Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Αγαπητό μειράκιον,
Μόλις το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την εξουσία την 18.10.1981, ένα από τα πρωταρχικά μελήματά του ήταν να δώσει ψήφο στους 18άρηδες, επειδή το 1982 θα δεξήγοντο δημοτικές εκλογές [δια την ιστορίαν σού επισημαίνω ότι τότε οι νομάρχες διορίζονταν από την κυβέρνηση, εξ ου και δεν υπήρχε εκλογή νομαρχών, νυν περιφερειαρχών]. Έτσι, ψήφισαν στις δημοτικές εκλογές του 1982 και οι 18άρηδες. Ξέρεις, ήταν οι εκλογές, το βράδυ των οποίων [17.10.1982] ο αντικειμενικός δημοσιογράφος Θοδωρής Καλούδης, μετέπειτα συνεργασθείς με τον Κοσκωτά [για την ιστορία του τελευταίου άλλη φορά], ανεκοίνωνε τα αποτελέσματα ως εξής: εξελέγη ο τάδε, τον οποίο υποστήριξε «το ΠΑΣΟΚ και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις». Ωραίες εποχές εκείνες που το ΠΑΣΟΚ βρισκόταν στην κυβέρνηση και ο λαός στην εξουσία. Εκεί χάνονται και οι ρίζες τού υπό του Bungalows ρηθέντος «τα φάγαμε όλοι μαζί». Αφού ο λαός ήταν στην εξουσία, δεν μπορεί να είναι άμοιρος ευθυνών για τα φαγωμένα από τους σοσιαλιστές και τις άλλες δημοκρατικές δυνάμεις τις και προοδευτικές ονομαζόμενες.
Του Κλεάνθη Γρίβα.
«Οι Γερμανοί δεν δείχνουν καμιά προτίμηση στην ειρήνη... Πιο δύσκολα θα πείσεις έναν Γερμανό να οργώσει τη γη και να περιμένει υπομονετικά την ετήσια απόδοση από το να προκαλέσει κάποιον εχθρό και να βραβευτεί με τραύματα. Θεωρεί άτολμο και ποταπό να κερδίζει με ιδρώτα αυτό που μπορεί να αγοράσει με αίμα».
Τάκιτος, Ρωμαίος ιστορικός, 1ος αιώνας μ.Χ. (*)
Βρετανία 10 Ιουλίου 1940.
Στις 10 Ιουλίου 1940, η Βρετανία κατάφερε ένα συντριπτικό πλήγμα στο Τρίτο Ράιχ, κρατώντας την ναζιστική στρατιωτική μηχανή έξω από το έδαφος της (η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που πέτυχε ένα τέτοιο άθλο), πράγμα που έδωσε την ευκαιρία και το χρόνο για να ενεργοποιηθούν οι μηχανισμοί που θα επέτρεπαν την είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο (Δεκέμβριος 1941), με την οποία σηματοδοτήθηκε η αρχή του τέλους της των ηγεμονικών ονείρων και της ύπαρξης του ναζιστικού Τρίτου Ράιχ.
Πολύ μελάνι έχει χυθεί τελευταία στο διαδίκτυο για το αν ο Πέτρος Ζωγράφος είναι πράγματι ο εφευρέτης που θα αλλάξει τις τύχες του κόσμου ή αν πρόκειται για ένα κοινό απατεώνα. Πολλά και αντικρουόμενα σχόλια, ένθεν κακείθεν, πολλά έγγραφα και "πατέντες", συζητήσεις επί συζητήσεων, ειδικών και μη σε blogs και fora, πολλά βιντεάκια που απομονώνουν πλάνα από τις εκπομπές του Ταρζάν και εκθέτουν τον Πέτρο Ζωγράφο ως αναξιόπιστο, πολλοί πανεπιστημιακοί οι οποίοι τάσσονται στο πλευρό του, αλλά και άλλοι που τον λοιδωρούν και διαψεύδουν τους ισχυρισμούς του.
Από την άλλη, ένας (υποτιθέμενος) "δημοσιογράφος" ο οποίος, ενδεδυμένος τη στολή του Ταρζάν, αφιερώνει πολλές εκπομπές για να προβάλλει τον εφευρέτη, ενώ του παραχωρεί το βήμα της διαδικτυακής "ζούγκλας" του για να κάνει τις δικές του εκπομπές με τίτλο "καλημέρα υδρογόνο". Και ο κύκλος της προβολής και της διαφήμισης καλά κρατεί.
Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Διότι μετά το «συμβόλαιο με το λαό» [Αντρέας], «την κατάργηση του λαϊκισμού» [Δρακουμέλ], τον «εκσυγχρονισμό» [Σημίτης], την «επανίδρυση του κράτους» [Καραμανλής], την «ευτυχία των Μνημονίων» [Γιωργάκης], την «επαναδιαπραγμάτευση των Μνημονίων» [Σαμαράς] και την «κατάργηση των Μνημονίων» [Αλέξης-Χάνος] θα έχουμε «συμφωνία αλήθειας» [Κούλης] και «σκληρή διαπραγμάτευση για τα εργασιακά» [Καρούμπαλος]. Και η απόδειξη (φωτο):
Γιατί, άλλωστε, έχουμε ψηφίσει οκτώ αναπτυξιακούς νόμους [1262/1982, 1892/1990, 2166/1993, 2601/1998, 3299/2004, 3908/2011, 4146/2013, 4399/2016] χωρίς να έχουμε ανάπτυξη, αλλά μεγάλο αριθμό ανεπτυγμένων επιχειρηματιών και πολιτικών εφαψιών;
Υπενθυμίζω ότι πριν από τρεις ημέρες είχαν δημοσιευτεί στο "Rib and Sea" οι στίχοι ενός τραγουδιού με τίτλο "Πανσέληνος", καθώς και ολόκληρο το τραγούδι όπως μελοποιήθηκε από τον Θανάση Μπιλιλή, τραγουδήθηκε από την Δήμητρα Αθανασάτου και αναρτήθηκε στο YouTube : http://www.ribandsea.com/waves/2399-panselinos
Στιχουργός του τραγουδιού ένας φίλος δικηγόρος από τη Θεσσαλονίκη, ο Γιάννης Βρύζας. Επειδή του εξέφρασα με άμεσο και "άκομψο" ίσως τρόπο τη δυσαρέσκειά μου για το ακαταλαβίστικο, κατά την ταπεινή μου άποψη, νόημα των στίχων, και εκείνος, με εξ ίσου "άκομψο" τρόπο, υποτίμησε την ικανότητά μου να κρίνω την... τέχνη, του πρότεινα να θέσουμε τους στίχους σε δημόσια διαβούλευση ώστε να έχουμε και άλλες γνώμες. Δέχθηκε την πρόταση/πρόκληση, και ιδού το αποτέλεσμα.
Από την συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της 23ης Ιουνίου 2016.
Φίλοι μου,
Το Ελληνικό ανήκει σε όλη την Ελλάδα, αλλά πρώτα από όλα στους Ελληνικιώτες. Το ότι με έχουν στοχοποιήσει συγκεκριμένα συμφέροντα, εντός και εκτός Δήμου, που δεν θέλουν την επένδυση και με συκοφαντούν με ενορχηστρωμένη επίθεση μέρες τώρα, δεν με ενοχλεί.
Τα ίδια τράβηξε, όπως είπε, και ο Δήμαρχος Φαλήρου όταν μόνος του στήριζε την αντίστοιχη επένδυση στον Φλοίσβο και δικαιώθηκε απόλυτα από την ίδια την ζωή. Αυτό θα συμβεί και με το Ελληνικό. Eίμαι βέβαιος πως ιστορικά θα δικαιωθούμε όλοι στην παράταξή μου που 3 χρόνια τώρα σταθερά στηρίζουμε την Επένδυση την ώρα που κάποιοι εκτός Δήμου σε συνεργασία με τοπικούς παράγοντες θέλουν να παραμείνει αναξιοποίητο για να εξυπηρετήσουν αλλότρια συμφέροντα. Αυτό όμως που δεν θα επιτρέψουμε είναι διάφορους όψιμους διεκδικητές του Ελληνικού που από την Ραφήνα μέχρι εδώ ως αλεξιπτωτιστές διεκδικούν δικαιώματα στο Ελληνικό.
Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Το Ηνωμένο Βασίλειο παραμένει στην ΕΕ. Τέρμα η λιτότητα για μένα. Τέρμα οι φόροι, η ανεργία, η έλλειψη γιατρών και φαρμάκων, η έλλειψη δασκάλων, η έλλειψη κλινών ΜΕΘ.
