Βελτιώνεται αισθητά η εικόνα των ακτών μας από την ρύπανση.
Δεκατρείς ημέρες μετά την μεγάλη ρύπανση που προκλήθηκε στις ακτές μας, από την βύθιση του πλοίου “Αγία Ζώνη 2”, οι προσπάθειες απορρύπανσης συνεχίζονται με εντατικό ρυθμό.
Τα αποτελέσματα της συνεργασίας του Δημάρχου Ελληνικού Αργυρούπολης κ. Γιάννη Κωνσταντάτου με στελέχη του Υπουργείου Ναυτιλίας, του Λιμενικού Σώματος και των εταιριών που έχουν αναλάβει την απορρύπανση, έχουν αρχίσει να γίνονται ήδη ορατά, καθώς η εικόνα των ακτών μας, (παραλία Ελληνικού, Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών "ΕΛΚΕΘΕ", παραλία Αγίου Αλεξάνδρου, λιμάνι ερασιτεχνών ψαράδων, Ναυτικός Όμιλος Αιγυπτιωτών), έχει βελτιωθεί θεαματικά.
Αξιότιμη κύρια Καμμά- Αλειφέρη,
H Κριτική Επιτροπή και η Διοργάνωση των βραβείων Best City Awards 2017 της Boussias Communications, είναι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσει ότι κατά τη διάρκεια της Τελετής Απονομής θα απονείμει Τιμητικό Βραβείο στον Δήμο σας, εκτιμώντας την «ενεργειακή επανάσταση» που υλοποιείται, έργο το οποίο έχει κερδίσει σημαντικές Ευρωπαϊκές διακρίσεις.
Τα Τιμητικά Βραβεία απονέμονται σε διακεκριμένα στελέχη του δημόσιου βίου ή θεσμικών φορέων ή/και σε Ακαδημαϊκούς, λαμβάνοντας υπόψη την προσωπική συνεισφορά τους στη διαμόρφωση του κλάδου / τομέα και την επιτυχημένη πορεία τους σε αυτόν.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Υπάρχει ένα νομοθετηματάκι που τιτλοφορείται «Κώδιξ Δεοντολογίας δικηγόρων», τον οποίο οφείλει να τηρεί κάθε δικηγόρος κατ’ επιταγήν και του ν. 4194/2013 περί Κώδικος Δικηγόρων. Αυτό το νομοθετηματάκι ορίζει στο άρθρο 9 τα εξής:
«Απαγορεύεται η διαφήμιση του Δικηγόρου στις εφημερίδες ή σε άλλα μέσα μαζικής ενημερώσεως, ή με επιστολές, και κάθε είδους έντυπα. Στα επισκεπτήρια, τα επιστολόγραφα επιτρέπεται μόνον η αναγραφή του ονόματός του, της διευθύνσεώς του και του δικαστηρίου όπου ασκεί το λειτούργημά του, καθώς και του επιστημονικού του τίτλου (αν έχει). Ο δικηγόρος δικαιούται να παρέχει τις ανωτέρω πληροφορίες στο κοινό, με δημιουργία ιστοσελίδας στο διαδίκτυο και καταχώρηση σε καταλόγους δικηγόρων και σε νομικά έντυπα, με την προϋπόθεση ότι η πληροφόρηση είναι ακριβής και όχι παραπλανητική και σέβεται τις θεμελιώδεις αρχές του επαγγέλματος. Ανάρτηση πινακίδας με το όνομά του και την ιδιότητά του, επιτρέπεται μόνο στην είσοδο του κτιρίου και στη θύρα του Γραφείου του».
Τρίτη συγκέντρωση Ελλήνων Πολιτών σήμερα το απόγευμα στο Σύνταγμα, στο πλαίσιο της επίδοσης ψηφίσματος που κατετέθη την 28η Μαίου 2017 στη Γραμματεία της Βουλής και στο οποίο δεν δόθηκε ακόμη απάντηση. Σύμφωνα με τον νόμο, που ψήφισαν αυτοί που τον... παραβαίνουν, στο αίτημα-ψήφισμα της 28ης Μαίου 2017, η Βουλή, ως δημόσια υπηρεσία, ώφειλε να απαντήσει εντός προθεσμίας 60 ημερών. Εκτός εάν δεν θεωρείται πια δημόσια υπηρεσία! Ας δούμε όμως τί προβλέπει σχετικώς το Σύνταγμα.
