Του Θάνου Τζήμερου.
Ας πούμε ότι χάλασε η μηχανή του αυτοκινήτου σου, το οποίο είναι και κάποιας ηλικίας. Το πας ρυμούλκα στο συνεργείο κι ο μηχανικός, χωρίς καν να ανοίξει το καπό, σου λέει: «θα αλλάξω 12 εξαρτήματα, είμαστε εντάξει»; Πριν προφτάσει να σχηματιστεί στο πρόσωπό σου η έκφραση της απορίας, πετάγεται από το βάθος ο βοηθός του μηχανικού και αντιπροτείνει: «εγώ, μάστορα, θα έλεγα να αλλάξεις 5 τώρα και άλλα 3 σε έναν μήνα». Την κουβέντα ακούει κι ο λογιστής του συνεργείου: «Ρε παιδιά, σήμερα είναι Πέμπτη. Τις Πέμπτες είπαμε ότι αλλάζουμε 4 εξαρτήματα, το ξεχάσατε;».
Θα σου φαινόταν «νορμάλ» αυτός ο διάλογος; Θα άφηνες το αυτοκίνητο, ποτέ, στα «έμπειρα» χέρια τους; Τότε, γιατί θεωρούμε φυσιολογική όλη αυτή τη σουρεαλιστική φιλολογία για τον αριθμό των Δημοσίων Υπαλλήλων που πρέπει να απολυθούν;
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Απεχθανόμαστε ως λαός κατά πλειοψηφία τη δικτατορία, την απολυταρχία, την ενός ανδρός αρχή. Γιατί; Διότι δεν μας επιτρέπει να εκφραζόμαστε ελεύθερα, δεν μας επιτρέπει να ελέγχουμε την εξουσία, ώστε να βελτιώνεται η ζωή μας και να απολαμβάνουμε αυτά που ταιριάζουν σε κάθε άνθρωπο: να μορφώνεται, να ανυψώνεται πνευματικά, να διατηρεί την υγεία του, να μπορεί να εργάζεται, ώστε να αποκτά τα αναγκαία προς το ζην για τον εαυτό του και για τους οικείους του, να αναπαράγεται, να καμαρώνει για τα επιτεύγματά του και για τους απογόνους του, να απολαμβάνει τις στοιχειώδεις χαρές της ζωής, ένα ταξίδι, έστω και σε κοντινό προορισμό, ένα βιβλίο, μία σύναξη με φίλους και συγγενείς, μία επίσκεψη σε έκθεση έργων τέχνης, παρακολούθηση ενός θεατρικού ή κινηματογραφικού έργου και άλλες μικροχαρές της ζωής.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Θοδωρής Γρηγοράκης είναι ο Πρόεδρος της Κοινότητας Αρωνιάδικων και ο ιδιοκτήτης του μοναδικού παραδοσιακού καφενείου της περιοχής που έχει ηλικία 85 ετών! Τον αναζήτησα, κατά την διάρκεια της πρόσφατης παρουσίας μας στο Τσιρίγο για τις γιορτές του Πάσχα και την Ανάσταση, μετά από προτροπή του καλού μου φίλου Σπύρου Καπίτσα, η σύζυγος του οποίου κατάγεται από το χωριό αυτό των Κυθήρων.
Τον βρήκα, πού αλλού, στο καφενείο του να σερβίρει καφέδες στους θαμώνες και είχα μια όμορφη συζήτηση μαζί του που επεκτάθηκε, εκτός από το παραδοσιακό 85χρονο καφενείο του, και στο χωριό του, τα Αρωνιάδικα, του οποίου εδώ και δέκα χρόνια είναι πρόεδρος. Πρώτοι ιδιοκτήτες του καφενείου οι θείοι της μητέρας του Θοδωρή οι οποίοι, όταν έφυγαν από τη Σμύρνη μετά την Μικρασιατική καταστροφή, έκτισαν το οίκημα στις αρχές της δεκαετίας του 1930. Ο χώρος λειτούργησε στην αρχή σαν καφε-παντοπωλείο.
Καθώς η βλακεία και το θράσος των παραπλανημένων συνεργατών και οπαδών του απατεώνα Αρτέμη Σώρρα έχει πλέον ξεπεράσει κάθε όριο, με τον ίδιο να κρύβεται για να αποφύγει την 8ετή φυλάκιση που του επέβαλε το δικαστήριο της Πάτρας για κακουργηματική υπεξαίρεση, αποφάσισα να υποβάλλω προσφάτως στον Άρειο Πάγο μια μηνυτήρια αναφορά κατά πάσης υπεύθυνης Πολιτειακής και Δικαστικής Αρχής που ενέχεται, ως ηθικός αυτουργός, στην ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και των πράξεων ενός απατεώνα που ακούει στο όνομα Αρτέμης Σώρρας.