Τέρμα οι αναξιοκρατικοί διορισμοί, τα ρουσφέτια, οι Καρανίκες, οι αρπαχτές, η διαπλοκή κ.λπ.
Διάβαζα πολλές απόψεις για το αν το ΗΒ έπρεπε να φύγει ή να μείνει. Καθηγητές τεράστιου διαμετρήματος, πολιτικούς μεγάλης εμβέλειας. Άλλοι υπέρ άλλοι κατά της εξόδου, Δεν κατάλαβα τι θα συνέβαινε στη μία ή στην άλλη περίπτωση. Ποία η διαφορά; Αοριστολογίες. Το μόνο που καταλάβαινα με το φτωχό μου το μυαλό είναι ότι η έξοδος του ΗΒ από την ΕΕ θα ήταν η αρχή του ξηλώματος του πουλόβερ.
Μας ζάλισαν τα ΜΜΕ ότι αν το ΗΒ έβγαινε από την ΕΕ, θα αυξάνονταν τα δίδακτρα των εκεί Ελλήνων φοιτητών. Αλλοίμονό μας!
Ο Γιάννης Κυριακόπουλος, περισσότερο γνωστός σε όλους μας σαν ΚΥΡ, είναι ο σκιτσογράφος που πιάνει, πάντα σχεδόν, τον σφυγμό της εποχής και των γεγονότων και σατυρίζει με τον δικό του μοναδικό τρόπο όσα διαδραματίζονται καθημερινώς στην πολιτική, κυρίως, ζωή της χώρας. Ιδού τι είχε να πει σήμερα για το δημοψήφισμα που διεξάγεται στη μεγάλη Βρετανία και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να αντιδράσουν οι οπαδοί του "Ναι στην παραμονή της Μεγ. Βρετανίας στην Ε.Ε." στην περίπτωση που υπερψηφιστεί το "Όχι".
Του Νίκου Μπογιόπουλου.
Πέρυσι, μερικές βδομάδες πριν από το δημοψήφισμα και λίγους μήνες πριν από το τρίτο Μνημόνιο, στην γενική συνέλευση του ΣΕΒ ο κ.Τσίπρας κατά την ομιλία του είχε πει:
«(…) δεν χάνω την ακλόνητη πίστη μου πως σε μερικά χρόνια από σήμερα, ίσως και σε μερικούς μήνες, οι μέρες αυτές θα καταγραφούν ως μέρες που επανεπιβεβαιώθηκε η κοινή πίστη στο όραμα της Ενωμένης Ευρώπης, της ισότητας και της αλληλεγγύης».
Το τι ακολούθησε είναι γνωστό...
Φέτος, προχτές, από το ίδιο βήμα, ο κ.Τσίπρας ανέφερε:
«Οι αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντανακλώνται στην μεγάλη παράδοση των εργασιακών κεκτημένων και στην προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων»...
Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Βάρεσε πάλι συσσίτιο ο Αλέξης. Θα κόψει και θα ράψει τον εκλογικό νόμο στα μέτρα του, αλλά και θα μοιράσει διαφορετικά τις εκλογικές περιφέρειες, ώστε και εκεί που υστερεί το κώμα του να εξέλθει της ψηφοφορίας νικητής και τροπαιοφόρος. Δεκάδες οι ιδέες που πέφτουν στο τραπέζι. Μοναδικός στόχος το στρίμωγμα του αντιπάλου και η διατήρηση της νομής της εξουσίας. Ας θυμηθούμε το bonus των 40 εδρών που καθιέρωσαν Σημίτης-Σκανδαλίδης και επαύξησε σε 50 ο νυν ΠτΔ [εμπνευστής του bonus είναι ο Σκανδαλίδης, αφού το δωράκι των 40 εδρών θεσπίσθηκε με τον ν. 3231/2004 ένα μήνα πριν από τις εκλογές της 07.03.2004 και ίσχυσε το πρώτον στις μεθεπόμενες εκλογές (2007). Ο νυν ΠτΔ αύξησε το bonus σε 50 έδρες με τον ν. 3636/2008]
Αλλά και αναθεώρηση του Συντάγματος έχει το συσσίτιο.