Συγκεκριμένα το άρθρο 10, παρ. 3, του Συντάγματος αναφέρει ότι η αρμόδια υπηρεσία ή αρχή, υποχρεούται να απαντά στα αιτήματα για παροχή πληροφοριών μέσα σε ορισμένη προθεσμία, όχι μεγαλύτερη των 60 ημερών, όπως νόμος ορίζει. Σε περίπτωση παρόδου άπρακτης της προθεσμίας αυτής ή παράνομης άρνησης, πέραν των άλλων τυχόν κυρώσεων και έννομων συνεπειών, καταβάλλεται και ειδική χρηματική ικανοποίηση στον αιτούντα όπως νόμος ορίζει. Εάν κάποια υπόθεση δεν μπορεί να διεκπεραιωθεί λόγω αντικειμενικής αδυναμίας, ειδικά αιτιολογημένης, η αρμόδια υπηρεσία οφείλει, εντός 5 τουλάχιστον ημερών πριν από την εκπνοή τους, να γνωστοποιήσει εγγράφως στον αιτούντα: α) τους λόγους της καθυστέρησης, β) τον υπάλληλο που έχει αναλάβει την υπόθεση και τον αριθμό τηλεφώνου του, για την παροχή πληροφοριών και γ) κάθε άλλη χρήσιμη πληροφορία.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Από το «δεν πληρώνω» στο «δεν παραιτούμαι».
Η πετρελαιοκηλίδα που κατέστρεψε τον Σαρωνικό για πολλά χρόνια ανέδειξε, αφ’ ενός την ανικανότητα ενός υπουργού, που δεν υπολείπεται των άλλων, αφ’ ετέρου ότι κανένα Μνημόνιο και κανένα κώμα δεν πρόκειται να σώσει τον τόπο, αν δεν γίνει α] βαθειά τομή στο Δημόσιο, κυρίως δε στη νοοτροπία των δημοσίων υπαλλήλων, και β] εκθεμελίωση του συστήματος που αιμοδοτεί τον ωχαδερφισμό τους.
Εκείνο που εγώ κρατώ από όλη την κλωτσοπατινάδα των ημερών είναι η απρεπέστατη, κατ’ επιεική χαρακτηρισμό, συμπεριφορά μίας συμβούλου του υπουργού Κουρουμπλή απέναντι στον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ήτοι στον τέταρτο τη τάξει πολιτειακό παράγοντα. Για να έχει το θράσος αυτή η κυρία να φέρεται έτσι, κάποιος της έδωσε το θάρρος. Κάποιος της έμαθε ότι μπορεί να είναι αγενέστατη ατιμωρητί.
Να άλλος ένας λόγος για τον οποίο οι βουλευτές πρέπει να σταματήσουν να διορίζουν όλο τους το σόι, είτε σαν υπαλλήλους της Βουλής, είτε σαν υπουργικούς συμβούλους, είτε σαν μετακλητούς, είτε σαν γενικούς παρατρεχάμενους των υπουργείων: Οι ανηψιές! Μάλιστα. Οι ανηψιές.
Διότι καλά όταν διορίσεις τον γιό ή την γυναίκα σου. Λες: "ο γιός μου" ή "η γυναίκα μου". Όταν όμως διορίσεις και την ανηψούλα και πεις: "η ανηψιά μου", ε αυτό ακούγεται κάπως. Χρόνια τώρα η έννοια της "ανηψιάς" είναι επιβαρυμένη. Και όχι χωρίς αιτία.
Διότι κάθε καλός οικογενειάρχης, κάθε εσχατόγερος, κάθε τσιλιμπουρδίζων, τέλος πάντων, που πιαστεί συνοδευόμενος από "αιθέρια ύπαρξη", ή λιγότερο αιθέρια αλλά πάντως αρκετά μικρότερή του, την συστήνει ως "ανηψιά" και καθαρίζει με το τυπικό της υπόθεσης.
Είναι ανεξήγητα πόσο και γιατί αγαπάει την Ελλάδα. Ούτε ο ίδιος, 48 χρόνια μετά, δεν μπορεί να το εξηγήσει. «Ημουν μόλις 16 ετών όταν το κρουαζιερόπλοιο που περνούσα τις καλοκαιρινές μου διακοπές μαζί με την οικογένειά μου »έδεσε» στο Κατάκολο Ηλείας. Ακόμη θυμάμαι τη μυρωδιά από το γιασεμί και τα άνθη πορτοκαλιάς. Και ενώ ήμουν μόλις μικρό παιδί, σκέφτηκα αμέσως ότι »αυτή η χώρα θα γίνει πατρίδα μου». Πώς και γιατί ένα αγόρι σε τέτοια ηλικία μπορεί να σκεφτεί κάτι τέτοιο; Ακόμη δεν ξέρω». Μεταξύ άλλων, ο 64χρονος Βέλγος προμήθευσε με πετρέλαιο θέρμανσης το 1ο Δημοτικό Σχολείο Φερών Εβρου και το Γυμνάσιο-Λύκειο Σαμοθράκης.
