Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Συν Αθηνά και χείρα κίνει!
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Είναι να τρελλαίνεσαι πια. Επικαλούμεθα την Παναγία, για να σβήσουν οι φωτιές. Χρόνια πολλά τώρα, δεκάδες χρόνια ο τόπος καίγεται και οι πυροσβέστες αναδεικνύονται σε ήρωες, επειδή κάνουν αυτό για το οποίο έχουν εκπαιδευθεί και είναι ταγμένοι να κάνουν.
Αποτελεί είδηση ότι ο κ. Ρουβάς ανέβασε «συγκλονιστική» ανάρτηση-εγκώμιο για τους πυροσβέστες μας. Άλλη είδηση είναι η προσευχή τής κ. Αλεξίου στην Παναγιά. Να επαινούμε πρέπει, όποιον επιτελεί το καθήκον του και μάλιστα υπό αντίξοες συνθήκες, αλλά να μην το παρακάνουμε. Να εξετάζουμε γιατί αυτοί επιτέλεσαν το καθήκον τους υπό αντίξοες συνθήκες. Σε τί οφείλονται οι αντίξοες συνθήκες;
Καπετάν Σπύρος Χατζηστεφανής. Ο ομφάλιος λώρος που συνδέει τη Νίσυρο με το Γυαλί.
Γράφει, φωτογραφίζει και βιντεοσκοπεί ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Σαν ομφάλιος λώρος συνδέει τη Νίσυρο με το Γυαλί το καραβάκι "Αντώνιος", του καπετάν Σπύρου Χατζηστεφανή, που κάθε μέρα στις 7 το πρωί αποπλέει απ' το Μανδράκι της Νισύρου για να μεταφέρει τους εργάτες του ορυχείου της ελαφρόπετρας στο Γυαλί.
Η περυσινή μου επίσκεψη στο Γυαλί δεν πραγματοποιήθηκε επειδή ζήτησα να το επισκεφτώ σαν δημοσιογράφος με σκοπό να κάνω ένα ρεπορτάζ στα σημεία εξόρυξης και επεξεργασίας της ελαφρόπετρας. Η άρνηση των υπευθύνων της εταιρείας "ΛΑΒΑ Μεταλλευτική και Λατομική Α.Ε." να επισκεφτώ το λατομείο στηρίχτηκε στη δικαιολογία ότι επραγματοποιούντο εκείνη την εποχή σ' αυτό εκτεταμένες εργασίες συντήρησης... http://www.ribandsea.com/travels/2609-nisyros-to-omorfotero-ifaisteio-tou-kosmou
Πού είναι το κράτος ρε;
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
[δικέ μου, σε πρόλαβαν άλλοι].
Φωτιές παντού, όπως κάθε χρόνο. Το κράτος [;] αδύναμο, όπως κάθε χρόνο. Δεν επαρκούν τα πυροσβεστικά μέσα, δεν επαρκούν οι άνθρωποι που σβήνουν τις φωτιές κ.λπ., όπως κάθε χρόνο. Στην ουσία αυτοί που είναι ανεπαρκείς είναι οι πολιτικοί και εμείς οι πολίτες, όπως κάθε χρόνο. Εκτός αν πρόκειται για διορισμούς, ποινικές απαλλαγές επιόρκων, νομιμοποίηση παράνομων δαπανών, μονιμοποίηση συμβασιούχων, βόλεμα συγγενών κ.ο.κ., όπως κάθε χρόνο.
Επειδή βαριέμαι να γράφω τα ίδια και τα ίδια με αντιγράφω [δεν μπόρεσα να εντοπίσω τον σύνδεσμο, για να παραπέμψω].
REQUIEM
Γράφει ο Εμμ. Αρ. Χριστουλάκης.
Θρήνος, οδυρμός και κροκοδείλια δάκρυα.
Πατρίκιοι και πληβείοι.
Κορύφωση της υποκρισίας.
Εν αρχή, προς άρσιν πάσης παρερμηνείας.
