Rib and Sea

Πηγή : http://m.lifo.gr/articles/book_articles/93091

Συνέντευξη στον Θοδωρή Αντωνόπουλο.

"Ούτε το λάβαρο της Επανάστασης υψώθηκε στην Άγια Λαύρα ούτε βεβαίως ήταν "ταξική εξέργεση" όπως ισχυρίστηκε ο Γιάννης Κορδάτος".

Αντίθετα με ό,τι διδασκόμασταν στο σχολείο, η Ιστορία δεν είναι κάτι στατικό και μονολιθικό, ούτε «θέσφατο». Αλλάζει, εξελίσσεται, αναθεωρείται και προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα που αποκαλύπτει η επιστημονική έρευνα. Γι' αυτό κι έχουν πάντα ενδιαφέρον οι ιστορικές εκδόσεις, γι' αυτό δεν βαριέσαι ποτέ να μελετάς εποχές κι ανθρώπους, ακόμα κι αν έχεις διαβάσει ήδη τόσα και τόσα σχετικά. Τώρα, αν μαθαίνεις και κάτι... παίζεται, που λένε, αφού η «Ιστορία δεν διδάσκει», τουλάχιστον όμως διευρύνει την αντίληψή μας, καθώς εκτιμά ο συνομιλητής μου, με τον οποίο βρέθηκα παραμονές της εθνικής μας επετείου με αφορμή το νέο του πόνημα «Η Ελληνική Επανάσταση του '21 – Τεκμήρια, αναψηλαφήσεις, ερμηνείες» (εκδ. Gutenberg). Συνταξιούχος πλέον, ο διακεκριμένος πανεπιστημιακός δεν έχει σταματήσει ούτε το ερευνητικό ούτε και το συγγραφικό του έργο, το οποίο μάλιστα έχει εμπλουτίσει με ιστορικού περιεχομένου παιδικά παραμύθια. Μιλήσαμε για τις ιστορίες που γράφονται σαν παραμύθια και αντιστρόφως, για τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά αίτια της Επανάστασης υπό το φως σύγχρονων μαρτυριών, τον εγχώριο και διεθνή της αντίκτυπο, την παράλληλη με αυτήν διαπάλη συντήρησης και νεωτερικότητας, τις εμφύλιες συγκρούσεις, τον ρόλο των δανείων –εσωτερικών κι εξωτερικών–, τις αυθαίρετες ερμηνείες που μεταγενέστερα, λέει, της δόθηκαν, είτε από δεξιά είτε από αριστερά, και... ε, δεν θα σας τα πω όλα, ανοίξτε και κάνα βιβλίο!

Του Σωτηρίου Καλαμίτση.

Πηγή : http://www.komistes.gr/%CE%B9%CF%83%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%BF%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7%CF%82-to/

Εξ αφορμής του περιστατικού με τον ανεκδιήγητο κ. Ούλη που  έγινε γνωστός στο πανελλήνιο, όταν επεχείρησε με τρακτέρ να οργώσει τα χωράφια του, όπου έχουν εγκατασταθεί αυθαιρέτως χιλιάδες προσφυγολαθρομεταναστών πρώην πελατών της καντίνας του, ας δούμε πώς μπορεί να αντιδράσει ένας πραγματικός αγρότης που βλέπει τα χωράφια του να έχουν καταλειφθεί αυθαιρέτως.

Στην απορία τού πραγματικού αγρότη «Πρέπει και εγώ να  φάω. Πότε θα οργώσω;», η απάντηση των ΜΚΟ, των 53, των αλληλέγγυων και παντός ανεγκέφαλου είναι:  «Ποτέ ρε μαλάκα Έλληνα. Να πας στα συσσίτια, αν πεινάς!».

Γράφει η Θεοδωροβία Πλακά.

Πηγή : http://theodorovias.blogspot.gr/2016/04/blog-post_10.html?m=1

Αλαζονεία της εξουσίας για όλους!
Στο βάθος εκλογές και άρχισαν τα όργανα.
Ηγεσίες που έχουν εθιστεί στις παρανομίες, στα οικονομικά σκάνδαλα, τις διαπλοκές, εχθροί του δικαίου, αντικοινωνικό κατεστημένο, αδιαφανή συμφέροντα.

