Rib and Sea

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Σε νυκτερινό, λέει, [πολιτιστικό κατά Ευάγγελο Γιαννόπουλο] κέντρο, λέει, της Μυκόνου, εφοριακοί, λέει, επεχείρησαν να επιδώσουν πράξη σφράγισης του κέντρου λόγω φοροδιαφυγής [μη έκδοσης αποδείξεων]. Πλην, εμποδίσθηκαν, λέει, από τους μπράβους, με το μπαρδόν φουσκωτούς άνδρες του προσωπικού ασφαλείας, με αποτέλεσμα, λέει, να επικοινωνήσουν οι εφοριακοί με τον προϊστάμενό τους, ο οποίος επικοινώνησε, λέει, με τον Ανεξάρτητο Διοικητή τής Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων κ. Πιτσιλή, ο οποίος δεν αντικαταστάθηκε, σε αντίθεση με την κ. Θάνου, καίτοι μη προσκείμενος στην κυβέρνηση, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει με τον προσκείμενο στην κυβέρνηση κ. Ζαγορίτη της Ανεξάρτητης Αρχής «Συνήγορος του Καταναλωτή», καθότι ο κ. Πιτσιλής πρόσκειται στην τρόικα, με το μπαρδόν στους θεσμούς, ο οποίος  με τη σειρά του επικοινώνησε, λέει, με τον υπουργό Προστασίας και των εφοριακών κ. Δακρυοχοΐδη, ο οποίος έδωσε, λέει, εντολή στα αρμόδια αστυνομικά όργανα να επέμβουν, λέει, και, έτσι, να επιτευχθεί, λέει, η επίδοση της πράξης.

Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.

Αφορμή για το αρθρίδιο τούτο αποτέλεσε μια φράση που διάβασα στο έντυπο «Δρόμοι της αριστεράς» της 20.07.2019, όπου δημοσιεύεται απόσπασμα ομιλίας τού αντιπροέδρου της Βολιβίας με τίτλο «Γιατί είναι τόσο δύσκολο να αλλάξουμε τον κόσμο;». Στο δημοσίευμα  παρεμβάλλεται πινακίδιο με 5 απαντήσεις στο εν λόγω ερώτημα. Η μία από αυτές είναι «Οι άνθρωποι είναι αμόρφωτοι και εξαπατημένοι, χρειάζονται εκπαίδευση» και από κάτω ο χαρακτηρισμός της:  «Πρόκειται για δασκαλίστικη προσέγγιση».

Θα έλεγα πως αυτή η ομιλία είναι άλλη μία δυσνόητη φιλοσοφική πραγματεία. Όταν τελείωσα την ανάγνωση, έμεινα με την εντύπωση πως διάβασα άλλο ένα μπλαμπλαμπλα. Δεν μου έδινε απάντηση στο ερώτημα «Ρωτάς, αν ο κόσμος θέλει να αλλάξει;». Και πώς να θελήσει ο κόσμος να αλλάξει, όταν μια ζωή βομβαρδίζεται με ανούσιες ατάκες που καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα;  Μια ζωή θυμάμαι όλους τους πρωθυπουργούς μας να διακηρύσσουν ότι η χώρα αλλάζει σελίδα, ότι η ανάπτυξη έρχεται με δικαιοσύνη και κοινωνική ευαισθησία εν μέσω ισότητος και αλληλεγγύης και ότι, επί τέλους, η θέση της χώρας μας στη διεθνή κοινότητα αποκαταστάθηκε.  Αποτέλεσμα; ΜΗΔΕΝ εις το πηλίκιον που είπε κάποια πρωθυπουργική ψυχή.

Συνέντευξη του Κ. Παναγιώτη Μανίκη στην Άννα Ταμπούκου.

Η σπορά με μίγμα σπόρων τυλιγμένων σε στρώμα από αργιλόχωμα μπορεί να δώσει, στο άμεσο μέλλον, τη λύση για την αναβλάστηση των βουνών και λόφων της χώρας. Μέθοδος που έχει καρπίσει στη μικρή κοινότητα Κρανιά Ελασσόνας.

Διάβρωση των εδαφών, πλημμύρες, κατολισθήσεις, ταπείνωση του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα, μείωση του οξυγόνου της ατμόσφαιρας, σταδιακή αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη και μετατροπή εύφορων εκτάσεων σε ερήμους: Το βαρύ τίμημα του «δάσους που χάνεται».

Στην πρόσφατη συζήτηση που είχα on camera με τον δικηγόρο και συνεργάτη του "Rib and Sea" κ. Σωτήρη Καλαμίτση, ο τελευταίος αναφέρθηκε (όπως έχει κάνει πολλάκις στα άρθρα του) στον κ. Διονύση Ρηγόπουλο ο οποίος έχει εκπονήσειένα ένα πρόγραμμα ενιαίας ψηφιακής καταγραφής της δομής και στελέχωσης του Δημοσίου στο οποίο, ωστόσο, ουδεμία προσοχή έδωσε η απελθούσα κυβέρνηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Ο κ. Ρηγόπουλος είδε το βίντεο της συζήτησης που είχα με τον Σωτήρη Καλαμίτση και μου έστειλε το ακόλουθο σχόλιο το οποίο παραθέτω αυτούσιο.

Ιωσήφ Παπαδόπουλος

Αγαπητέ κύριε Παπαδόπουλε,

Σας ευχαριστώ θερμότατα, και εσάς και τον φίλο Σωτήρη Καλαμίτση, που κάνετε ευρύτερα γνωστό (στο 38:43 του βίντεο της πρόσφατης συνέντευξής του) πόσο αναγκαίο και εύκολο είναι να εφαρμοστεί η πρόταση της ενιαίας ψηφιακής καταγραφής της δομής και της στελέχωσης σε ολόκληρο το Δημόσιο.

Αντίθετα με τον Σωτήρη, αισιοδοξώ ότι η νέα κυβέρνηση θα περιλάβει την ψηφιακή αυτογνωσία του κράτους στο πρώτο νομοσχέδιο που θα καταθέσει το Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής.