Ένοιωσα ντροπή χθες, απερίγραπτη ντροπή και αποτροπιασμό, φτάνοντας στο γερμανικό αεροδρόμιο – όχι τόσο για την απαράδεκτη συμπεριφορά των Γερμανών, αφού αυτή η χώρα δεν έχει ουσιαστικά ιστορία αλλά ποινικό μητρώο, αλλά για την ανυπαρξία αντίδρασης εκ μέρους της ελληνικής πλευράς.
Αρκετοί νομίζουν πως η Ελλάδα είναι ακόμη μέλος της Ευρωζώνης και της ΕΕ, επειδή έχει ως νόμισμα το ευρώ – το οποίο είναι φυσικά δυσεύρετο για την πλειοψηφία των Ελλήνων, σε μία χώρα που η μεσαία τάξη, βασικό στήριγμα της Δημοκρατίας, καταρρέει υπό το βάρος των γερμανικών μνημονίων.
Στα πλαίσια αυτά, για να μην υπάρχουν ψευδαισθήσεις, παραθέτουμε τη χθεσινή εμπειρία ενός Έλληνα που ταξίδεψε στη Γερμανία – σε ένα δήθεν πολιτισμένο κράτος, το οποίο λέγεται πως δεν έχει καμία σχέση με το ναζιστικό παρελθόν του και που τοποθετείται αλληλέγγυα υπέρ της πατρίδας μας, βοηθώντας την με τα δάνεια που της παρέχει!
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φέρνει νομοσχέδιο που έχει έναν σκοπό: την πλήρη άλωση του φημισμένου Ινστιτούτου της Βενετίας και τη μετατροπή του, από κρυφό καμάρι του πνευματικού Ελληνισμού, σε κομματοκρατούμενο κέντρο εξυπηρέτησης συμφερόντων. Αλλωστε κάποιοι λιμπίζονται τα ακίνητά του.
Γράφει ο Απόστολος Δοξιάδης.
Την Τετάρτη 29 Νοεμβρίου 2017 κατατίθεται από την κυβέρνηση στη Βουλή προς τελική συζήτηση και ψήφιση νομοσχέδιο που έχει ως σκοπό του την άλωση από το κράτος, και άρα ουσιαστικά τη διάλυση, του «Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών» της Βενετίας, δηλαδή του μοναδικού εκτός Ελλάδος καθαρά ελληνικού ερευνητικού κέντρου, το οποίο εκπόνησε υπό τον εν ισχύι ως σήμερα νόμο, παρά τις μύριες δυσκολίες, την αποστολή του με το καλύτερο τρόπο. Βέβαια, αν ο νέος νόμος ψηφιστεί, θα αποτελεί τη διάπραξη ενός από χρόνια προαναγγελθέντος εγκλήματος, που απλώς ελπίζαμε, όσοι γνωρίζουμε τα πράγματα αλλά και είμαστε εκ φύσεως αισιόδοξοι, ότι τελικά δεν θα συντελεσθεί.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Η επικαιρότητα προσφέρει τόσα και τόσα για να γκρινιάξει κανείς, να λοιδορήσει, να βρίσει, να χλευάσει όλα αυτά τα νούμερα που μας κυβερνούν ή θέλουν να μας κυβερνήσουν. Δεν έχει μείνει τίποτε όρθιο. Δεν υπάρχει εντιμότητα, ευθύτητα, ειλικρίνεια, ευθιξία, σοβαρότητα, φιλότιμο. Μπορεί κανείς να γράφει χωρίς τελειωμό για τα μικρά και μεγάλα ανοσιουργήματα που διαπράττουν καθημερινά όλα αυτά τα πωλητικά λαμόγια, τα απαίδευτα, που μόνο για την καρέκλα, το εφελίκι και τις μίζες ενδιαφέρονται.
Προτίμησα, όμως, σήμερα να γράψω δυο λόγια για δύο άξιους δικαστικούς λειτουργούς: τον αντεισαγγελέα Πρωτοδικών Ιωακείμ Κασσωτάκη και τον Πρωτοδίκη Α.- Ι. Καργόπουλο που υπηρετούν στο Ρέθυμνο. Διάβαζα τις προάλλες σε νομικό περιοδικό μία απόφαση που είχε εκδώσει το 2014 ο πρωτοδίκης με σύμφωνη πρόταση του αντεισαγγελέα. Επρόκειτο για μία απλή υπόθεση κλοπής κατά τη διερεύνηση της οποίας οι αστυνομικές προανακριτικές Αρχές είχαν ζητήσει, λάβει και επεξεργασθεί όλες τις τηλεφωνικές επικοινωνίες των εμπλεκομένων. Υπέρ της νομιμότητος της πρακτικής αυτής είχαν αποφανθεί με γνωμοδοτήσεις και εισαγγελείς του Αρείου Πάγου.
Χαράς ευαγγέλια την εβδομάδα αυτή για την βραβευμένη μέσω του έλληνα γκαουλάϊτερ-πρωθυπουργού κατοχική κυβέρνηση: θα αρχίσουν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί. Ή μάλλον ελπίζουν πως θα αρχίσουν (όπως δήλωσε και στην Βουλή το Τσαλακωτό με την τσαλακωμένη συνείδηση). Κι αυτό γιατί έτσι δίνουν μία ακόμη τεράστια απόδειξη στους τοκογλύφους της Ευρωπαϊκής "Ένωσης" για το πόσο συνεπείς δωσίλογοι είναι, ελπίζοντας σε κάποια ευνοϊκή μεταχείρησή απ' αυτούς ώστε να εξαντλήσουν την τετραετία.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Δεν ξεσκονίζω το γραφείο μου για φωτογραφία, είπε ο λαοπρόβλητος Πρωθυπουργός. Βρήκε την ευκαιρία να την πέσει στον Κούλη, όταν ο τελευταίος του μίλησε για το σποτάκι το σχετικό με το κοινωνικό μέρισμα, όπου πρωταγωνιστεί και το κουτί με τα πούρα στο δεξιό μέρος του γραφείου του Αλέξη. Πρόκειται για δώρο είπε ο πρωθυπουργός. Άρα, κάποιος του δώρισε ένα πανάκριβο κουτί γεμάτο πανάκριβα πούρα, ο Αλέξης τον ευχαρίστησε και απίθωσε ανέμελα το κουτί κάπου στο γραφείο του, όπου το ξέχασε.
Για να δούμε τί γράφει αυτός ο αρχιψευταράς, ο ρουφιάνος, ο εγωπαθής, ο Νάρκισσος, ο αλαζόνας ο Γιάνης στο απαίσιο βιβλίο του «Adults in the room».