Δεν ανήκω σε κανένα πολιτικό, ιδεολογικό, κομματικό οικονομικό μόρφωμα ή θρησκευτική σέκτα ή αίρεση.
Δεν αποδέχομαι τη ρήση «μη κρίνετε ίνα μη κριθείτε», όποιος και αν την είπε. Εάν είναι αληθές ότι είμεθα δημιουργήματα με ελευθέρα βούληση, τότε θα πρέπει να έχω το δικαίωμα να την ασκώ, χωρίς βέβαια να βλάπτω τον πλησίον μου. Επιτρέπω να κρίνομαι για τα έργα και τις πράξεις μου, που αφορούν στο κοινωνικό σύνολο. Δεν δέχομαι όμως να επικρίνομαι ή να κατακρίνομαι, πράγμα που τηρώ κι εγώ για τους συνανθρώπους μου, για προσωπικά μου θέματα.
Προσέγγιση του "Blue Star Paros" στα Λιβάδια της Τήλου (λήψη από αέρος με drone).
Χειριστής drone - μοντάζ βίντεο : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Μουσική επένδυση : Γιώργος Ρήγος.
Περιμένοντας προσφάτως το πλοίο στα Λιβάδια της Τήλου, για το πέρασμά μας στη γειτονική Νίσυρο, αποφάσισα να επιχειρήσω την πρώτη "επίσημη" πτήση μου με το Mavic Pro της DJI και να καταγράψω την προσέγγιση του "Blue Star Paros" στο λιμάνι του όμορφου νησιού των Δωδεκανήσων. Παρατήρηση : η ώρα του κατάπλου συνέπεσε με τη δύση του ηλίου, με αποτέλεσμα η εικόνα να βαφτεί στις αποχρώσεις του κόκκινου αποπνέοντας συγχρόνως μελαγχολία και ρομαντισμό...
Ζητώ την επιείκεια των συνδρομητών και των αναγνωστών μου, για τα όχι τόσο "επαγγελματικά" πλάνα, και τους υπόσχομαι ότι στο εξής κάθε νέα λήψη από αέρος θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Μαθαίνω άλλωστε ακόμη. Στα 66 βαδίζω. Έχω χρόνο...
Ένα λάθος μου (σκηνοθετικό), ας πούμε, ήταν ότι έπρεπε το drone να πετάξει πίσω από το πλοίο ώστε η κάμερά του να παρέχει ταυτόχρονη εικόνα του λιμανιού και των επιβατών που περίμεναν να επιβιβαστούν.
Προσέγγιση πλοίων στον λιμένα της Κω.
Η Attica Group, ενημερώνει το επιβατικό κοινό ότι μετά την ολοκλήρωση των έργων αποκατάστασης των ζημιών που προκλήθηκαν στον λιμένα της Κω, λόγω του καταστροφικού σεισμού της 21ης Ιουλίου, τα πλοία του Ομίλου, BLUE STAR PAROS, BLUE STAR 2 και SUPERFAST XII, από την Κυριακή 13 Αυγούστου 2017, προσεγγίζουν στον κύριο λιμένα της Κω αντί του λιμένα της Κεφάλου.
Οι Ταλιμπάν της αναλγησίας.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Παρέμβαση του Θείου Βρέφους στα πολιτικά δρώμενα αποκάλεσαν οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης τις δηλώσεις Λαλιώτη ενόψει της απορρόφησης [=μετάλλαξης] του ΠΑΣΟΚ από τη Δημοκρατική ΣυμπαΤΑραξη. Το παιδί μίλησε από το αναχωρητήριό του στα Δολιανά. Βουλευτής τις του κώματός του είπε ότι οι αμερικανοί τον έψαξαν και δεν του βρήκαν το παραμικρό. Εννοούσε προφανώς ότι τον έψαξαν για μίζες και δεν βρήκαν, αν και είχε διατελέσει Υπουργός Δημοσίων Έργων, τότε που γινόταν το σώσε στη χώρα με τα ολυμπιακά και συναφή έργα. Σωστόν. Αν οι αμερικανοί θέλουν να σε εξοντώσουν, σου βρίσκουν ένα ψεγάδι και σε στέλνουν σπίτι ή στη φυλακή. Ίσως, όμως, και να σε αφήνουν να κυβερνάς, μέχρι να πάψεις να τους είσαι χρήσιμος, οπότε επισείουν το ψεγάδι και αναχωρείς ήσυχα. Διαλέγουμε και παίρνουμε.
