Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Τα δύσκολα λιμάνια είναι για ευέλικτα πλοία και τους ηγέτες της γέφυρας!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος
"Από ντόκους το Αιγαίο όσους θέλεις. Να φάνε και οι κότες. Λιμάνια δεν έχει!", όπως μου είπε κάποτε ένας από τους παλιούς καπετάνιους της ακτοπλοίας. Οι ντόκοι πολλοί λοιπόν, τα ασφαλή λιμάνια μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού. Ένα τέτοιο μικρό και δύσκολο λιμάνι είναι και το λιμάνι του Αγ. Γεωργίου στην Ηρακλειά. Εκεί όπου, από τα μεγάλου μήκους καράβια, μόνο τα σύγχρονα και ευέλικτα μπορούν να προσεγγίσουν.
Το "Blue Star Naxos" είναι ένα από αυτά. Προσεγγίζει στο λιμάνι της Ηρακλειάς κάθε Τρίτη και Πέμπτη και συνδέει το μικρό νησί με τη Σχοινούσα, το Κουφονήσι, την Αμοργό, τη Νάξο, την Πάρο και τον Πειραιά. Οι κατάπλοι του, ιδίως στα "λιμάνια" της Σχοινούσας και της Ηρακλειάς, θα μπορούσαν να αποτελέσουν μάθημα στις σχολές εμποροπλοιάρχων.
Μαντέψτε τι θέλουν να κάνουν.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Βρέθηκα και πάλι στην Ηρακλειά το τριήμερο 27-29 Αυγούστου σε μια προσπάθεια να τελειώσω αυτό που είχα αφήσει στη μέση τον Ιούνιο. Να βρω το σπήλαιο του Αγ. Ιωάννη και να το βιντεοσκοπήσω. https://www.youtube.com/watch?v=H2a8y6ZkzYg&feature=youtu.be
Χθες το μεσημέρι ανέβηκα στο ύψωμα απέναντι απ' το λιμάνι για να καταγράψω τον εξαιρετικό ελιγμό που κάνει κάθε φορά ο πλοίαρχος του "Blue Star Naxos" προκειμένου να βάλει το μεγάλο πλοίο στο μικρό λιμάνι της Ηρακλειάς και να δέσει στο ντόκο του Αγ. Γεωργίου.
Και πολλή συναίνεση να ‘ουμ
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Έγραφα προ ημερών
«Το ίδιο πωλητικό προσωπικό αυτοσυγχαίρεται που ψήφισε το νομοσχέδιο για την προστασία των προσωπικών δεδομένων με 270 ψήφους. Και γαμώ την ομόνοια και τη συναίνεση. Ας μην ήταν 99% αντιγραφή αναγκαστικού ευρωπαϊκού δικαίου και θα βλέπαμε».
Δεν πέρασαν δύο ημέρες και δικαιώθηκα. Οι πωλητικοί μας έγιναν βίδες. Γιατί; Για το νομοσχέδιο το σχετικό με την ανανέωση αδειών οδήγησης τροχοφόρων. Τόσα χρόνια και δεν μπορέσαμε να καταλήξουμε σε ένα αξιόπιστο και αδιάβλητο σύστημα. Ακριβώς τα ίδια όπως στην υγεία, στην παιδεία κ.λπ.
Υμασται πχοια μεια κανωνηκοί χόρα.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Καθότι καταργούνται τα κάπιταλ κοντρόλ και θα μπορούμε να βγάζουμε έξω ελεύθερα τα λεφτά που δεν έχουμε. Δεν έχει καμμία σημασία ότι οι τράπεζές «μας» δεν ελέγχονται από Έλληνες.
Και για δες μια σύμπτωση. Η τράπεζά μου, η μεγάλη μας φίλη, με ενημέρωσε - μόλις ανακοινώθηκε η άρση των κεφαλαιακών περιορισμών - ότι ο λογαριασμός μου «εθνικός όψεως» μετατρέπεται από 09.09 σε «business basic με μηνιαίο κόστος €2».
