Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
16ο EAST MED YACHT SHOW 5-7 ΜΑΙΟΥ ΣΤΗ ΜΑΡΙΝΑ ΖΕΑΣ
Συνέντευξη Τύπου για το 16ο East Med Yacht Show, που θα διεξαχθεί από τις 5 έως τις 7 Μαΐου 2017 στη Μαρίνα Ζέας στον Πειραιά, πραγματοποιήθηκε σήμερα στο Δημοτικό Θεάτρο Πειραιά. Στη Συνέντευξη Τύπου συμμετείχαν ο Δήμαρχος Πειραιά κ. Γιάννης Μώραλης, ο Πρόεδρος της Ένωσης Πλοιοκτητών Ελληνικών Σκαφών Τουρισμού κ. Αντώνης Στελλιάτος και ο Πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Μεσιτών και Εμπειρογνωμόνων Θαλαμηγών κ. Γιώργος Κολλίντζας.
Χαιρετισμό απηύθυνε ο Υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Παναγιώτης Κουρουμπλής, ο Γενικός Γραμματέας του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), εκπρόσωπος του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΝΕΕ) και επίτιμος πρόεδρος της Ένωσης Πλοιοκτητών Ελληνικών Σκαφών Τουρισμού (ΕΠΕΣΤ) κ. Γιώργος Βερνίκος καθώς και ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συνδέσμων Γραφείων Ταξιδίων & Τουρισμού (FED ΗΑΤΤΑ) κ. Λύσανδρος Τσιλίδης.
Η "Ομάδα Κοινωνικής Εγρήγορσης" για τα θέματα Εγκλημάτων Διαφθοράς.
Εν όψει της συνάντησης που έχουμε ζητήσει με τη νέα Εισαγγελέα Εγκλημάτων Διαφθοράς, κα Ελένη Τουλουπάκη, ως Ομάδα Κοινωνικής Εγρήγορσης (ΟΚΕ), της αποστείλαμε υπόμνημα, στο οποίο παρουσιάζονται οι θέσεις μας και ο αγώνας μας για την εξυγίανση της Δημόσιας ζωής.
Στο υπόμνημα αυτό αναφέρεται, ότι στην Αρχή, στην οποία προΐσταται η κα Τουλουπάκη, εκκρεμούν πολλά αιτήματα μας, τα οποία μένουν αναπάντητα μέχρι στιγμής.
Μεταξύ αυτών και η σοβαρότατη υπόθεση των μεθοδευμένων ελέγχων, εις βάρος εταιρειών ή προσώπων τα οποία έχουν ασχοληθεί με ζητήματα διαφθοράς στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα, κάτι που αφορά και κρατικούς λειτουργούς.
Μία μεταρρύθμιση την ημέρα κάνει στα Μνημόνια αέρα.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
«Η πάταξη της διαφθοράς είναι θέμα κοινωνικής δικαιοσύνης και ισότητας και απαιτεί πολιτική βούληση. Η δέσμευσή μας απέναντι στο Κοινοβούλιο και στον ελληνικό λαό είναι να μη λογαριάσουμε το πολιτικό κόστος και να προχωρήσουμε παραπέρα στη θεσμική θωράκιση απέναντι στη διαφθορά και τη διαπλοκή», υπογράμμισε ο πρωθυπουργός μιλώντας στη Βουλή την 10.02.2017.
Και διαβάζω προχθές ότι ο Εισαγγελέας κατά της Διαφθοράς Θεσσαλονίκης κ. Αχιλλέας Ζήσης άσκησε δίωξη κατά καθηγητών του ΑΠΘ, οι οποίοι δεν απέδωσαν στον ΕΛΚΕ [Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Έρευνας] το 15% των αμοιβών τους από ιδιωτική απασχόληση συνολικού ποσού € 37 εκ. μόνον. Το μαθαίνει ο υπουργός α-Παιδείας κ. Γαβρόγλου και πέφτει από τα σύννεφα. Όχι για τη μη απόδοση, αλλά για τη δίωξη. Και αμέσως ανακοινώνει ότι θα φέρει προς ψήφιση στη Βουλή διάταξη, με την οποία θα ανατρέπει τη δίωξη.
POS το’ παμε;
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Δ-ΕΝ Υ-Π-Α-Ρ-Χ-Ο-Υ-Μ-Ε σου λέω. ΔΕΝ. ΔΕΝ. ΔΕΝ. Τελεία και φαύλα! [με «φ» και όχι με «π»].
Ο πρώτος επιστημονικός Σύλλογος της χώρας κατά της εγκατάστασης POS στα δικηγορικά γραφεία. Και γιατί παρακαλώ; Διότι, όπως μας ενημέρωσε ο συνάδελφος κ. Βερβεσός, γνωστός συνδικαλιστής της πράσινης παράταξης, οι δικηγόροι δεν έχουμε πελάτες, έχουμε εντολείς. Ουάου! Τζί! Επιχείρημα που σπάει κόκκαλα.
Τον άκουσα και δεν πίστευα στ’ αυτιά μου! Έξη μήνες ανούσιας αποχής πέρυσι για το ασφαλιστικό και μυαλό δεν βάλαμε.
€ 10.000 ετήσιο φορολογητέο εισόδημα κατά μέσον όρο και δεν κατανοούμε γιατί εξεγείρονται οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι.
Πόλεμος κατά λάθος.
Του Θάνου Τζήμερου.
Χρωστάω 10.000 ευρώ. Είναι πολλά ή λίγα; Κάθε λογικός άνθρωπος θα απαντούσε: εξαρτάται από το εισόδημά σου. Αν έχω μηδέν ετήσιο εισόδημα είναι τεράστιο χρέος, αν έχω 10.000 εισόδημα είναι βαρύ αλλά παλεύεται, αν έχω 50.000 ευρώ είναι λίγα.
Ολόκληρη η πολιτική φιλολογία, από το ξέσπασμα της κρίσης και μετά επικεντρώθηκε στο λάθος θέμα: στο μέγεθος του χρέους. Και όχι στα δύο ουσιαστικά προβλήματα: α) το εισόδημα με το οποίο συνδέεται το χρέος και β) τον μηχανισμό ο οποίος το δημιουργεί.
Αν μια κρεμμύδα μπορεί, εσύ γιατί κωλώνεις;
Σχολιάζει μια φωτογραφία του ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Την βρήκα να έχει τρυπήσει την άσφαλτο, κοντά στην παραλία Καλαδί των Κυθήρων, και έμεινα να την κοιτάζω αποσβολωμένος καθώς τα φύλλα της στόχευαν το γαλάζιο του ουρανού. Την ώρα που την αιχμαλώτιζα με το κλείστρο της φωτογραφικής μηχανής, συνέκρινα το κουράγιο της να βγει στον καθαρό αέρα με τη δική μας νωχελικότητα, τον ωχαδελφισμό και την παραίτησή μας από κάθε προσπάθεια να κόψουμε τα δεσμά μας. Μας στέρησαν την αισοδοξία για το αύριο και τις μικρές χαρές της ζωής. Μας φόρτωσαν με φόρους, μας έκοψαν το γέλιο και πούλησαν την όμορφη αυτή γωνιά του πλανήτη στους τοκογλύφους αντί πινακίου φακής. Κι' εμείς τους κοιτάζουμε εξαντλημένοι κι' αυτοκτονούμε...
Καιρός να μιμηθούμε την κρεμμύδα συνέλληνες...
Ο Φιλιππής Ζερβός διατηρεί ζωντανό τον τελευταίο νερόμυλο των Κυθήρων!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Κάθε φορά που στα ταξίδια μας συναντώ και συζητώ με ανθρώπους σαν τον Φιλιππή Ζερβό, θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που μπορώ να βλέπω ακόμη ζωντανή την παράδοση ενός τόπου. Που μπορώ να περπατώ σε μονοπάτια γήϊνων παραδείσων, με νερά που κατηφορίζουν στις πλαγιές του βουνού, καταρράκτες, οργιώδη βλάστηση και πουλιά που μπορούν και θέλουν ακόμη να τραγουδούν.
Είκοσι πέντε σχεδόν νερόμυλοι υπήρχαν κάποτε στην περιοχή του Μυλοποτάμου των Κυθήρων, σύμφωνα με όσα μου είπε ο Φιλιππής. Όλοι δούλευαν και άλεθαν το σιτάρι με τη δύναμη του νερού που έβγαινε, και συνεχίζει να βγαίνει, από τα σωθικά της Κυθηραϊκής γης. Σήμερα, όλοι εκείνοι οι νερόμυλοι κείτονται σε ερείπια και μόνο ο νερόμυλος του Φιλιππή δέχεται τους επισκέπτες που θέλουν να ξαποστάσουν, να πιουν ένα καφέ και να ακούσουν από το στόμα του πρόθυμου Φιλιππή την ιστορία του νερόμυλου και με ποιο τρόπο η ορμή του νερού γυρνούσε κάποτε τις μυλόπετρες.