Η θρησκεία είναι το όσπριο του χοντρού.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Τούτες τις μέρες παρακολουθούσα πού και πού τους αγώνες του παγκοσμίου πρωταθλήματος στίβου που διεξάγονται στο Λονδίνο. Μου είχε κάνει εντύπωση το γεγονός ότι η πλειονότητα των αθλητών, λευκών τε και μαύρων, έκαναν τον σταυρό τους πριν από κάποια προσπάθεια ή μετά από μία επιτυχία.
Μετά ήλθε ο Βούτσης, Πρόεδρος της Βουλής, να μου πει ότι στη μεταμνημονιακή εποχή [την αφετηρία της δεν προσδιόρισε χρονικώς, άρα υπολογίζω το 2100 με πολλή αισιοδοξία] δεν έχουν θέση «οι Ταλιμπάν της Ορθοδοξίας». Αμέσως πήγε το μυαλό μου στην ΕΣΣΔ. Επί 70 χρόνια καταπιεζόταν το θρησκευτικό συναίσθημα των Ρώσων με βάση το μαρξιστικό αξίωμα «η θρησκεία είναι το όπιο του λαού», αλλά μόλις έπεσε το «Τείχος του Αίσχους» και κατέρρευσε ο σοσιαλιστικός παράδεισος, ο ρωσικός λαός κατέκλυσε τις εκκλησίες.
«Οι Άμισθοι» του Οικτίρμονος Μουγκό.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Ο κ. Στέλιος Παππάς, μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ και μπαμπάς τού υπουργού Ν. Παππά, ορίσθηκε Πρόεδρος του ΟΑΣΘ μετά την κρατικοποίησή του.
Προφανώς ήταν η καλλίτερη επιλογή. Όπως καλλίτερος ήταν ο σύζυγος της κ. Καφαντάρη. Όπως καλλίτερη είναι η κ. Θάνου. Το κοινό στοιχείο τους είναι ότι και οι τρεις είναι άμισθοι. Τεράστια προσφορά στον λαό. Δωρεάν παροχή των πολύτιμων υπηρεσιών τους. Κάποιο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, βέβαια, έχει κάποιες ενστάσεις, αλλά ποιός τις χέζει. Όταν ο αντίπαλος, που έχει εισαγάγει τον νεποτισμό στην πωλητική, σε κατηγορεί για νεποτισμό, του πετάς ένα «ναι, αλλά δωρεάν» και καθαρίζεις.
Εγώ και ο υπουργός.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Δίπλα στις διάσημες εκφράσεις/παπάρες που θα έχουν σημαδέψει τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ [«η αριστεία είναι ρετσινιά», «13η σύνταξη», «δολοφονία χαρακτήρων», «η καριέρα είναι χολέρα», «δεν μπορείς να φράξεις με πασσάλους τα θαλάσσια σύνορα», «οι δικαιούχοι του ΕΚΑΣ είναι φοροφυγάδες», «ο Έλληνας βολεύεται και με γεμιστά», «γύρω μου μόνον χαμογελαστά πρόσωπα βλέπω», «οι μετανάστες λιάζονται στις πλατείες και μετά εξαφανίζονται»] θα φιγουράρει και η Γαβρόγλειος ρήση «ήταν προσωπική μου απόφαση να εξαγοράσω τη στρατιωτική θητεία μου».
Δηλαδή; Τον κατηγόρησε κανείς ότι εξαγόρασε τη θητεία του καθ’ υπόδειξη άλλου και όχι εξ ιδίας και απολύτως ελευθέρας προαιρέσεως;