Θερμά συγχαρητήρια στους Παγκόσμιους Πρωταθλητές Κ.Λιβανό & Α.Παπαστάμοαπό την χορηγό ΑΝΕΚ LINES
Η ANEK LINES, υπερήφανη χορηγός, συγχαίρει τους Χανιώτες Παγκόσμιους πρωταθλητές Κωσταντίνο Λιβανό του ΤΑΛΩΣ ANEK LINES και Απόστολο Παπαστάμο του Ναυτικού Ομίλου Χανίων (Ν.Ο.Χ) για τις μοναδικές χρυσές διακρίσεις που πρόσφατα κατέκτησαν.
Δίνοντας μήνυμα αισιοδοξίας και ελπίδας για τον ελληνικό αθλητισμό, οι νεαροί αθλητές από τα Χανιά συγκλόνισαν με τις επιδόσεις τους την Ευρώπη αλλά και το Παγκόσμιο αθλητικό στερέωμα, ταξιδεύοντας το όνομα της Κρήτης και της Ελλάδος σε όλο τον κόσμο.
Άλλο Αρκάς και άλλο αρακάς.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
https://avmag.gr/111279/111279/
https://www.koutipandoras.gr/article/me-ton-arka-na-teleionoyme-ohi-me-tin-politiki-orthotita?fbclid=IwAR1KQXhyy02YsVKfWM15Wv8s-9O65dnpev8wW13obB9vK4PuZ-RIttLByGo
Πολλοί ενοχλούν με τα σκίτσα τους και τα γραπτά τους. Απολύτως φυσιολογικό. Και πολλοί ενοχλούνται από τα ίδια σκίτσα και γραπτά. Και αυτό απολύτως φυσιολογικό. Περισσότερο από όλους, όμως, ενοχλήθηκαν, ως φαίνεται ο κ. Παπαϊωάννου και η κ. Λιάτσικου, οι οποίοι δεν αντέχουν τη φωνή τού Αρκάδος.
Πρέπει, λοιπόν, να φιμώσουμε τον Αρκάδα που με τα πνευματώδη και ευρηματικά σκίτσα του καυτηριάζει με απλό, αλλά αριστουργηματικό, τρόπο τη ζοφερή ελληνική πραγματικότητα από την «υψηλή» πολιτική της εξαπάτησης και της αρπαχτής μέχρι την καθημερινότητά μας που κοσμούν η αβελτηρία, η αμνησία, το βόλεμα, ο ωχαδερφισμός και ο ραγιαδισμός, θυμίζοντάς μας συχνά-πυκνά πώς κάτι πρέπει να κάνουμε, για να αλλάξει αυτός ο τόπος και να γυρίσει πραγματικά σελίδα.
ΑΝΕΚ LINES: ΕΚΠΤΩΣΗ ΕΩΣ 50% ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ & ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ
Η ANEK LINES, στο πλαίσιο της Εταιρικής Κοινωνικής Υπευθυνότητας, υπερήφανα “επιβραβεύει” τους νεοεισαχθέντες φοιτητές στα Ανώτερα και Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας και διευκολύνει τους ίδιους και τις οικογένειές τους στις πρώτες μετακινήσεις τους από και προς τον τόπο σπουδών τους.
Ειδικότερα, η ΑΝΕΚ από την ημερομηνία ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση έως 31/10/2019, παρέχει τις ακόλουθες εκπτώσεις:
Α) Στα δρομολόγια Χανίων & Ηρακλείου***
• Έκπτωση 50% σε όλες τις θέσεις επιβατών. Η έκπτωση δεν ισχύει σε καμπίνες LUX.
• Έκπτωση 50% στα ΙΧ οχήματα και τις μοτοσικλέτες στη γραμμή Χανίων και 20% στη γραμμή Ηρακλείου.
Ωχ, το Μάτι μου!
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Και η επικοινωνιακή λαίλαπα συνεχίζει ακάθεκτη την πλύση εγκεφάλου. Ο πρωθυπουργός πετάχτηκε μέχρι το Παρίσι, όπου συνάντησε τον Πρόεδρο της Γαλλίας Μακρόν και ζήτησε να γίνουν γαλλικές επενδύσεις στη χώρα μας, η οποία, λέει, αλλάζει σελίδα. Επενδύσεις, επενδύσεις, επενδύσεις, επενδύσεις .. Σελίδες, σελίδες, σελίδες …..Μας έχετε ζαλίσει ρε φιλάρες με τις επενδύσεις και την αλλαγή σελίδας. 10 χρόνια τώρα το ίδιο βιολί. Του είπε κανείς του Μακρόν ότι με τα Μνημόνια σώσαμε τις γαλλικές τράπεζες, εξ ου και δικαιούμεθα κάποιο αντίδωρο;
Και άμα τη επιστροφή του εξ Εσπερίας έσπευσε ο Κούλης να επισκεφθεί το Μάτι, για να επιθεωρήσει ο ίδιος τον χώρο όπου είχαν σωρευθεί τόνοι καμένων δέντρων που μόλυναν το περιβάλλον. Τον χώρο που άδειασε με τη βοήθεια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας χωρίς να πληρώσει το Δημόσιο ούτε ένα ευρώ, όπως μας ενημέρωσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Δηλαδή κάποιος ιδιώτης έβαλε τις μπουλντόζες του και τα φορτηγά του και επί ένα μήνα μετέφερε τα καμμένα δέντρα. Χωρίς αντάλλαγμα; Και το ονοματάκι του; Γιατί δεν μας το λέτε να τον συγχαρούμε και να τον ευχαριστήσουμε; Και πού τα μετέφερε τα καμμένα δέντρα; Κάπου, όπου δεν μολύνουν το περιβάλλον;
Το θράσος, η αυθάδεια, η αναίδεια και της δικαστικής εξουσίας ως δείγμα ακραίας αντικοινωνικής συμπεριφοράς και αμορφωσιάς.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Προ ημερών μου εδιηγείτο φίλος τις περιστατικό από πολυκατοικία στο Λουτράκι. Οι παραθερίζοντες ένοικοι παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους στην πυλωτή, όπου δεν υπάρχουν διακριτές και εξατομικευμένες θέσεις στάθμευσης. Είθισται, λοιπόν, να αφήνει καθένας ένα σημείωμα με το τηλέφωνό του, ώστε, αν εμποδίζει κάποιο άλλο αυτοκίνητο, να του τηλεφωνούν, για να κατέβει και να μετακινήσει το όχημά του. Η μόνη που αρνείται να το πράξει είναι μία ένοικος, η οποία στις ευγενικές παρακλήσεις των λοιπών ενοίκων απήντησε με περισσή θρασύτητα: «Είμαι εισαγγελεύς Εφετών και μη με ενοχλείτε». Δυστυχώς η ιδιότης τής κυρίας [τρόπος του λέγειν] εισαγγελέως δεν επέτρεψε στους λοιπούς να της απαντήσουν «χεστήκαμε» και να την αναφέρουν στον προϊστάμενο της Εισαγγελίας, όπου η κερία υπηρετεί. Διότι αναλογίζονται, τί θα μπορούσε να συμβεί, αν έπεφταν στα χέρια της. Έτσι, λοιπόν, η κακώς εννοούμενη συναδελφική αλληλεγγύη μεταξύ και των δικαστικών λειτουργών εκτρέφει τον ραγιαδισμό και διαιωνίζει την αυθάδεια οποιασδήποτε εξουσίας, από τον τελευταίο ανθυποκλητήρα μέχρι την τελευταία εισαγγελέα Εφετών.
Γιατί οι γυναίκες δεν πρέπει να χορεύουν ζεϊμπέκικο.
Με αφορμή κάποιες βιντεο-αναρτήσεις στο φατσοβιβλίο, αλλά και κάποιες τηλεοπτικές εκπομπές, όπου χαριτωμένες δεσποινίδες και κυρίες επιδεικνύουν το χορευτικό ταλέντο τους στο ζεϊμπέκικο, θέλησα δια στόματος Διονύση Χαριτόπουλου να βάλω κάποια πράγματα στη θέση τους.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε πριν από πολλά χρόνια στην εφημερίδα «Τα Νέα» και το υπογράφει ο Διονύσης Χαριτόπουλος. Το προσυπογράφω σε όλη του την έκταση.
Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Ο βαρύς θρήνος του μοναχικού αυτού χορού.
Είναι ένα κείμενο που αρχικά φαίνεται ότι μειώνει τις γυναίκες αφού λέει ότι «δεν πρέπει να χορεύουν ζειμπέκικο», ωστόσο επιχειρηματολογεί γιατί δεν πρέπει να χορεύουν τον μοναχικό αυτό χορό
Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα· είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται. Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής. Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα». Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων.