Rib and Sea

[υπότιτλος: «μαλακία, διαχρονική πηγή ευτυχίας»].

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Αυτά γράφει σήμερα η καλή εφημερίδα του ειδικού συμβούλου της κ. Γεροβασίλη. Εγώ θυμήθηκα μία ομιλία του Φαήλου Κρανιδιώτη την 27.03.2011 στη ΝΟΔΕ Ηλείας. ΠΕΝΤΕ ολόκληρα χρόνια πριν. Κι’ όμως είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Την είχα αλιεύσει σε blog αντιμνημονιακό που τώρα έχει γίνει μνημονιακό, αφού υποστήριζε και εξακολουθεί να υποστηρίζει ΑΝΕΛ. Κάτι σαν το ΧΩΝΙ, ας πούμε. Μπορεί οι προσδοκίες του Φαήλου να διαψεύσθηκαν από τον Σαμαρά, αλλά αυτά που γράφει είναι η αλήθεια. Και, δυστυχώς, εδώ και 5 χρόνια δεν γίνεται τίποτε απ’ αυτά που είπε. Η διαπλοκή αλλάζει πρόσημο και από πρασινογαλάζια γίνεται ροζουλί. Η «απ’ ευθείας ανάθεση» ή σκέτη «ανάθεση» σε ημερήσια διάταξη. Οι δημόσιοι λειτουργοί που βρέθηκαν με εκατομμύρια ευρώ στους λογαριασμούς τους λόγω καίριων θέσεων [Έφοροι, δασάρχες, πολεοδόμοι] δεν τιμωρήθηκαν παραδειγματικά κι’ ούτε επέστρεψαν τη λεία στα Ταμεία του κράτους. Οι αδικαιολογήτως υπερδανεισμένοι επιχειρηματίες πάμπλουτοι με επιχειρήσεις χρεοκοπημένες. Και τούτο, διότι δεν βρέθηκαν αρκετοί δικαστικοί λειτουργοί να σταθούν  στο ύψος των περιστάσεων. Οι ελάχιστοι που στάθηκαν στο ύψος τους τιμώντας το έργο του δικαστή ή του εισαγγελέα δεν έτυχαν της υποστήριξης των Ενώσεων Δικαστών και Εισαγγελέων, στις οποίες ανήκαν. Σας προτρέπω και πάλι να διαβάσετε το βιβλίο «ΒΑΤΟΠΕΔΙ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ-ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, Στο Βα(λ)τοπέδι δεν είχε ... λακέρδα» του πρώην Εισαγγελέα Κολιούση, τον οποίον ουδεμία Ένωση στήριξε, όταν - αηδιασμένος από τις άνωθεν παρεμβάσεις -  εγκατέλειψε το εισαγγελικό λειτούργημα.

Του Θάνου Τζήμερου.

Το να σπάζεις την πόρτα οποιουδήποτε κτηρίου που δεν σου ανήκει είναι ποινικό αδίκημα. Το να καταλαμβάνεις και να βανδαλίζεις τους χώρους του, επίσης. Εκτός αν πρόκειται για δημόσιο κτήριο, κι είσαι πολιτικός συγγενής του ΣΥΡΙΖΑ, ντόπιος ή εισαγόμενος. Τότε, ο πολιτικός προϊστάμενος της αστυνομίας αποφασίζει να αγνοήσει τον νόμο, την έκκληση των πρυτανικών αρχών και την εισαγγελική εντολή και διατάζει τους υφισταμένους του να μην επιβάλουν τον νόμο, καθήκον για το οποίο προσελήφθησαν, εκπαιδεύθηκαν, ορκίστηκαν να τηρούν και πληρώνονται από τον φορολογούμενο. Συνεπίκουροι και μερικοί ακόμα υπουργοί της κυβέρνησης που δηλώνουν ότι διάκεινται φιλικά προς τα "παιδιά” και οι καταστροφές δεν τους πειράζουν.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Δεν έγινε μόνο στους χιλιάδες Έλληνες πολίτες αισθητή η απουσία του Μιχάλη Καλογεράκη, αλλά και σε μένα! Ήμουν βεβαίως σε συνεχή επαφή μαζί του, όλους αυτούς τους μήνες, και μάθαινα από πρώτο χέρι με τι ασχολείται και σε ποιο στάδιο βρίσκεται το project της χρήσης του καθαρού και δωρεάν υδρογόνου προκειμένου να θερμάνει σπίτια και να κινήσει οχήματα. Ο μοναχικός αγώνας του, όμως, και τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει, κυρίως λόγω της οικονομικής κρίσης και της δικής του υποαπασχόλησης, δεν του επέτρεψαν να εστιάσει τις προσπάθειές του στην ολοκλήρωση της μετατροπής ενός καυστήρα αερίου που διαθέτει ώστε να μπορεί να καύσει το υδρογόνο και να ζεστάνει το σπίτι του. Όνειρό του, όπως λέει, να χρησιμοποιηθεί το υδρογόνο, που απεδείχθη πλέον ότι μπορεί να παραχθεί με δωρεάν ενέργεια από τον ήλιο, για την θέρμανση όλων των θερμοκηπίων της χώρας ώστε να ελαχιστοποιηθεί το κόστος παραγωγής των αγροτικών προϊόντων και να γίνουν αυτά ανταγωνιστικά. Στη συνέχεια η χρήση του υδρογόνου μπορεί να επεκταθεί για να ζεστάνει τα σπίτια και να κινήσει τα οχήματα και τα πάσης φύσεως μηχανήματα. Κάτι τέτοιο, βεβαίως, προϋποθέτει πολιτική βούληση η οποία, αυτή τουλάχιστον τη στιγμή, δεν υπάρχει καθώς τα οικονομικά συμφέροντα που θα θιγούν είναι τεράστια και ουδείς από τους εν ενεργεία βολευτές ή εν δυνάμει πρωθυπουργούς έχει τα κότσια να βάλει πάνω απ' όλα το συμφέρον της χώρας και του λαού και να αναλάβει το πολιτικό κόστος αδιαφορώντας αν θα κινδυνεύσει και ο ίδιος να εμπλακεί σε κάποιο τροχαίο και να βρεθεί "εντελώς τυχαία" σε κάποιο χαντάκι...

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Δούλεψε πολύ από την εποχή που άρχισε η κρίση, χωρίς να νοιάζεται αν ήταν νύχτα ή μέρα. Μελέτησε όλα τα σχετικά Φ.Ε.Κ., τους κρατικούς ισολογισμούς, τους νόμους, συνέταξε δικόγραφα, τεκμηρίωσε τις καταγγελίες του και έγινε δικηγόρος του εαυτού του όταν διαπίστωσε ότι οι δικηγόροι εποίουν την νήσσαν, παρ' όλο που τους είχε κοινοποιήσει το πρόβλημα, όπως λέει ο ίδιος. Ο λόγος για τον πρώην επιχειρηματία και νυν μέλος των Πολιτικών Φορέων "Δ.Ε.Ν." και "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" Γιώργο Σαρρή.

"Είχα μια υγιή επιχείρηση", λέει ο Γιώργος, "μέχρις ότου κατάλαβα ότι τα 85 δις που είχαν πάρει οι τράπεζες (προ ανακεφαλαιοποιήσεων) για να τα χορηγήσουν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τα έβαλαν στο συρτάρι τραβώντας το χαλί κάτω από τα πόδια της Οικονομίας και οδηγώντας τις επιχειρήσεις στην εξαθλίωση. Αν είχαν δοθεί τότε τα χρήματα εκείνα, δεν θα είχαμε φθάσει ως εδώ. Ούτε κρίση θα υπήρχε, ούτε ανεργία. Έκτοτε αποφάσισα να τους πολεμήσω με όποια μέσα διέθετα.

Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Τα Χανιά τα αγαπώ για δύο κυρίως λόγους. Πρώτα απ' όλα γιατί, κατά την γνώμη μου, είναι η πιο όμορφη πόλη της Ελλάδας. Δεύτερον γιατί στα Χανιά κατοικούν τρεις από τους καλύτερους φίλους μου. Ο Ανδρέας Φουράκης, ο Σταύρος Βαμβουνάκης και ο Άγης Ανδρεαδάκης. Περισσότερες εμπειρίες, ταξίδια και χρόνο έχω πάντως μοιραστεί με τον Σταύρο Βαμβουνάκη. Από τον Σεπτέμβριο του 1992, που γνωριστήκαμε σ' εκείνο τον αξέχαστο Γύρο των Κυκλάδων με φουσκωτά σκάφη ("The International Aegean R.I.B. Adventure") και το 1993 όταν συμμετείχαμε στον διεθνή αγώνα της Σκωτίας, μέχρι το 2000 που πήγαμε μαζί με το φουσκωτό στην Κωνσταντινούπολη, αλλά και τον διάπλου του Αιγαίου από Έλληνες και Τούρκους σερφίστες, επιβαίνοντες στο 22άρι "Apache" που έπαιξε τότε τον ρόλο σκάφους ασφαλείας. Δεν είναι τυχαίο ότι ήμουν μαζί του όταν "κατόρθωσα" να μείνω ακυβέρνητος στον Κάβο Ντ' Όρο με έναν εφτάρη γρέγο...