Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Τα αθόρυβα πρότυπα.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Φίλος συνονόματος μού διηγήθηκε μία πραγματική ιστορία. Η νονά του, ονόματι Ναυσικά, απεδήμησε εις Κύριον πλήρης ημερών. Του είχε δώσει το όνομα του αδελφού της, τον οποίο δολοφόνησαν [«εξετέλεσαν»] το 1944 στα 33 του χρόνια τα ξανθά ανθρωπόμορφα κτήνη. Επί 99 συναπτά έτη παρουσίας της στον μάταιο τούτο κόσμο ανέστησε τρεις θυγατέρες και ευτύχησε να δει εγγόνια και δισέγγονα. Τον τελευταίο μήνα η υγεία της ήταν ιδιαίτερα κλονισμένη. Ο γιατρός προέβλεψε ότι το απόγευμα της 23ης Δεκεμβρίου θα ήταν το τελευταίο της. Θυγατέρες, γαμβροί, εγγόνια πλαισίωναν το κρεβάτι της στο σπίτι, καθώς άφηνε την τελευταία της πνοή για να συναντήσει τον Μίμη της, με τον οποίο δημιούργησαν μία όμορφη, δεμένη οικογένεια. Πανταχού παρούσα η νονά τού φίλου μου. Να καθοδηγεί και να νουθετεί παιδιά και εγγόνια, αλλά και να δέχεται απλόχερα την αγάπη τους και τη στοργή τους στα στερνά της. Πάντα φιλόξενη και χαμογελαστή να προσφέρει ακόμη και από το υστέρημα. Θυμόταν ακόμη ο φίλος μου τη μυρωδιά και τη γεύση τής βραστής πατάτας που μαγείρευε η νονά του.
Στον Προφήτη Ηλία Κορωπίου και στο Ιερό του Ομβρίου Διός και του Προοψίου Απόλλωνος.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μην κοιτάτε πώς άλλαξε ο καιρός ξαφνικά την ημέρα των Χριστουγέννων. Χθες, παραμονή, ήταν χαρά Θεού. Στους πρόποδες του "τρελού" (Υμηττός) βρισκόμαστε άλλωστε, ό,τι καιρό θέλει κάνει!
Λιακάδα λοιπόν, ελαφρύ αεράκι, λαμπερός καιρός, καβάλλησα κι' εγώ το παπί και τράβηξα μέχρι τις ανατολικές παρυφές του "τρελού", εκεί που ξεκινάει το μονοπάτι για τον Προφήτη Ηλία, το Ιερό του Ομβρίου Διός και του Προοψίου Απόλλωνος. Ήταν κάπως ανηφορικό το μονοπάτι, με κάποια σημεία του να προβληματίζουν ελαφρώς για την επιστροφή, λόγω του αμμοχάλικου, αλλά όλα καλά με τους σφυγμούς να μην ξεπερνούν τους 160. Όχι πολύ άσχημα για την ηλικία μου.
Σκέψεις αντί ευχών και ευσεβών πόθων...
Είπα να ευχηθώ στους φίλους, αναγνώστες και συνδρομητές μου, επί τη ευκαιρία αυτών των ξεχωριστών ημερών, αλλά δεν μου βγαίνει! Νομίζω πως θα τους κοροϊδέψω αν τους ευχηθώ χρόνια πολλά, ευτυχία, επαγγελματική επιτυχία. Νομίζω ότι τέτοιου είδους ευχές, εδώ και κάμποσα χρόνια, έχασαν πια το νόημα και την αξία τους. Μοιάζουν περισσότερο να είναι ευσεβείς πόθοι, έτσι για να έχουμε κάτι να λέμε, καθώς η διάρκεια της ζωής μας, η ευτυχία και η επαγγελματική επιτυχία μας καθορίζονται από ξένους προς εμάς παράγοντες τους οποίους αδυνατούμε να ελέγξουμε, καθώς δεν έχουμε καμμία διάθεση να αντισταθούμε και να τους πολεμήσουμε!Ο παραδοσιακός ξυλόφουρνος του "Αποστόλη" στη Σκάλα Καλλονής.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Κρυμμένος θαρρείς πίσω από το γραφείο του Λιμεναρχείου, στη Σκάλα Καλλονής, βρίσκεται ο παραδοσιακός ξυλόφουρνος του Αποστόλη, που βγάζει ψωμί από τότε που έληξε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος! Ιδιοκτήτης του σήμερα ο Κώστας Γρηγορίου που πήρε τη σκυτάλη από τον πατέρα του.
