Καθώς ο αναγνώστης, που μου ζήτησε να αφηγηθώ τι έγινε σ' εκείνη την Αποστολή του "Πατραϊκού Ομίλου Φουσκωτών Σκαφών" στον Άη Στράτη και την Ίμβρο, επανήλθε, μου έδωσε με τα σχόλιά του το κίνητρο να αλλάξω γνώμη, να επιστρατεύσω τα τσιπάκια της μνήμης μου, τις φωτογραφίες, τα έγγραφα και το βίντεο από εκείνο το ταξίδι ώστε να μπει κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
Ιδού τι έγραψε ο αναγνώστης μου στο δεύτερο μήνυμά του :
Αγαπητέ Ιωσήφ,
Με λένε ....., είμαι ... χρόνων και κάτοχος φουσκωτού σκάφους.
Απ' το 1989 διάβαζα περιοδικά για σκάφη και η γραφίδα σου μου άρεσε πολύ (ήσουν όπως ο κ. Καββαθάς στους 4Τ), γι' αυτό σε ακολούθησα στην ιστοσελίδα.
Όσο αφορά το εν λόγω ταξίδι, αυτό που περισσότερο δεν μου κολλάει από αυτά που είπανε είναι, πώς εσύ, που είσαι λεπτολόγος και "ψείρας", κανόνισες μεγάλη εκδρομή στην Τουρκία χωρίς τα απαραίτητα έγγραφα, και στο τέλος τους άφησες στα κρύα του λουτρού και έφυγες!
Γι' αυτό και η παράκληση αφήγησης...
Ευχαριστώ πολύ.
Αποστολή στον Άη Στράτη και την Ίμβρο (Αύγουστος 2001).
Θυμάται και γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
"Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη δώσε κλώτσο να γυρίσει παραμύθι ν' αρχινίσει.". Μόνο που αυτό που θα διηγηθώ, μετά από παράκληση του αναγνώστη μου, δεν είναι παραμύθι, αλλά η πραγματική ιστορία μιας Αποστολής Αγάπης στον Άη Στράτη και την Ίμβρο (και όχι μιας εκδρομής στη... βορειοανατολική Τουρκία) που άφησε όμως ανεξίτηλα τραύματα στην ψυχή τη δική μου και του Κώστα Κηπουργού. Μια ιστορία που είχα αποφασίσει να μην τη διηγηθώ ποτέ, κρατώντας μόνο στην προθήκη της μνήμης μου τα χαρούμενα πρόσωπα των ακριτών του Άη Στράτη και της Ίμβρου, του Προέδρου του Άη Στράτη Χαράλαμπου Μακρή, των ιατρών, των παιδιών και των δασκάλων τους.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η Οδύσσεια των μετόχων της Τράπεζας της Ανατολής φαίνεται πως δεν έχει τελειωμό. Σήμερα βρέθηκαν, εκπροσωπούμενοι από τον δικηγόρο τους κ. Ιωάννη Βαλαβάνη, στη χώρα των λωτοφάγων, συγγνώμη, στο Ιστορικό Αρχείο της Εθνικής Τραπέζης ήθελα να πω (3ης Σεπτεμβρίου 146), για να ζητήσουν τα έγγραφα τα οποία η Δικαιοσύνη διέταξε την Εθνική Τράπεζα να τους παραδώσει εδώ και τρία χρόνια! Επί τρεις ώρες η υπεύθυνη του Ιστορικού Αρχείου της Εθνικής, κυρία Μαρία Βολτέρα, προσπαθούσε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, λέγοντας πως ναι μεν δεν έχει αντίρρηση να υπακούσει στην απόφαση του Δικαστηρίου, δεν υπάρχει όμως στο αρχείο λήμμα με τον τίτλο "αλληλόχρεοι λογαριασμοί"!