Τόσες μέρες διαβάζω και ακούω τόσες σαχλαμάρες από ανίδεους, που δεν μου προκάλεσε καμμία κατάπληξη η αντίδραση κάποιων στο να μου στείλουν μηνύματα οργής γιατί είπα ότι είμαι βέβαιη ότι πίσω από τη βύθιση του πλοίου στη Σαλαμίνα κρύβονται συμφέροντα και προφανώς και κάποιο σχέδιο δολιοφθοράς.
Είπα λοιπόν να σας ενημερώσω για κάποια δεδομένα, μήπως και κατανοήσετε βασικά πράγματα, μια και ο συντάκτης ανήκει σε ναυτική οικογένεια και τα πλοία για αυτούς δεν αποτελούν τοτέμ αλλά εργαλεία που πρέπει να σέβεσαι για να μπορείς να είσαι ασφαλής.
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η ενασχόλησή μου με το YouTube, αφ' ενός, σε συνδυασμό με τη θέση που παίρνω πολλές φορές απέναντι σε όσα νομίζω ότι με υποτιμούν σαν άνθρωπο και πολίτη συγχρόνως αυτής της χώρας, αφ' ετέρου, με έχει φέρει απέναντι σε κάποιους τσάμπα μάγκες του διαδικτύου οι οποίοι θεωρούν πως με τιμωρούν για την καταγγελτική μου στάση, εκδηλώνοντας με ένα ανώνυμο "dislike" τη δυσαρέσκειά τους.
Έχω βεβαίως συνηθίσει να είμαι ο "κακός" και να γίνομαι ο σάκκος του μποξ, δεδομένου ότι εκτός της δημοσιογραφικής μου ιδιότητας και της τάσης που έχω να καταγγέλω τα κακώς κείμενα, υπήρξα κατά καιρούς θαμώνας σε διάφορα fora και σωματεία του χώρου της θάλασσας (μη κερδοσκοπικά), έχω υπάρξει πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου σε δύο εξ αυτών και έχω υποστεί όλα τα δεινά που υφίσταται σ' αυτή τη χώρα όποιος θέλει να προσφέρει ανιδιοτελώς στα κοινά. Αντιθέτως, αναγνώριση, τίτλοι, τιμές και "φίλοι" έρχονται σαν επακόλουθο της γλοιώδους συμπεριφοράς αυτού που ανεβαίνει, έρποντας, γλύφοντας και με τα κέρατά του. Απεχώρησα, οικειοθελώς, και από τα fora και από τα σωματεία, και ζήτησα μάλιστα να διαγραφώ από το μητρώο των μελών τους, μολονότι σε δύο από αυτά υπήρξα ο ιδρυτής.
Κυβερνητική τροπολογία δίνει την δυνατότητα στην παράνομη -πλην όμως λειτουργούσα- «Τουρκική Ένωση Ξάνθης» να καταθέσει προσφυγή για αναγνώρισή της,
Χωρίς να έχει προηγηθεί κάποιο γεγονός που να μας προϊδεάσει, η κυβέρνηση κατέθεσε τροπολογία σε νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης, που αποτελεί την κερκόπορτα για αναγνώριση εθνικής τουρκικής μειονότητας στην Θράκη, με γνωστή φυσικά τη συνέχεια.
Φαίνεται, πως η ιδεοληψία κομματικών στελεχών που κατευθύνουν την κυβέρνηση, δεν περιορίζεται μόνον στην εσωτερική μεταβολή του αστικού δημοκρατικού πολιτεύματος, αλλά επεκτείνεται και σε εθνικά θέματα. Εκτός, δηλαδή, από τον φόβο που έχουμε ως προς το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων (όπου υπουργοί, Γαβρόγλου, Αχτσιόγλου, κ.π.ά., έχουν ταχθεί υπέρ της ονομασίας "Μακεδονία", χωρίς κάποιο παραθετικό), κάτι περίεργο συμβαίνει παρασκηνιακά και στην Θράκη.