Καθώς μου έκανε εντύπωση το μικρό μέγεθος του φούρνου, αλλά και ο περίεργος τρόπος ανάματός του, ζήτησα από τον Κώστα την άδεια να τραβήξω μερικά πλάνα της όλης διαδικασίας κι' αυτός δεν αρνήθηκε. "Θα πρέπει όμως να έρθεις στη 1 μετά τα μεσάνυχτα", μου είπε, "γιατί τότε ξεκινάει το άναμα του φούρνου και στη συνέχεια το ζύμωμα και το φούρνισμα".
Σύντομη περιπλάνηση σε πέντε οικισμούς της Λέσβου.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Αποβιβαστήκαμε για άλλη μια φορά στο λιμάνι της Μυτιλήνης, μερικές ημέρες πριν τα Χριστούγεννα, χάρις στα δωρεάν εισιτήρια που παρέχει σε μας και το αυτοκινoύμενο η "Blue Star Ferries". Αυτή τη φορά είχα συγκεκριμένη αποστολή. Να βιντεοσκοπήσω το ψάρεμα των χάβαρων (ένα είδος άγριου μυδιού, από αυτά που διαθέτει πολλά ο Κόλπος της Καλλονής), καλεσμένος του Προέδρου των Επαγγελματιών Αλιέων Λέσβου Παναγιώτη Νανίδη.
Μαθήματα χαβαρο-αλιείας από τον Παναγιώτη Νανίδη στον Κόλπο της Καλλονής.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ήταν μια ξεχωριστή ημέρα εκείνη η Δευτέρα του Δεκεμβρίου, λίγες ημέρες πριν έρθουν τα Χριστούγεννα. Η βροχή κόπασε για λίγο, έδωσε τη θέση της στον ήλιο και ο Παναγιώτης Νανίδης, που είχε προβλέψει σωστά, μου τηλεφώνησε και μου είπε ότι με περιμένει στο "Ιγνάτιος".
Αυτή η περιοχή του Αιγαίου είναι γεμάτη εκπλήξεις και θαύματα! Ένας κλειστός κόλπος που θυμίζει λιμνοθάλασσα, ο Κόλπος της Καλλονής, ένα μοναδικό οικοσύστημα που δίνει μεροκάματο και συντηρεί πολλές οικογένειες, ενώ κρατάει τους νέους στο νησί που βρίσκουν επαγγελματικό καταφύγιο στην αγκαλιά του.
Ατομική βόμβα στο οικοσύστημα του Κόλπου της Καλλονής με πρόσχημα την αειφόρο ανάπτυξη!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Παναγιώτης Νανίδης είναι ο Πρόεδρος του Συλλόγου των Επαγγελματιών Αλιέων Λέσβου. Πρόκειται για έναν εργατικό, λογικό και θαρραλέο άνθρωπο που νοιάζεται για τα προβλήματα του κλάδου των επαγγελματιών αλιέων και μάχεται για την επίλυσή τους αδιαφορώντας για την δική του σωματική και ψυχική κόπωση.
Πήγα μαζί του εκείνη την ημέρα στα χάβαρα και είχα την ευκαιρία να ακούσω την κραυγή αγωνίας του για την τύχη που επιφυλάσσουν στον Κόλπο της Καλλονής αρμόδιοι και μη. Σε ένα θαλάσσιο "χωράφι"όπου τα χάβαρα "φυτρώνουν" συνεχώς και αδιαλείπτως, το Υπουργείο Ανάπτυξης και η Εποπτεία Αλιείας μεθοδεύουν την παραχώρηση του δικαιώματος σε ιδιώτες να κάνουν μυδοκαλλιέργεια χάριν της περιβόητης... αειφόρου ανάπτυξης!