Αυτή είναι μια ιστορία πλεγμένη από αόρατα νήματα που συνδέουν ψυχές μεταξύ μαγικών τόπων στο Αιγαίο. Όλα ξεκινούν από το σταυροδρόμι της ψυχής και από εκεί φεύγουν πληροφορίες που με οδηγούν να συναντήσω Aυτόν, ένα μοναδικό άνθρωπο που είναι ο αμαρτωλός τυχοδιώκτης, ο άγιος σοφός, ο λησμονημένος ερημίτης, ο τρυφερός μισάνθρωπος, ο συνειδητός αναρχικός, αυτός που έχει αυτογνωσία και αυτο-ειρωνεία, απέραντο σεβασμό για ό,τι υπάρχει και περιφρόνηση για ό,τι είναι ανούσιο και ανόητο.
Νικόλα, με δέχτηκες γιατί διέκρινες μια ανοιχτή καρδιά και ένα ανήσυχο μυαλό και μου μίλησες για την ζωή σου, για τα αγαπημένα βιβλία σου που τα κρατάς σε μπαούλα με ναφθαλίνη για να μην τα τρώνε τα ποντίκια, για τα μικρά φιδάκια που τα αφήνεις να σε ξυπνάνε με το κρύο χάϊδεμά τους το πρωί, για το πρόβλημα του σκάκι που ξεκινάς να λύνεις κάθε πρωί για να κρατάς το μυαλό σου σε κίνηση, για τα αγαπημένα σου φυτά που στολίζουν την μικρή πέτρινη αυλή σου, για την θάλασσά σου που σε ταξιδεύει όλη τη μέρα.
Μου διόρθωσες τα ελληνικά μου και όταν δεν καταλάβαινα κάτι μου το έλεγες στα ιταλικά ή στα αρχαία ελληνικά και μου έλεγες ότι καταλαβαίνω με τα μάτια της ψυχής. Μιλήσαμε για φιλοσοφία, για μαθηματικά, τα νούμερα μου έλεγες δεν σε προδίδουν ποτέ, για τέχνες και χρώματα και μουσική και θρησκείες, για το άπειρο και την ανθρώπινη μικρότητα, για το γεμάτο φεγγάρι την τελευταία βραδυά που σε είδα. Ήταν μάθημα ζωής που σε συνάντησα και δεν σε ήξερα ούτε θα μάθω παραπάνω για σένα. Μου υποσχέθηκες να μη φύγεις χωρίς προειδοποίηση αλλά μερικές υποσχέσεις δεν μπορούν να κρατηθούν...
Καλό σου ταξίδι Νικόλα. Σε βλέπω να πετάς ανάλαφρος και να μου χαμογελάς...
Κωνσταντίνα
Του Γιώργου Φλωρά (Μέλος του Δ.Σ. στο Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών).
Η Κυβέρνηση αναζητεί ισοδύναμα για να καταργήσει το απαράδεκτο 23% στην εκπαίδευση. Προτείνω στην Κυβέρνηση να ενεργοποιηθεί στο θέμα των καρτέλ για να μαζέψει ακόμα περισσότερα. Πιο συγκεκριμένα:
ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΣΕ ΕΚΚΡΕΜΕΙΣ ΔΙΚΕΣ
Να επιταχύνει όλα τα δικαστήρια που αφορούν αποφάσεις της Επιτροπής Ανταγωνισμού (οι οποίες έχουν καταλογίσει πρόστιμα δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ που εκκρεμούν). Αν δεν επαρκεί το νομοθετικό πλαίσιο που υπάρχει ας ψηφίσει αύριο το πρωί σχετική διάταξη με βάση την οποία κάθε δίκη που αφορά προσφυγή εταιρειών που καταδίκασε η Επιτροπή Ανταγωνισμού θα προσδιορίζεται εντός 2 μηνών και δεν θα επιδέχεται δεύτερη αναβολή. Για παράδειγμα οι αναιρέσεις στο ΣτΕ των βασικών εταιρειών του καρτέλ του ξενόγλωσσου βιβλίου, που τιμωρήθηκαν το 2009, έως σήμερα δεν έχουν εκδικαστεί (πρόστιμα περίπου 10.000.000€ σε αναμονή).
Θυμάται και γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Κατέβασα το ακουστικό του τηλεφώνου. Μόλις είχα νοιώσει την ανάγκη να κάνω για άλλη μια φορά εμετό! Οι βρισιές και οι απειλές από την άλλη άκρη του σύρματος έδιναν κι' έπαιρναν, κι' εγώ δεν είχα παρά να τις μαγνητοφωνώ, όπως έκανα πάντοτε σ' αυτές τις περιπτώσεις. "Πότε θα σταματήσεις να μιλάς ρε; Δεν έβαλες μυαλό από την τελευταία φορά που κοντέψαμε να σε πετάξουμε στη θάλασσα; Δεν θα κατέβεις το καλοκαίρι στο νησί ρε αλήτη; Θα δεις, θα σε βαράμε όλοι μαζί!".
Δεν μου άφησε περιθώρια να απαντήσω. Τι να απαντήσεις άλλωστε σε έναν ανώνυμο "παλληκαρά"; Ας είναι πάντως καλά ο συμπατριώτης. Αφού τους ενοχλεί ακόμη η γραφή μου, είναι παρήγορο. Μέτρησα τους σφυγμούς μου. Θα έπρεπε να είναι πάνω από 120, ήταν όμως μόνο 80! Κι' αυτό θετικό, σκέφτηκα. Ως πού θα πάει όμως έτσι; Ο δρόμος είναι μοναχικός, απόμερος, σκοτεινός, κακοτράχαλος, γεμάτος πέτρες κι' αγκάθια. Περπατώ προς το φως, παραπατώ, πέφτω, σηκώνομαι, τρέχω, πέφτω πάλι. Διακρίνω κάποια μάτια στο σκοτάδι, δεξιά κι' αριστερά, που παρακολουθούν με αγωνία τις κινήσεις μου. Κάτι φαίνεται πως περιμένουν. Να δουν, ίσως, αν θα τα καταφέρω...
Οι φόροι πριν από τον 19ο αιώνα ήταν τόσοι πολλοί στην Ελλάδα, ώστε όσοι δεν είχαν να πληρώσουν έβγαιναν στο βουνό. Για τη φοβερή αυτή φορολογία, ο ιστορικός Χριστόφορος Άγγελος, γράφει τα εξής χαρακτηριστικά: «Οι επιβληθέντες φόροι ήσαν αναρίθμητοι, αλλά καί άνισοι. Εκτός της δεκάτης, του εγγείου και της διακατοχής των ιδιοκτησιών, εκάστη οικογένεια κατέβαλε χωριστά φόρον καπνού (εστίας), δασμόν γάμου, δούλου και δούλης καταλυμάτων, επαρχιακών εξόδων καφτανίων, καρφοπετάλων και άλλων εκτάκτων. Ενώ δε ούτω βαρείς καθ' εαυτούς ήσαν οί επιβληθέντες φόροι, έτι βαρυτέρους και αφορήτους καθίστα ο τρόπος της εισπράξεως και η δυναστεία των αποσταλλομένων πρός τούτο υπαλλήλων ή εκμισθωτών. Φόρος ωσαύτως ετίθετο επί των ραγιάδων (υπόδουλος-τουρκ.raya) εκείνων οίτινες έτρεφον μακράν κόμην». Από το τελευταίο αυτό, έμεινε παροιμιώδης η φράση: «πλήρωσε τα μαλλιά της κεφαλής του».
Στις ημέρες μας οι φόροι δεν πάνε πίσω. Πληρώνουμε ΕΝΦΙΑ, προκαταβολή φόρου για τον επόμενο χρόνο, φόρο αλληλεγγύης, φόρο επιτηδεύματος, φόρο εισοδήματος, τέλη κυκλοφορίας, φόρο πολυτελούς διαβίωσης, φόρο για τα παιδιά, φόρο προστιθέμενης αξίας, φόρο καπνού, φόρο στα ποτά, φόρο ασφαλίστρων, φόρο στα καύσιμα. Μήπως είναι καιρός να πάρουμε και πάλι τα βουνά;
Έλαβα αργά χθες το βράδυ το ακόλουθο μήνυμα από έναν άγνωστο αναγνώστη με την ηλεκτρονική διεύθυνση Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.το οποίο παραθέτω ως έχει, μαζί με την δική μου απάντηση.
To: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
From:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Αγαπητέ Ιωσήφ,
Είμαι αναγνώστης της ιστοσελίδας σου δύο χρόνια. Μπράβο για όλη την προσπάθεια και προσφορά σου. Να είσαι υγιής να συνεχίσεις!
Μια παράκληση θα εκφράσω : επειδή άκουσα προχτές διάφορα που δεν κολούσανε μαζί, για το ταξίδι του 2001 στον Άη-Στράτη και την Ίμβρο, παρακαλώ να μας το αφηγηθείς με τον δικό σου γλαφυρό τρόπο και ύφος!
Πάντως έχεις αρκετό καιρό να αντλήσεις απ' το παρελθόν...
Απάντηση "Rib and Sea".
Άγνωστε φίλε, κτύπησες πολύ ευαίσθητες χορδές! Θέλω να το ξεχάσω εκείνο το ταξίδι! Αν και υπήρξε η αιτία να μου απονείμει το Κοινοτικό Συμβούλιο του Άη Στράτη τον τίτλο του επίτιμου δημότη, οι εμπειρίες που αποκόμισα από την εν γένει συμπεριφορά κάποιων ανθρώπων, τόσο στην Αθήνα, όσο στην Πάτρα και στη Θεσσαλονίκη, ήταν πολύ τραυματικές...
Ποιος είσαι όμως και γιατί ζητάς κάτι τέτοιο; Τι άκουσες προχθές; Φαντάζομαι ότι θα άκουσες ανακρίβειες από πρόσωπα που στην πραγματικότητα θα έπρεπε να σιωπούν και να κρύβονται...
Αν πάντως σου κάνω το χατήρι και γράψω στην ενότητα των αναμνήσεων με λεπτομέρειες εκείνη την εκπληκτική, κατά τα άλλα, αποστολή, πολλοί θα στενοχωρηθούν και θα χάσουν τον ύπνο τους...
Γέρασα όμως πια και φυλάω τις δυνάμεις μου για μάχες που αξίζουν περισσότερο...
Φιλικά
Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Στη χορηγία του "Ράλλυ Ακρόπολις", μίας από τις μεγαλύτερες αθλητικές διοργανώσεις παγκοσμίως, προχώρησε η εταιρεία "SEAJETS", προάγοντας την Ελλάδα και το ελληνικό τουριστικό προϊόν σε όλο τον κόσμο, με δράσεις που θα υλοποιηθούν στο πλαίσιο της διοργάνωσης.
Η εταιρεία θα είναι ο μεγάλος χορηγός του αγώνα, που διεξάγεται το διήμερο 10 & 11 Οκτωβρίου στη χώρα μας και ο οποίος για φέτος, αλλά και για το 2016, θα ονομάζεται "SEAJETS ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ".
Με αυτό τον τρόπο ενώνεται η μεγαλύτερη σε χωρητικότητα εταιρεία ταχύπλοων στον κόσμο, με έναν από τους κλασσικότερους αγώνες ράλλυ παγκοσμίως.
Μέσω του αγώνα, η "SEAJETS" θα κληρώσει χιλιάδες εισιτήρια σε επισκέπτες αλλά και φίλους του "ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ", τόσο στις εγκαταστάσεις του αγώνα όσο και μέσω κοινωνικών δικτύων, και θα προβάλλει εικόνες της Ελλάδας και των ελληνικών νησιών στο εξωτερικό, προωθώντας με δημιουργικό τρόπο το ελληνικό τουριστικό προϊόν.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι το "SEAJETS ΡΑΛΛΥ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ" μεταδίδεται τηλεοπτικά σε 160 χώρες, ενώ καλύπτεται από πλήθος Ελλήνων και ξένων δημοσιογράφων.
Η "SEAJETS" προσφέρει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στο επιβατικό κοινό, παρέχοντας θαλάσσιες μετακινήσεις αξιόπιστα και με ασφάλεια, με περισσότερες από 140 συνδέσεις από Πειραιά, Ραφήνα και Κρήτη για τις Κυκλάδες.
