου του, που κράτησε επάνω της τα σημάδια της δίκαιης αγανάκτησής του για τους "εντός των τειχών" εχθρούς. Στη θέση του κάθεται πια η σύζυγος του αδελφού του, Μαρία Καμμά-Αλιφέρη, δημοτικός σύμβουλος μέχρι πριν από τέσσερα χρόνια, Δήμαρχος Τήλου από τον Μάρτιο του 2012, όταν τόσο πρόωρα και άδικα έφυγε από τη ζωή ο Τάσος. Φαίνεται, πάντως, πως ο Αλιφέρης ήξερε πολύ καλά ποιαν άφηνε στη θέση του. http://www.ribandsea.com/face/644-2012-03-07-15-22-53
Επειδή η Λωζάννη δεν είναι Κοζάνη.
Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
[Αφιερωμένο στις τάσεις, ρεύματα, φράξιες, σέχτες του ΣΥΡΙΖΑ που πονάνε για τον «αποκλεισμό» των Τουρκοκυπρίων από τα αγαθά που απολαμβάνουν οι Ελληνοκύπριοι – αλλά και στους πάσης αποχρώσεως πατριδοκάπηλους που φροντίζουν να τακτοποιούν τα παιδιά τους στα μετόπισθεν].
[το ανωτέρω αποτελεί τιτίβισμα-σχόλιο για την τιτανομαχία των μπαρουτοκαπνισμένων οικονομολόγων – για την πραγματικότητα εδώ : http://agriazwa.blogspot.gr/2015/08/dream-team.html]
Ευρισκόμενος στο στάδιο ανάνηψης μετά την ηλεκτροπληξία-ομιλία Τσίπρα στο 2ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ένοιωσα κάπως σαν να ανακτούσα δυνάμεις, όταν με βρήκε η ομιλία Φίλη και ξανακύλισα. Δεν μπορώ να σχολιάσω τίποτε πια. Υπολόγιζα πως σε ένα 24ωρο θα είχα συνέλθει, αλλά μου την έπεσε ο Παπαδημούλης που με ενημέρωσε ότι προ του Ιανουαρίου 2015 καλλιέργησαν «οδυνηρές προσδοκίες» και πισωγύρισα. Πάντως, ο Κόκκινος Πάνος Νο 2 δεν με κατέβαλε καθόλου. Περίμενα πως θα έλεγε κάτι για την Αγιά Σοφιά, για την Πόλη, για το ξανθό γένος που θα μας σώσει, για το Κούγκι κ.λπ. και έτσι ουδόλως εξεπλάγην με την προσφώνηση «σύντροφοι, συντρόφισσες» προς τους συνέδρους και με την παρομοίωση της συγκυβέρνησης με τον Γοργοπόταμο. Άλλωστε, η λέξη σύντροφος είναι σύνθετη από το «συν» και «τρέφω», δηλαδή τρέφομαι μαζί με άλλους από την ίδια τροφό, ήτοι εν προκειμένω από τον δημόσιο κορβανά. Και τρέφονται καλά τα συντρόφια. Γιατί να μη λένε και μαλακίες;
Το μικρoύ μήκους γαλλικό βίντεο που λέει όλη την αλήθεια για την κρίση στην Ελλάδα.
Το ελληνικό χρέος εξακολουθεί να αποτελεί μια άγνωστη εξίσωση για τους πολλούς Ευρωπαίους πολίτες. “Το ελληνικό χρέος, μια ευρωπαϊκή τραγωδία” είναι μια ταινία που αναλύει και δείχνει πως η κρίση αυτή αφορά άμεσα κάθε πολίτη στην Ευρώπη. Με σύντομο και κατανοητό τρόπο περιγράφει την διαδικασία δημιουργίας του χρέους που οδήγησε στην κρίση, αλλά και τους ανεπιτυχείς τρόπους της μέχρι σήμερα αντιμετώπισής του με νεοφιλελεύθερες πειραματικές πολιτικές.
Ο πανεπιστημιακός καθηγητής και δήμαρχος Νισύρου, Dr. Χριστοφής Κορωναίος.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Δίνει, εκ πρώτης όψεως, την εικόνα ενός ανθρώπου που δεν ενδιαφέρεται για το τι συμβαίνει γύρω του! Είναι όμως έτσι; Αυτό μόνο οι δημότες της Νισύρου, της οποίας είναι σήμερα δήμαρχος, μπορούν να το πουν. Αυτό που κατάλαβα εγώ, από τον σύντομο χρόνο που συζήτησα μαζί του, είναι ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο που ενδιαφέρεται για το νησί του, το "στομάχι" του οποίου όμως είναι, ενδεχομένως, μικρό για να χωρέσει όλα αυτά που βγάζουν οι μικρές νησιωτικές, και όχι μόνο, κοινωνίες.
Ο λόγος για τον ακαδημαϊκό Dr. Χριστοφή Κορωναίο, ο οποίος εξελέγη το 2014 δήμαρχος Νισύρου αλλά διατηρεί, συγχρόνως, την έδρα του για τις ανανεώσιμες πηγές και τη διαχείριση ενέργειας στο πανεπιστήμιο. "Ασχολήθηκα πολλά χρόνια με τα πολιτικά πράγματα και τα θέματα που αφορούν τη Νίσυρο, στους συλλόγους εκτός Νισύρου, μέχρι που πριν από δύο χρόνια αποφάσισα να αναμιχθώ ενεργά με τα δημοτικά στο νησί", λέει ο δήμαρχος.
Χαράλαμπος Κορκής. Η ζωντανή εγκυκλοπαίδεια της Νισύρου!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Χαράλαμπος Κορκής είναι ένας 75χρονος αειθαλής, sui generis, άνθρωπος. Ένας sui generis νησιώτης, μια προσωπικότητα, όπως τον αποκαλεί ο δήμαρχος της Νισύρου. Τον γνώρισα πριν από δώδεκα περίπου χρόνια όταν δέναμε το φουσκωτό στο λιμανάκι των Πάλων και ψάχναμε κάποιον να μας πει δυο λόγια για το νησί-ηφαίστειο. Ο Χαράλαμπος ήταν εκεί, χαμογελαστός, πρόθυμος να μας βοηθήσει και να μας ξεναγήσει και, το κυριότερο, ήταν γνώστης όλων όσων αφορούσαν το όμορφο νησί του. Μας πήρε με το αυτοκίνητο και μας ξενάγησε στη Νίσυρο σαν να μας γνώριζε από χρόνια! Μέσα σε λίγες ώρες είδαμε και ακούσαμε όσα δεν θα μπορούσε να δει και να ακούσει ένας επισκέπτης σε μια εβδομάδα!
Οι αλλαγές στο μάθημα της Ιστορίας δεν είναι τυχαίες.
Του Γιάννη Μανωλούδη - (Ιστορικός-MA Modern History).
Η απόφαση του Υπουργείου Παιδείας να αφαιρέσει από την εξεταστέα ύλη του μαθήματος της Ιστορίας της Α’ Γυμνασίου συγκεκριμένα κεφάλαια δεν είναι καθόλου τυχαία. Εντάσσεται μέσα στα πλαίσια μιας πολιτικής, η οποία έχει συγκεκριμένες στοχεύσεις και μεθοδεύσεις.
Κατ' αρχήν εκφράζει μια παγιωμένη αντίληψη στον χώρο που εκπροσωπεί ο Σύριζα, η οποία αντιμετωπίζει με εχθρότητα και σκεπτικισμό οποιαδήποτε αναφορά στην Αρχαία Ελλάδα και τα επιτεύγματα της. Η εχθρότητα αυτή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός πως η κλασσική Αρχαιότητα αποτελεί τον θεμέλιο λίθο του ελληνικού εθνικισμού, τον οποίο το κυβερνών κόμμα έχει αναγάγει σε αντίπαλο του εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Αυτές δε οι αντιλήψεις είναι διάχυτες όχι μόνο μέσα στο Σύριζα, αλλά και γενικότερα στον ευρύτερο χώρο της αριστεράς.
Υποθήκευσαν την ιδιωτική περιουσία των Ελλήνων, με το πρώτο μνημόνιο, χωρίς να το γνωρίζουμε.
Η Εισαγγελέας Διαφθοράς δεν απεφάνθη, ακόμα, για την καταγγελία ιδιώτη για το μείζον αυτό ζήτημα.