Να απολυθούν όσοι έχουν κρεατοελιά στο μάγουλο!
Του Θάνου Τζήμερου.
Ας πούμε ότι χάλασε η μηχανή του αυτοκινήτου σου, το οποίο είναι και κάποιας ηλικίας. Το πας ρυμούλκα στο συνεργείο κι ο μηχανικός, χωρίς καν να ανοίξει το καπό, σου λέει: «θα αλλάξω 12 εξαρτήματα, είμαστε εντάξει»; Πριν προφτάσει να σχηματιστεί στο πρόσωπό σου η έκφραση της απορίας, πετάγεται από το βάθος ο βοηθός του μηχανικού και αντιπροτείνει: «εγώ, μάστορα, θα έλεγα να αλλάξεις 5 τώρα και άλλα 3 σε έναν μήνα». Την κουβέντα ακούει κι ο λογιστής του συνεργείου: «Ρε παιδιά, σήμερα είναι Πέμπτη. Τις Πέμπτες είπαμε ότι αλλάζουμε 4 εξαρτήματα, το ξεχάσατε;».
Θα σου φαινόταν «νορμάλ» αυτός ο διάλογος; Θα άφηνες το αυτοκίνητο, ποτέ, στα «έμπειρα» χέρια τους; Τότε, γιατί θεωρούμε φυσιολογική όλη αυτή τη σουρεαλιστική φιλολογία για τον αριθμό των Δημοσίων Υπαλλήλων που πρέπει να απολυθούν;
Μόνον η στρατιωτική δικτατορία είναι αποκρουστική;
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Απεχθανόμαστε ως λαός κατά πλειοψηφία τη δικτατορία, την απολυταρχία, την ενός ανδρός αρχή. Γιατί; Διότι δεν μας επιτρέπει να εκφραζόμαστε ελεύθερα, δεν μας επιτρέπει να ελέγχουμε την εξουσία, ώστε να βελτιώνεται η ζωή μας και να απολαμβάνουμε αυτά που ταιριάζουν σε κάθε άνθρωπο: να μορφώνεται, να ανυψώνεται πνευματικά, να διατηρεί την υγεία του, να μπορεί να εργάζεται, ώστε να αποκτά τα αναγκαία προς το ζην για τον εαυτό του και για τους οικείους του, να αναπαράγεται, να καμαρώνει για τα επιτεύγματά του και για τους απογόνους του, να απολαμβάνει τις στοιχειώδεις χαρές της ζωής, ένα ταξίδι, έστω και σε κοντινό προορισμό, ένα βιβλίο, μία σύναξη με φίλους και συγγενείς, μία επίσκεψη σε έκθεση έργων τέχνης, παρακολούθηση ενός θεατρικού ή κινηματογραφικού έργου και άλλες μικροχαρές της ζωής.
Το παραδοσιακό καφενείο του Θοδωρή Γρηγοράκη, στα Αρωνιάδικα Κυθήρων, με ηλικία 85 ετών!
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Θοδωρής Γρηγοράκης είναι ο Πρόεδρος της Κοινότητας Αρωνιάδικων και ο ιδιοκτήτης του μοναδικού παραδοσιακού καφενείου της περιοχής που έχει ηλικία 85 ετών! Τον αναζήτησα, κατά την διάρκεια της πρόσφατης παρουσίας μας στο Τσιρίγο για τις γιορτές του Πάσχα και την Ανάσταση, μετά από προτροπή του καλού μου φίλου Σπύρου Καπίτσα, η σύζυγος του οποίου κατάγεται από το χωριό αυτό των Κυθήρων.
Τον βρήκα, πού αλλού, στο καφενείο του να σερβίρει καφέδες στους θαμώνες και είχα μια όμορφη συζήτηση μαζί του που επεκτάθηκε, εκτός από το παραδοσιακό 85χρονο καφενείο του, και στο χωριό του, τα Αρωνιάδικα, του οποίου εδώ και δέκα χρόνια είναι πρόεδρος. Πρώτοι ιδιοκτήτες του καφενείου οι θείοι της μητέρας του Θοδωρή οι οποίοι, όταν έφυγαν από τη Σμύρνη μετά την Μικρασιατική καταστροφή, έκτισαν το οίκημα στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Ο χώρος λειτούργησε στην αρχή σαν καφε-παντοπωλείο.