Rib and Sea

Του Ελευθέριου Ρήνου.

Έξω έχει κρύο. Ας ανάψουμε μια φωτιά να ζεσταθούμε. Μπήκαμε στο 2019 και συμπληρώνουμε οκτώ (8) χρόνια από την πρώτη τακτική αγωγή που κατατέθηκε – στα νεότερα χρόνια – κατά της Εθνικής Τράπεζας, για το πολύπαθο θέμα της Τράπεζας της Ανατολής. Αυτή η χρονιά όμως, όπως και η επόμενη, θα σηματοδοτήσουν σημαντικές εξελίξεις στη δικαστική διερεύνηση, μέσα από έναν μακροχρόνιο σχεδιασμό που βρίσκεται σε εξέλιξη και με τη χρήση στοιχείων που ακόμη δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας, αλλά από μόνα τους… σείουν το συρτάρι για να βγουν έξω….

Έχοντας ασχοληθεί δημοσιογραφικά με κάθε λογής απάτη, πριν γράψω το παραμικρό για αυτή την υπόθεση, που κατακρεουργήθηκε από μερίδα του τύπου και στη συνείδηση της κοινωνίας λόγω της εμπλοκής του προφυλακισμένου Α. Σώρρα, φροντίζω να επαληθεύσω τα στοιχεία με απόλυτο τρόπο. Είναι προφανής τόσο η δύναμη της Εθνικής Τράπεζας, όσο και οι ενδείξεις για τη διασύνδεση της εξουσίας με τη δικαιοσύνη σε μια χώρα, που σε πολλά θυμίζει Κολομβία. Είναι όμως αυτή η δύναμη του αντιπάλου που κάνει κάθε βήμα δυσκολότερο για εκείνον σε τέτοιες ιστορίες.

Πηγή : http://mandatoforos.blogspot.com/2019/01/blog-post_11.html

Στα Σκόπια. Στο υπό κατασκευή ακόμη προτεκτοράτο-πρότυπο, εκεί που βρίσκει πνοή κι ανάσα η νέου τύπου "δημοκρατία", εμπνευσμένη κι ευλογημένη απ΄την δημοκρατία της Ευρωπαϊκής "Ένωσης" τραπεζών και τοκογλύφων. Εκεί που αν δεν συγκεντρώνεις τους βουλευτές-ψήφους που θέλεις, αναβάλλεις την ψηφοφορία. Κατά βούληση. Όσες φορές γουστάρεις. Μέχρι να εκβιάσεις, απειλήσεις, εξαγοράσεις συνειδήσεις και ψήφους, ώστε νάχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα και να πανηγυρίζεις την "νίκη της δημοκρατίας".

Αυτή η βρωμιά, η συναλλαγή, η υποκοσμιακή συμπεριφορά, ο βόρβορος κι ο βόθρος, είναι τα πρότυπα, τα προωθούμενα της Ευρωπαϊκής "¨Ενωσης". Είναι τα νέα ευρωπαϊκά ιδεώδη, είναι η "Ευρώπη των λαών", είναι το ήθος και το ύφος του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου των Βρυξελλών, είναι η πρακτική και η χαρά των κάθε λογής eurogroups. Είναι το ποθούμενο της καγκελαρίου-φύρερ του Δ' Ράϊχ των Βησιγότθων, η ευγενής εξέλιξη και κατάληξη της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, είναι η ξεφτίλα του ανθρώπινου πνεύματος.

Του Γιώργου Ελιά.

Στο έπος της Οδύσσειας, θεμέλιο του ελληνικού κόσμου, ο Όμηρος μας αναφέρει τα μεγάλα υπερπόντια ταξίδια του Οδυσσέα με σημαντικό σταθμό το νησί της μάγισσας βασίλισσας Κίρκης.

Μετά τις Ηράκλειες στήλες, σημερινό Γιβραλτάρ, και πλέοντας στον Ατλαντικό δυτικά, ξεπερνά το φαινόμενο του Λυκαυγούς [Albedo] στον πρώτο μεσημβρινό, φτάνει στο κατάφυτο και τροπικό νησί της Κίρκης. Εκεί πέρασε δύσκολα και αινιγματικά παθήματα.

Η Ενριέτα Μέρτζ, αμερικανίδα συγγραφέας, στο σημαντικό πόνημά της "Υνοψ Πόντος" βάζοντας στο χάρτη τις γεωγραφικές περιγραφές και τα αστρονομικά και ναυτικά στοιχεία από το ομηρικό έπος, μας οδηγεί στα νησιά Μαδέρες, δυτικά του Γιβραλταρ και των ακτών της Πορτογαλίας. Ενας ακόμη σημαντικός σταθμός ήταν τό νησί τής Ωγυγίας και της νύμφης Καλυψούς όπου έμεινε εκεί ο Οδυσσέας μέχρι τη σύναξη του Διός και της Αθηνάς και την αποστολή του Ερμή για να μεταφέρει την απόφαση του μεγάλου Πατέρα των θεών για την επιστροφή του ήρωα στην Ιθάκη.

Πηγή : http://mandatoforos.blogspot.com/2019/01/blog-post_7.html

"Φεύγετε να φεύγουμε, κι έρχεται ο τουρλόπαπας με την αγιαστούρα του και με την μαγκούρα του"

Παππούλη με την αγιαστούρα σου, να μη σε στενοχωρήσουμε, ούτε να σε απογοητεύσουμε, αλλά τίποτα δεν έκανες. Οι καλικατζαραίοι είναι ακόμη εδώ. Και εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία. Οι μισοί κάνουν θόρυβο για να μην ακούγεται το ροκάνισμα του στύλου που κρατάει την γη (εν προκειμένω τα εθνικά θέματα της χώρας), που κάνουν οι άλλοι μισοί. Δηλαδή όλοι μαζί κάνουν το ίδιο πράγμα: μας καταστρέφουν.

Ο ένας απ' τους καλικάτζαρους - που έχει μάλιστα και την μορφή καλικάτζαρου - ο πιό βορβορώδης και σιχαμερός εκτελεί την αποστολή του, αυτή του αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από το δυνητικά επικίνδυνο για την ακεραιότητα της χώρας, αλλά και επικίνδυνο για την ίδια την εξουσία του συγκεκριμένου καλικατζαραίϊκου κόμματος, θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών, επιτιθέμενος στην εξουσία τού 3ου πυλώνα της δημοκρατίας, την Δικαιοσύνη.