Μπράβο Alexis. Κατάφερες, μέσα σε χρόνο-ρεκόρ, να γίνεις το δεύτερο πιό μισητό πρόσωπο μετά την συνονόματή σου της Δυναστείας. Οι δεξιοί σε σιχαίνονται γιατί νομίζουν πως είσαι αριστερός, ή κάνουν πως το νομίζουν, γιατί έτσι τους συμφέρει, αφού μόλις ξανάρθουν στην εξουσία (φροντίζεις εσύ γι αυτό. Και πάλι μπράβο) θα κάνουν τα μύρια αίσχη με την δικαιολογία: "κοιτάξτε τί έκαναν και οι αριστεροί".
Οι αριστεροί (οι πραγματικοί, πλην τσυριζαίων) επίσης σε σιχαίνονται γιατί βρώμισες ανεξίτηλα την έννοια και τα πιστεύω τής αριστεράς.
Οι υπόλοιποι που σε ψήφισαν συγκυριακά τον Ιανουάριο του 2015, προκειμένου να φύγουν τα προηγούμενα μνημονιακά σκύβαλα, μπορεί να μη σε σιχαίνονται ακριβώς (τουλάχιστον όχι περισσότερο απ' τον προηγούμενο κατοχικό πρωθυπουργό), είναι όμως πελαγωμένοι, μετανοημένοι, αλλά προπαντός απελπισμένοι, αφού η αριστερά υπήρξε γι αυτούς η ρεζέρβα, η καβάτζα, η λύση ανάγκης για μιά πολύ έκτακτη ανάγκη, όπως αυτή που διανύουμε εφτά χρόνια τώρα. Αισθάνονται πιά πως δεν τους έμεινε καμμία ελπίδα και τους απομένει μόνον ο δρόμος της υποταγής.
Κι αφού οι αριστεροί δωσίλογοι υπόγραψαν ό,τι δεν είχαν προλάβει να υπογράψουν οι δεξιοί προδότες, αφού ξεπούλησαν την κρατική περιουσία, αφού έβγαλαν στο σφυρί την λαϊκή περιουσία, αφού δημιούργησαν έναν εργασιακό μεσαίωνα για δουλοπάροικους, βγήκε στις ρούγες ο πρωθυπουργός, γυρολόγος και πραματευτής, με την ντουντούκα:
"Εδώ η φτηνή χώρα! Εδώ οι δούλοι εργαζόμενοι! Ελάτε fraportες να σας κάνουμε νοματαίους! Όλα τζάμπα! Ελάτε να κάνετε πως επενδύετε, να κάνουμε κι εμείς πως κυβερνούμε, να ξαναπάρουμε τις εκλογές, να τρώτε με χρυσά κουτάλια, να κηρύξουμε κι εμείς την δικτατορία του προλεφταριάτου! Ελάτε κόσμε. Greece is comeback!"
Και δώστου "τελειώνουν τα μνημόνια", και δώστου "καθαρή έξοδο στις αγορές" (η νέα αριστερή πιπίλα είναι η "καθαρή έξοδος").
Του Αντώνη Σιγάλα.
Είναι στο Ειρηνοδικείο μια Δευτέρα πρωί και εκδικάζονται υποθέσεις υπερχρεωμένων νοικοκυριών που έχουν κάνει αίτηση να μπουν στο νόμο Κατσέλη. Η διαδικασία ξεκινάει στις 9 ακριβώς και ο κόσμος έχει ήδη συγκεντρωθεί έξω και μέσα στην αίθουσα.
Από την πρώτη υπόθεση που εκδικάζεται γίνεται αμέσως σαφές ότι η έδρα είναι αρνητική. Η ειρηνοδίκης έχει ένα μόνιμο ύφος ειρωνίας και επίθεσης ενάντια στους αγχωμένους δανειολήπτες, που ο ένας μετά τον άλλο διαδέχονται στην εξέταση από την έδρα για την υπόθεσή τους.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Το ‘πε ο Martin Schulz των σοσιαλδημοκρατών της Γερμανίας. Ο φίλος του Σταύρου, του φίλου του Σημίτη και συνεταίρου της Φώφης Μέχρι το 2025 θα πρέπει, λέει, να έχουν συσταθεί οι ΗΠΕ. Βάσει ενός Συντάγματος που θα ψηφισθεί. Κι’ όποια χώρα δεν θελήσει, να αποβληθεί από την ΕΕ. [ΣΗΜ: θυμάστε το Σύνταγμα του Ζισκάρ που το ψηφίσαμε πρώτοι-πρώτοι και το δημοσιεύσαμε και στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ν.3341/2005), αλλά δεν ίσχυσε ποτέ, επειδή το απέρριψαν Γάλλοι και Ολλανδοί σε δημοψήφισμα, με αποτέλεσμα να έλθει από την πίσω πόρτα ως Συνθήκη της Λισαβώνας το 2009 εις δόξαν της απόλυτης επικράτησης της ….. βούλησης των λαών;]
Ας δούμε τί έχουν πει κάτι πρόγονοι του εν λόγω πωλητικού σκεύους.
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την Συνθήκη της Λωζάνης, ενώ οι κορώνες του Τούρκου Σουλτάνου με την ανοχή του ανιστόρητου Αλέξη Τσίπρα δίνουν και παίρνουν. Διότι, αγαπητέ Αλέξη - και καλώς σε χαρακτήρισε άπειρο ο Σουλτάνος - δεν έχεις διαβάσει, προφανώς, τι ακριβώς προέβλεπε η περιβόητη αυτή Συνθήκη η οποία, σύμφωνα με όσα απερίσκεπτα και αναπόδεικτα υποστηρίζουν σήμερα κάποιοι, έχει ισχύ 100 ετών και θα ανακληθεί το 2023! Γιατί, αν είχες διαβάσει τί προέβλεπε αυτή η Συνθήκη, Αλέξη μου, θα έβαζες τον Σουλτάνο στη θέση του και θα του έκοβες μιας και δια παντός κάθε περαιτέρω σκέψη για αναθεώρηση ή επικαιροποίησή της. Για τους αξιολύπητους συναδέλφους των μέσων της μαζικής μας εξαπάτησης δεν θα μιλήσω. Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι.
Η Συνθήκη της Λωζάνης, λοιπόν, ανιστόρητε Αλέξη, θρασύτατε υποκριτή Ρετζέπ και αξιολύπητοι "συνάδελφοι" των μέσων της μαζικής μας εξαπάτησης, "υπεγράφη την 24η Ιουλίου του 1923 από την Βρεττανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ιαπωνία, την Ελλάδα, το Σερβο-Κροατο-Σλοβενικό κράτος και την Τουρκία. Οι χώρες αυτές διαπνεόμεναι υπό του αυτού πόθου όπως τερματίσωσιν οριστικώς την εμπόλεμον κατάστασιν, ήτις από του 1914 συνετάραξε την Ανατολήν, μεριμνώσαι όπως αποκαταστήσωσι τας μεταξύ αυτών σχέσεις φιλίας και εμπορίου, αναγκαίας δια την κοινήν ευημερίαν των οικείων αυτών Εθνών, λαμβάνουσαι υπ’ όψιν ότι αι σχέσεις αύται δέον να βασίζονται επί του σεβασμού της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας των Κρατών, απεφάσισαν να συνομολογήσωσιν επί τούτω Συνθήκην και διώρισαν ως πληρεξουσίους αυτών: