Του Αριστομένη Ι. Συγγελάκη*
75 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΗΣ ΒΕΡΜΑΧΤ: Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ «ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ» ΠΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟΣ ΑΠΟ ΠΟΤΕ!
«Από τον Απρίλη του 1941 ένα κύμα μαύρης σκλαβιάς εσκέπασε την Ελλάδα. Και είναι τούτη η πιο σκληρή, η πιο απάνθρωπη, η πιο αιμοβόρα, η πιο αποπνιχτική σκλαβιά απ’ όσες γνώρισε ως τώρα η πολυβασανισμένη χώρα μας στα τρεις χιλιάδες χρόνια της τρικυμισμένης ιστορίας της». Δημήτρης Γληνός, «Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ».
Την Κυριακή 6 Απριλίου 1941, στις 5.15 τα ξημερώματα, η Ελλάδα δέχεται την επίθεση του Γ’ Ράιχ, «μετά από 158 μέρες νικηφόρου αγώνα των Ελλήνων κατά των Ιταλών».[1] Η γενναία αντίσταση των Ελλήνων, ιδίως στα οχυρά της Γραμμής Μεταξά, καταπλήσσει τους πάντες. Όμως οι Γερμανοί, επωφελούμενοι της απροσδόκητα γρήγορης κατάρρευσης της Γιουγκοσλαβίας, παρακάμπτουν τα οχυρά και στις 8 Απριλίου εισέρχονται σε ελληνικό έδαφος. Στις 9 Απριλίου ο αγκυλωτός σταυρός, το σύμβολο της καταπίεσης και της βαρβαρότητας, κυματίζει στον Λευκό Πύργο σημαίνοντας την έναρξη της Κατοχής, μίας περιόδου φοβερού μαρτυρίου αλλά και ασύλληπτου μεγαλείου του ελληνισμού.
Τη Δευτέρα 18 Απριλίου 2016 πραγματοποιήθηκε στο εντευκτήριο του Ομίλου Φουσκωτών και Ταχυπλόων Σκαφών Σύρου μία ξεχωριστή ενημέρωση από το Πανεπιστήμιο της Πάτρας. Η ενημέρωση αυτή είχε στόχο την παρουσίαση του προγράμματος Life Debag που δρα σε περιοχές όλης της Ελλάδας και το τελευταίο χρονικό διάστημα και στη Σύρο. Η δράση του συγκεκριμένου προγράμματος σχετίζεται με τη μείωση της πλαστικής σακούλας στη θάλασσα και κατά συνέπεια τη μείωση της μόλυνσης του περιβάλλοντος και την προστασία των πλασμάτων που ζουν σε αυτό. Το πρόγραμμα life debag έχει ήδη ξεκινήσει τις δράσεις του στη Σύρο. Ο Ο.Φ.Τ.Σ.Σ. , σαν όμιλος που σέβεται και προστατεύει τη θάλασσα και γενικότερα το περιβάλλον ανταποκρίθηκε με χαρά στην συγκεκριμένη ενημέρωση. Η συνεργασία μας θα συνεχιστεί, την ημέρα του περιβάλλοντος στις 5 Ιουνίου 2016 όπου όλοι μαζί θα συμμετέχουμε στον καθαρισμό των Βόρειων παραλιών της Σύρου και την καταγραφή των απορριμμάτων. Επίσης, θα συμμετέχουμε στις δράσεις της 1ης εβδομάδας χωρίς πλαστική σακούλα. Ευχαριστούμε πολύ την κυρία Σταυρούλα Κορδελλά για την ενημέρωση και τη συνεργασία.
Συνέντευξη που παραχώρησε ο Κορνήλιοs Καστοριάδηs.
Ερώτηση Δημοσιογράφου: Συχνά λέγεται ότι η Ελλάδα είναι «προβληματική», στην Ελλάδα «όλα γίνονται στον αέρα», «χωρίς προγραμματισμό», «χωρίς βάρος». Με τέτοιες διαπιστώσεις συμφωνούν πολλοί. Αλλά περιορίζονται συνήθως μόνο στις διαπιστώσεις. Γνωρίζω ότι η ελληνική κατάσταση σας απασχολεί βαθιά. Ποια είναι η ερμηνεία σας για όσα συμβαίνουν; Γιατί συμβαίνουν έτσι τα πράγματα στην Ελλάδα; Ποιες οι βαθύτερες αιτίες;
Καστοριάδης: Πρώτον, δεν ξέρω. Δεύτερον, στο μέτρο που μπορώ να ξέρω κάτι, είναι ότι η πολιτική ζωή του ελληνικού λαού τελειώνει περίπου το 404 π.χ.
Δημοσιογράφος: Νομίζω ότι θα ενοχλήσει πολύ αυτή η διατύπωσή σας.
Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Κι’ έλεγα κι’ εγώ, αν και ουχί βαθειά θρησκευόμενος, ότι η χριστιανική θρησκεία διδάσκει αγάπη σε αντίθεση με τη μουσουλμανική που θέλει να εξολοθρεύσει όλους τους άπιστους. Γι’ αυτό με παραξένεψε το κήρυγμα του Καλαβρύτων Αμβροσίου, ο οποίος από άμβωνος είπε τις άγιες τούτες ημέρες:
«Ενώπιόν σας, παρακαλώ τον Εσταυρωμένο Χριστό να σαπίσει το χέρι του Φίλη, αν υπογράψει τέτοια διατάγματα αθεΐας όπως η κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών. Όσον αφορά στο κρέας που θα φάνε απόψε οι άθεοι που θα κάνουν τραπέζι, να γίνει δηλητήριο και να τους τρυπήσει το στομάχι. Να γίνει πέτρα και να μην το χωνέψουν! Ας τρώει ο καθένας ό,τι θέλει και να λατρεύει το Θεό που θέλει αλλά να μην προκαλεί το αίσθημα του θρησκευτικού κόσμου».
Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Από τα μέσα του 2014, οπότε διαφαινόταν η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, γινόταν λόγος για αριστερή παρένθεση, ώστε με το κλείσιμό της να επανέλθουμε στην κανονικότητα της εναλλαγής τών νεοφιλελεύθερων δυνάμεων που κυβερνούν ανέκαθεν τη χώρα και στη σώφρονα πολιτική του μεταπωλιτευτικού status quo. Ο λαός, λοιπόν, αηδιασμένος και κουρασμένος από την αναξιοκρατία, την ατιμωρησία, την ασυδοσία, την υπερφορολόγηση και την κατασπατάληση των κόπων του, έτεινεν ευήκοον ους στην τιμωρό αριστερά της ηθικής, της διαφάνειας και της αξιοκρατίας. Για να προδοθεί εντός ολίγων μηνών από τη γιαλαντζί αριστερά, που όχι μόνον δεν διέθετε ικανότητες για τη διαχείριση της κρίσης, αλλά εστερείτο παντελώς και ήθους. Σε κάθε επαγγελματικό τομέα, σε κάθε κοινωνική έκφανση εκείνο που μετράει πρώτα απ’ όλα είναι το ήθος. Ακολουθούν οι γνώσεις. Ο έχων ήθος και αρκετές γνώσεις είναι απείρως προτιμότερος από τον ανήθικο παντογνώστη.
Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Βολευταί τινές εκ ποταμού αναδυθέντες επετέθησαν μετά σφοδρότητος εις τον βαρύν και ασήκωτον υπουργόν ασκούντες κριτικήν, επειδή αυτός έχει αργοπορήσει εις την παραλαβήν του εργοστασίου κλασματοποίησης πλάσματος. Αν και χολωθείς, ο υπουργός δεν τους απείλησε με έμπηξιν εις βάθος τριών μέτρων από της επιφανείας της υδρογείου, περιορισθείς να δηλώσει τα εξής:
«Όπως και οι ίδιοι οι βουλευτές αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους, η σύμβαση για την κατασκευή του εν λόγω εργοστασίου υπογράφηκε τον Ιανουάριο του 1999 (κυβέρνηση Σημίτη), οι εργασίες κατασκευής ξεκίνησαν τον Απρίλιο του 2000 (κυβέρνηση Σημίτη) και αποπερατώθηκαν το Σεπτέμβριο του 2002 (κυβέρνηση Σημίτη). Έκτοτε το εργοστάσιο δεν έχει παραληφθεί από το Εθνικό Κέντρο Αιμοδοσίας (ΕΚΕΑ). Δηλαδή δεν παραλήφθηκε τα τελευταία 2 χρόνια της κυβέρνησης Σημίτη, δεν παραλήφθηκε την 5ετία της κυβέρνησης Καραμανλή, δεν παραλήφθηκε στα 2,5 χρόνια διακυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, δεν παραλήφθηκε κατά τη θητεία της κυβέρνησης Παπαδήμου, δεν παραλήφθηκε από την κυβέρνηση Σαμαρά, αλλά φυσικά για όλα φταίει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που κυβερνά 15 μήνες και πιο συγκεκριμένα ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης, ο οποίος κατέχει τη θέση αυτή από τον Οκτώβριο του 2015, δηλαδή 7 μήνες. Λογικό…».
Γράφει ο Θοδωρής Νικ. Αθανασιάδης.
Μεγάλη Παρασκευή σήμερα. Ο καιρός γλύκανε και ο ήλιος, παρά τα δόντια του, άρχισε να θυμίζει άνοιξη. Κι ενώ οι καμπάνες χτυπάνε λυπητερά κι ασταμάτητα, το μυαλό μου πετάει (κοίτα παράξενα παιχνίδια που κάνει το μυαλό πολλές φορές) σε μιαν άλλη Μεγάλη Παρασκευή...
Μεγάλη Παρασκευή, 14 Απριλίου 1944. Στην κεντρική πλατεία του Αγρινίου (τότε Πλατεία Μπέλλου, σήμερα Πλατεία Δημοκρατίας) οι Γερμανοί απαγχονίζουν τρεις πατριώτες: τον Πάνο Σούλο, τον Χρήστο Σαλάκο και τον Αβραάμ Αναστασιάδη. Τους κρεμάνε, για παραδειγματισμό, σε τρεις φανοστάτες. Λίγο πιο πέρα, στις φυλακές τής Αγίας Τριάδας, εκτελούν μαζικά άλλους 117 άντρες και μια γυναίκα. Πέντε μέρες πριν, ο ΕΛΑΣ είχε ανατινάξει το τραίνο που πήγαινε από το Κρυονέρι στο Αγρίνιο, σκοτώνοντας την... φρουρά που το συνόδευε και στερώντας από τους κατακτητές τα πολύτιμα καύσιμα και το πολεμικό υλικό που μετέφερε. Στο απόσπασμα που εκτελεί τους κρατούμενους συμμετέχουν και "Έλληνες" τσολιάδες, με επί κεφαλής τον υπολοχαγό Μπλέσσα, ο οποίος βγάζει και λόγο, υπερθεματίζοντας το "έργο" των Γερμανών και των τσολιάδων.
Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Άκουγα προχθές στο ραδιόφωνο τον Χατζηδάκι, εκ των αντιπροέδρων της ΝΔ, να περιγράφει την διαπραγματευτική τακτική της κυβέρνησης ως εξής: «Να σπρώξουμε το τενεκεδάκι λίγο πιο πέρα και βλέπουμε». «Τί είδους παρομοίωση είναι αυτή;», αναρωτήθηκα. Πώς το σκαρφίστηκε τούτο το πράμα ο Αντιπρόεδρας; Δεν το έχω ματακούσει αυτό το «τενεκεδάκι». Κάτι, όμως, με τριβέλιζε. Κάπου βαθειά στο υποσυνείδητό μου κάτι υπήρχε αγκυροβολημένο. Ψάχτηκα και ανέσυρα από το αρχείο μου ένα άρθρο που είχε αναρτήσει στο διαδίκτυο ο Γεράσιμος Ταυρωπός. Έγραφε την 14.07.2015, την επομένη, δηλαδή, της περίφημης 17ωρης διαπραγμάτευσης του Αλέξη στο ανώτατο δυνατό επίπεδο της ΕΕ, εξ αφορμής της πρότασης του Σόϊμπλε για προσωρινή έξοδο της Ελλάδος από την ευρωζώνη, την οποία μετά βδελυγμίας αποκρούσαμε μένοντας Ευρώπη, όπως απαιτούσε το 38,5% του λαού. Προσοχή στην τελευταία και πιο ανατριχιαστική παράγραφο.
Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
ΜΕΡΟΣ Α.
Δεν θα γράψω, βέβαια, για τους όρους «ισοδύναμα», «προαπαιτούμενα» και «αξιολόγηση», που έχουν καταντήσει να σημαίνουν «πρόσθετα φορολογικά μέτρα», «πρόσθετες περικοπές μισθών και συντάξεων», «αυξήσεις τιμών» ή μονολεκτικά «λιτότητα», δηλαδή «αύξηση της ανεργίας», «πιο πολλά λουκέτα», ήτοι «ύφεση» που μετατρέπει οποιαδήποτε αναφορά στην «ανάπτυξη» σε όνειρο απατηλό. Ούτε για τα «προληπτικά μέτρα» [contingency measures] που απαιτούν οι δανειστές, για να καθαρίζουν μια και καλή, ώστε να μην τους βγαίνει η ψυχή με «σκληρές διαπραγματεύσεις» καθώς θα ζητούν νέα μέτρα, όταν, μετά βεβαιότητος, δεν θα έχουν επιτευχθεί οι στόχοι του εκάστοτε συμφωνουμένου Μνημονίου.
Του Σταύρου Πνευματικάκη.
Πηγή : http://ardin-rixi.gr/archives/198548
Για τη σύντομη θητεία του Βέλγου καλλιτέχνη Γιαν Φαμπρ.
Περισσότερο εξοργιστική, ακόμη κι από την συνέντευξη του Γιαν Φαμπρ, ήταν η επιστολή παραίτησής του. Χωρίς καν να έχει καταλάβει για τι κατηγορήθηκε, χωρίς έστω και το παραμικρό ίχνος αυτοκριτικής, συνέχισε στο ίδιο ελιτίστικο και απαξιωτικό ύφος. Αφού στην περιβόητη συνέντευξη Τύπου παρουσίασε το αμιγώς βελγικό πρόγραμμα του φετινού φεστιβάλ, γεμάτο με δικές του παραγωγές (οποία μετριοφροσύνη…), στην επιστολή παραίτησης ψέγει τη χώρα μας για έλλειψη ελευθερίας! Ενδιαφέρουσα η άποψη του Φλαμανδού για την ελευθερία. Είναι η ελευθερία του έχω την εξουσία και κάνω ό,τι γουστάρω και, επειδή είστε και κατώτεροι, προσκυνήστε με κιόλας! Ενώ, το πόσο ανοικτή είναι η καρδιά και το μυαλό του φάνηκε από το μικρόψυχο, «καλή τύχη στους Έλληνες καλλιτέχνες και το φεστιβάλ τους».