Σε ευθεία αντίθεση με το ισχύον Ελληνικό Σύνταγμα έρχεται η πρώτη αποικιακού τύπου Μνημονιακή Σύμβαση (8-5-2010), σύμφωνα με την οποία υποθηκεύεται η Ιδιωτική Περιουσία των Ελλήνων στους δανειστές χωρίς ποτέ οι πολίτες να έχουν ερωτηθεί ή τουλάχιστον να έχουν ενημερωθεί, ώστε να διασφαλιστεί η αποπληρωμή του επαχθούς και επονείδιστου χρέους.
Η Συμφωνία αυτή, των 80 δις ευρώ, που υπέγραψε η τότε Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου, καθιστά συνυπεύθυνους τους ιδιώτες, παράλληλα με την υποχρέωση του Δημοσίου για την διασφάλιση της αποπληρωμής του δανείου “που εκδόθηκε κατ’ ουσίαν σε πιστωτές, που είναι όλοι κάτοικοι της Ελλάδας”, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρήσεων, που δηλώνουν σαν βασικό τόπο συναλλαγών, τους την Ελλάδα, δεσμεύοντας, έτσι, με αυτόν τον έμμεσο αλλά σαφή τρόπο, τα ακίνητα και κινητά περιουσιακά τους στοιχεία.
Εσμοί, θεσμοί, δεσμοί, χεσμοί.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Δεν πίστευα στ’ αυτιά μου και στα μάτια μου όταν έσκασε ο ΣΚΑΙ την είδηση ότι η κ. Θάνου, Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, στη διάρκεια της πρόσφατης συνάντησης των δικαιοσυνηγετών με τον πρωθυπουργό, πρότεινε στον πρωθυπουργό να αυξηθεί το όριο υποχρεωτικής συνταξιοδότησης των δικαστών από το 67ο στο 70ό έτος και ότι ο πρωθυπουργός αντέδρασε «θετικά». Σκέφτηκα ότι η κόντρα για τις τηλεοπτικές άδειες και η αντιπολιτευτική τακτική τού Νέου Φαλήρου έκαναν τον Αλαφούζο να το τερματίσει. Η επί 24ωρο αιδήμων σιωπή της κ. Θάνου, όμως, η οποία δεν προέβη σε διάψευση, με έπεισε πως η είδηση δεν ήταν μούφα.
Γνωρίζοντας πως το όριο ηλικίας για την αποχώρηση των δικαστών από την ενεργό δράση ορίζεται στο ισχύον Σύνταγμα του 1975, διερωτήθηκα με ποιόν τρόπο θα παρακαμφθεί το ρημάδι το Σύνταγμα. Πόσο λάστιχο μπορούν να το κάνουν πια;
Πέθανε ο Παττακός και… χορτάσαμε αντίσταση!
Ο Νίκος Συρίγος γράφει για τους... επαγγελματίες αντιστασιακούς που ξεφτίλισε η χήρα του Λεντάκη!
Στην Ελλάδα τα τελευταία 40 χρόνια πούλαγε πολύ η αντίσταση. Και συνεχίζει να πουλάει. Τύποι που πέρασαν απλά μια βόλτα έξω από το Πολυτεχνείο εκείνα τα βράδια του Νοέμβρη… εξαργύρωσαν την «αντίσταση» με υπουργικές θέσεις, μίζες και μάσα. Πολύ μάσα!
Και η πλάκα, η μεγάλη πλάκα, είναι ότι παρότι όλοι αυτοί διέλυσαν την Ελλάδα βάζοντας την μέχρι το λαιμό στα σκατά, όχι απλά συνεχίζουν να κυβερνούν αλλά πολύ περισσότερο πρωταγωνιστούν στο ξεπούλημα της χώρας με την ίδια ακριβώς ταμπέλα: Του αντιστασιακού. Κι ας έχουν στηθεί όχι στα τέσσερα αλλά στα 14 στα «κοράκια».
Με αφορμή τον θάνατο του Παττακού, κόσμος και κοσμάκης βγήκε στο Facebook (αν βγει στο δρόμο θα πέσει γιαούρτι) για να κράξει τον δικτάτορα και να πουλήσει για μια ακόμη φορά αντίσταση! Αυτό που λέμε «σκότωσες τον πεθαμένο»…