Τεχνικός : Τάσος Μπάτας.
Επιμέλεια βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μουσική : Γιώργος Ρήγος.
Θα μπορούσα να δώσω και αυτόν τον τίτλο στο άρθρο : "Των ασχέτων τα καμώματα τα βλέπει ο Μπάτας και γελάει!".
Και έτσι πράγματι έγινε. Κατά την διάρκεια της πρόσφατης τοποθέτησης της εφεδρικής δεξαμενής και της πρεσσοστατικής αντλίας στο Hymer, διαπιστώθηκε ότι η τέντα στο πίσω τμήμα της κρεμόταν στον αέρα, με ό,τι αυτό θα μπορούσε να συνεπάγεται αν έφευγε στον δρόμο, ενώ οι περισσότερες βίδες που την "στερέωναν" επάνω στο αυτοκινούμενο ήταν ή ακατάλληλες ή δεν είχαν βιδωθεί σωστά, με αποτέλεσμα η "μαστίχα", που συνήθως τοποθετείται μεταξύ του κορμού της τέντας και του camper, να μην έχει "ξεράσει", επιτρέποντας στο νερό να περνάει στο εσωτερικό του αυτοκινούμενου και να αφήνει το ίχνος του πάνω από τον ηλεκτρικό πίνακα!
Ο τεχνικός της "Camper Club" Τάσος Μπάτας, ο οποίος ειδικεύεται πια, εκτός των άλλων, και στη διόρθωση και αποκατάσταση ζημιών και κακοτεχνιών άλλων "συναδέλφων" του, έδωσε λύση στο πρόβλημα βγάζοντας εντελώς την τέντα απ' τη βάση της, αντικαθιστώντας τις ακατάλληλες βίδες, βάζοντας παξιμάδια εκεί που δεν υπήρχαν και βιδώνοντας όσες βίδες δεν είχαν βιδωθεί σωστά. Στη συνέχεια τοποθέτησε και πάλι την τέντα στη θέση της, φροντίζοντας να "κουμπώσει" σε όλο το μήκος της επάνω στο αλουμινένιο προφίλ στήριξης.
Βάλτε τα δάκτυλά σας επι τον τύπο των ήλων και δείτε τι ακριβώς έγινε σε ένα βίντεο διάρκειας μόλις 40 δευτερολέπτων.
Όταν είδα τον τρόπο με τον οποίον ο νεαρός, αλλά ταλαντούχος τεχνικός της "Camper Club" Τάσος Μπάτας τοποθέτησε μια εσωτερική κλειδαριά πόρτας σε ένα αυτοκινούμενο της "KNAUS", επέστρεψα στο συνεργείο της Λεωφόρου Μαραθώνος κρατώντας στα χέρια μου τη βιντεοκάμερα. Σκέφτηκα ότι αξίζει να δημοσιοποιούνται τέτοιου είδους εργασίες ώστε να μην τους παίρνει όλους η μπάλλα της τσαπατσουλιάς και της προχειρότητας. Μετά μάλιστα από όσα είδα προσφάτως, στον τρόπο με τον οποίο γνωστός αντιπρόσωπος τοποθέτησε μια τέντα και ένα ζευγάρι αερόσουστες στο μεταχειρισμένο Hymer που αποκτήσαμε πέρυσι, αποφάσισα να μην είμαι ανεκτικός με αυτούς οι οποίοι μαθαίνουν να κουρεύουν στου κασίδη το κεφάλι. Κάποια πράγματα πρέπει επιτέλους να λέγονται με το όνομά τους, δεδομένου ότι χρέος των περιοδικών, εντύπων τε και ηλεκτρονικών, είναι να ενημερώνουν τους αναγνώστες και χρήστες αυτοκινούμενων τροχόσπιτων για τις κακοτοπιές και πώς να τις αποφεύγουν. Καλά τα ταξιδιωτικά και τα βιντεάκια, αλλά η σωστή ενημέρωση είναι ακόμη καλύτερη.