Οστρακαλιεία με κατάδυση στον μαγικό Κόλπο της Καλλονής.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Είναι μαγικά αυτά που συμβαίνουν στον ανεξάντλητο από εκπλήξεις Κόλπο της Καλλονής. Σ' αυτό το μοναδικό οικοσύστημα που παράγει τις πιο νόστιμες σαρδέλλες, τις πιο νόστιμες μπάφες, τα πιο νόστιμα όστρακα. Μύδια - χάβαρα τα λένε εδώ οι ντόπιοι ψαράδες - και κυδώνια, κυρίως, με τα χτένια, τις καλόγνωμες, τις φούσκες και τα άλλα όστρακα να απολαμβάνουν, προς το παρόν, καθεστώς προστασίας.
Υπάρχουν δύο τρόποι οστρακαλιείας στον κόλπο της Καλλονής. Με την κατάδυση ή με τη χρήση ειδικού "αρότρου" που "ξύνει" τον βυθό. Δράγα το λένε οι ψαράδες. Γύρω στα 20 καίκια "οργώνουν" κάθε μέρα τον βυθό του Κόλπου της Καλλονής και θαρρείς πως τα χάβαρα είναι ανεξάντλητα! Η δράγα φέρνει σε χρονικά διαστήματα των 10 περίπου λεπτών τη σακάδα της επάνω στο καίκι και μέχρι να έρθει η επόμενη το πλήρωμα κάνει τον καθαρισμό, τη διαλογή και τη συσκευασία.
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Είμαστε ολόιδιοι!
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Εξ αφορμής των 22 τροπολογιών που κατετέθησαν προ ημερών στη Βουλή προς ψήφιση σε νομοσχέδιο άσχετο με τις τροπολογίες, θυμήθηκα τον μακαρίτη τον Μένιο Κουτσόγιωργα που διερρήγνυε τα ιμάτιά του το 1980 διακηρύσσοντας ότι, όταν έλθει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, θα πάψει η πρακτική τής ΝΔ να ψηφίζει διατάξεις άσχετες με το θέμα εκάστου νομοσχεδίου. Διότι τούτο επιτάσσει το Σύνταγμα. Ήλθε το ΠΑΣΟΚ, αλλά συνεχίσθηκε η ίδια πρακτική κατά παράβαση του Συντάγματος. Μέχρι που και ο Αλαίκσοις διεκήρυσσε τα ίδια μέχρι να γίνει κυβέρνηση.
Λιμάνι Χίου, σωτήριο έτος 2018 μ.Χ. Όπου λιμάνι και καϋμός.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Στο Αιγαίο φυσάει. Αυτή δεν είναι σημερινή διαπίστωση βεβαίως ούτε απόφθεγμα σοφού ανδρός. Ανέκαθεν φυσούσε. Όταν φυσάει λοιπόν βγαίνουν όλα τα προβλήματα των ανύπαρκτων λιμανιών. Είτε πρόκειται για τουριστικά νησιά, όπως η Σαντορίνη, η Τήνος, η Ίος, η Χίος, η Κως και η Κάρπαθος, είτε για άλλα μικρότερα και λιγότερο αναπτυγμένα όπως η Κάσος, η Κάλυμνος, η Ανάφη, η Σίκινος και άλλα, ων ουκ έστιν αριθμός. Συχνά ανακαλώ στη μνήμη μου αυτό που μου είχε πει κάποτε ο καπτα Δημήτρης Λαδάς. "Στο Αιγαίο δεν υπάρχουν λιμάνια Ιωσήφ, μόνο προβλήτες". Θα συμπλήρωνα ότι σε πολλές περιπτώσεις και αυτές ακόμη είναι δυσεύρετες!
Χθες το βράδυ λοιπόν επέστρεφα από τη Λέσβο με το πλοίο "Διαγόρας" της "Blue Star Ferries". Ενδιάμεσος σταθμός το λιμάνι (τρόπος του λέγειν) της Χίου, όπου χρειάστηκε να κατέβω στο γκαράζ του πλοίου προκειμένου να διευκολύνω την επιβίβαση των φορτηγών αυτοκινήτων και να εξασφαλίσω τη δική μας σύντομη αποβίβαση στον Πειραιά. Αν δεν είχα κατέβει στο γκαράζ δεν θα γινόμουν μάρτυς τραγελαφικών καταστάσεων που μας υποτιμούν σαν λαό και σαν Κράτος. Ποιο Κράτος, θα μου πείτε, και ποιος λαός...