Παραβάτες, ταραχοποιοί.
Τραγωδίες και προκλητικές συμπεριφορές. Κενό ενότητας.
Ανάξιες εναλλασσόμενες πολιτικές ηγεσίες, με τα ίδια και τα ίδια θλιβερά πρόσωπα.
Η κοινωνία εθίζεται στην βία, στην υλιστική παραφροσύνη.

Όλοι συνεργοί για ό,τι μας συμβαίνει.

Κείμενο - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μουσική : Γιώργος Ρήγος.

Ήταν μια ώρα δύσκολη, της άφιξης η ώρα (αλλοιώνοντας, συγγραφική αδεία, τους στίχους του γνωστού τραγουδιού), όταν κατεβήκαμε στο λιμάνι της Σικίνου από το έτερο "γαλατάδικο" της άγονης γραμμής των δυτικών Κυκλάδων. Καθυστέρησε να φθάσει ο "Αδαμάντιος Κοραής" στον Καραβοστάση της Φολεγάνδρου κι' έτσι ξεμπαρκάραμε στην Αλοπρόνοια λίγο πριν τις δύο μετά τα μεσάνυχτα. Ευτυχώς, το αυτοκινούμενο, που δεν καταλαβαίνει από τέτοια, παρκάρισε στο πρώτο άνοιγμα του παραλιακού δρόμου και μας έριξε στην αγκαλιά του Μορφέα. Τόση ησυχία είχαμε πάντως χρόνια να απολαύσουμε. Και να σκεφτεί κανείς ότι κοιμηθήκαμε στο λιμάνι ενός Κυκλαδίτικου νησιού, όχι στην εξορία του Αδάμ. Φαντάζομαι βεβαίως ότι αν ήταν Αύγουστος τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά, αν και η Σίκινος, σίγουρα, δεν είναι Σαντορίνη.

Κείμενο - Φωτογραφίες - Βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μουσική : Γιώργος Ρήγος.

Τελευταία φορά που πήγαμε στη Φολέγανδρο ήταν τον Μάϊο του 2002. Μέσο μεταφοράς μας ένα φουσκωτό σκάφος "Apache", που χρειάστηκε κάτι λιγότερο από τρεις ώρες για να καλύψει την απόσταση των 85 περίπου ν. μιλίων που χωρίζουν την Ανάβυσσο από τον Καραβοστάση της Φολεγάνδρου. Ένα αξέχαστο ταξίδι πάνω σε έναν υγρό γαλάζιο καθρέφτη συντροφιά με το ατελείωτο παιγνίδι δεκάδων δελφινιών που έπαιζαν στην πλώρη μας! Από τότε, που πουλήσαμε και το τελευταίο φουσκωτό, τα ταξίδια αυτά έμειναν μια όμορφη ανάμνηση.

Πήραμε όμως φέτος την εκδίκησή μας ταξιδεύοντας και πάλι στη Φολέγανδρο με το πλοίο "Άρτεμις" της "Hellenic Seaways". Ένα ταξίδι που ξεκίνησε στις 7 το πρωί απ' το Λαύριο και κατέληξε μετά από 12 ώρες στη Φολέγανδρο, αφού το πλοίο έδεσε πρώτα στα λιμάνια της Κέας, της Κύθνου, της Πάρου, της Νάξου, της Ίου και της Σικίνου. Ένα, κατ' ανάγκην, "γαλατάδικο" πλοίο που συνδέει τον αναπτυγμένο κορμό των Κυκλάδων με τα νησιά της άγονης γραμμής Θηρασιά, Σίκινο, Φολέγανδρο και Κίμωλο. Νησιά που, όπως λέει ο καπτα Λευτέρης, τα εκθειάζουμε το καλοκαίρι για τις ομορφιές τους και τα ξεχνάμε τον χειμώνα.