Rib and Sea

Κείμενο - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Η Άνδρος συνδέεται με την Αττική, ακτοπλοϊκώς, κυρίως με τη Ραφήνα. Δυο ώρες δρόμος δηλαδή. Εμείς, λόγω χορηγού, επιλέξαμε πάντως τον μακρύ δρόμο. Φθάσαμε, μέσω Αττικής Οδού, στο Λαύριο, μπαρκάραμε με το αυτοκινούμενο και το παπί στο "Άρτεμις" της "Hellenic Seaways" και μέσω Κέας και Κύθνου αποβιβαστήκαμε το βράδυ, αναγκαστικώς, στη Σύρο (διανυκτέρευση). Την... μεθεπομένη, μέσω Τήνου, ξεμπαρκάραμε τελικώς στο Γαύριο της Άνδρου. Μη με ρωτήσετε γιατί δεν φεύγει για Άνδρο την επομένη το "Άρτεμις" και περνάει πρώτα από άλλα νησιά των δυτικών Κυκλάδων, γιατί δεν το γνωρίζω. Άγνωσται άλλωστε αι βουλαί αυτών που ρυθμίζουν τα δρομολόγια των πλοίων και τρελαίνουν κατοίκους των νησιών και πληρώματα.

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ : http://www.followjoseph.com/index.php/taksidia/5-andros-ydroyssa-arxontissa

Ο καθηγητής Stanley Milgram, ένας Αμερικανός επιστήμονας της κοινωνικής ψυχολογίας, πραγματοποίησε ένα σημαντικό πείραμα το 1961 το οποίο έκτοτε έχει επαναληφθεί και επιβεβαιωθεί σε πολλές χώρες.

Τα ευρήματα του πειράματος καταδεικνύουν ότι η παρόρμηση ενός ανθρώπου στον οποίο δίνεται το δικαίωμα από έναν φορέα ισχύος «να ενεργήσει σωστά» σε μια δεδομένη κατάσταση καθώς και η αδυναμία του να ασκήσει δημιουργική κριτική σε αυτόν το φορέα ισχύος (κράτος, επιστήμη, τράπεζα, επανάσταση, κλπ), δεν είναι επιθετικότητα αλλά βιολογικός συμβιβασμός και ολοκληρωτική υποταγή στο απρόσωπο και γενικό σύνολο-έννοια που αποτελεί ο φορέας ισχύος.

Το φαινόμενο αυτό μπορεί να πάρει διαστάσεις υπέρμετρης παθολογικής κατάστασης σε σημείο που η απρόσωπη βούληση κάποιου φορέα ισχύος να καταλήγει στη νομιμοποίηση οποιασδήποτε πράξης, ακόμα και παράνομης και βάρβαρης, πάντα στο όνομα του συλλογικού και απρόσωπου φορέα που μπορεί να εκφράζεται από ένα όνομα, ένα σύμβολο ή μία συλλογική εικόνα ή έννοια.

Tου Κων. Α. Οικονόμου, δασκάλου - συγγραφέα.

Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης γεννήθηκε στην Τσάδα της Πάφου της μαρτυρικής Κύπρου μας στις 27 Φεβρουαρίου 1938. Το 1949 η οικογένειά του μετακόμισε στο Κτήμα. Σαν μαθητής του Γυμνασίου από το 1950, έζησε τους δύσκολους καιρούς που περνούσε η Κύπρος στην προσπάθειά της να διώξει το ζυγό του Άγγλου κατακτητή που δήλωνε απερίφραστα ότι ουδέποτε θα έδιδε την ελευθερία στους Κυπρίους. Πίστευε ακράδαντα στο δίκαιο του αγώνα της Κύπρου και η όλη πορεία του σημαδεύτηκε ανεξίτηλα, στα 13 του χρόνια, από το ιστορικό Δημοψήφισμα του 1950 όπου με συντριπτικό ποσοστό οι Έλληνες της Κύπρου αξίωναν την Ένωση με τη μητέρα πατρίδα, την Ελλάδα. Πρέπει να σημειωθεί ότι καμιά άλλη εποχή της πολυτάραχης ιστορίας της Κύπρου δεν εμπνεύστηκαν τόσοι πολλοί και διαλεχτοί νέοι να αγωνιστούν και να πέσουν στο βωμό της ελευθερίας, γιατί το όραμα ήταν διπλό: Ελευθερία και Ένωση.

Ο Μπάμπης Κωνσταντάτος βρέθηκε, προσφάτως, στη λίμνη Κερκίνη όπου φωτογράφισε και βιντεοσκόπησε τον χορό των πελεκάνων! Γράφει ο Μπάμπης : "Ένας από τους μεγαλύτερους παγκοσμίως πληθυσμούς δαλματικών πελεκάνων ζει και αναπαράγεται στη λίμνη Κερκίνη. Ο Βασίλης Αραμπατζής, περισσότερο γνωστός με το παρατσούκλι "Πελεκάνος", τα τελευταία τρία χρόνια "μιλάει" μαζί τους και αυτοί χορεύουν στο πρόσταγμά του. Είχα την τύχη να τους απολαύσω".

Γράφει ο Άγγελος Κωβαίος.

Το γεγονός ότι η οικονομική κρίση όχι μόνο δεν ξεπερνιέται, αλλά μεταλλάσσεται σε κάτι άλλο, οφείλεται σε μία παράμετρο που αναδείχθηκε στο Φόρουμ των Δελφών.          

Στον όγδοο χρόνο της κρίσης και με το εγγενές οικονομικό πρόβλημα της χώρας να παραμένει στην ουσία άθικτο, μία άλλη αναζήτηση είναι φανερό ότι επιχειρείται – τουλάχιστον από κάποιους.

Είτε μιλούν για την εθνική μας υπνοβασία, είτε αναρωτιούνται γιατί δεν αντιδρούν οι Ελληνες σε όλα όσα τους συμβαίνουν, όσοι αγωνιούν φαίνεται πως καταλήγουν κάπου: τα ζητήματα δεν είναι μόνο οικονομικά. Δεν λύνονται μόνο πολιτικά. Ούτε ξεπερνιούνται με συνθήματα και πολιτικές αερολογίες.

Υπό την έννοια αυτή, το τετραήμερο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών που ολοκληρώθηκε την Κυριακή 5 Μαρτίου, έδωσε ευκαιρία σε όσους ήθελαν και μπορούσαν, να δουν μία άλλη διάσταση της κρίσης.