Προς την
Εισαγγελία του Αρείου Πάγου.
Αθήνα, 30 Μαρτίου 2017 Αριθμ. Πρωτοκ. 2956/30.3.2017
ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΤΑ ΠΑΣΗΣ ΥΠΕΥΘΥΝΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΟΥ ΕΝΕΧΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΕΝΟΣ ΑΠΑΤΕΩΝΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΕΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΡΤΕΜΗΣ ΣΩΡΡΑΣ
Του Ιωσήφ Παπαδόπουλου, δημοσιογράφου, κατοίκου Ηλιουπόλεως Αθηνών.
Αξιότιμε κ. Εισαγγελέα,
Καταγγέλλω και μηνύω κάθε εισαγγελικό, δικαστικό ή πολιτειακό λειτουργό ο οποίος με τις λανθασμένες αποφάσεις ή με την αδιαφορία του εξέθρεψε το φαινόμενο Αρτέμη Σώρρα το οποίο, εδώ και πέντε χρόνια ταλαιπωρεί, παραπληροφορεί, διχάζει και εκμεταλλεύεται έναν ολόκληρο λαό, ενώ συγχρόνως ο ίδιος, ο ήδη καταδικασθείς με 8ετή φυλάκιση για κακουργηματική υπεξαίρεση, Αρτέμης Σώρρας, έχοντας ιδρύσει τον πολιτικό φορέα «Ελλήνων Συνέλευσις», δηλώνει ότι προτίθεται να κατέβει ως υποψήφιος πρωθυπουργός στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές, σε περίπτωση δε που επιτύχει τον στόχο του να μοιράσει σε κάθε έναν από τους ψηφοφόρους του 20.000 ευρώ!
Του Δημήτρη Καζάκη.
Με την Κρήτη να έχει μετατραπεί σε επίκεντρο των προετοιμασιών υποστήριξης νέων πληγμάτων εκ μέρους των ΗΠΑ, του Ισραήλ και του ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσικής ζώνης αποκλεισμού A2/AD, δικαιώνεται ο επαγγελματισμός του μισθοφόρου που εδώ και χρόνια καλλιεργείται στις γραμμές των ενόπλων δυνάμεων της χώρας. Είναι τυχαίο το γεγονός ότι κανείς, καμιά πολιτική δύναμη της χώρας δεν ανέδειξε τους κινδύνους από την αναβαθμισμένη εμπλοκή της Κρήτης στο σχεδιασμό στρατιωτικών πληγμάτων εναντίον της Ρωσίας και της Συρίας;
Να τα πάρουμε από την αρχή. Οι ΗΠΑ δοκίμασαν να διεμβολίσουν το σύστημα A2/AD που έχει εγκαταστήσει η Ρωσία στη Συρία μετατρέποντας μια "φούσκα" με ακτίνα άνω των 400 χιλιομέτρων σε ζώνη αποκλεισμού για κάθε εχθρική κίνηση σε θάλασσα, αέρα και έδαφος. Η επίθεση των ΗΠΑ στέφθηκε με παταγώδη αποτυχία, καθώς οι απώλειες των όπλων που χρησιμοποιήθηκαν (τόμαχοκ) έφθασαν το 61%. Ενώ το πλήγμα του στόχου (αεροδρόμιο Σαϊράτ, Συρία) δεν ήταν τέτοιο ώστε να το θέσουν εκτός λειτουργίας. Εντός 12 ωρών το αεροδρόμιο ήταν ξανά σε επιχειρησιακή λειτουργία.
Αντιμέτωποι με το "βαθύ κράτος" βρέθηκαν επιχειρηματίες, οι οποίοι τόλμησαν να καταγγείλουν φαινόμενα διαφθοράς, στον Δημόσιο τομέα, με αποτέλεσμα να εξαπολυθούν εναντίον τους, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί, τους οποίους ποδηγετεί, επιβάλλοντάς τους εξοντωτικά χρηματικά πρόστιμα, προκειμένου να τους θέσουν εκτός μάχης.
Με την φόρμουλα των κατευθυνόμενων ελέγχων, άλλοι καταστράφηκαν ολοκληρωτικά, άλλοι εξαναγκάστηκαν ακόμα και να εγκαταλείψουν την χώρα και άλλοι περιήλθαν σε δεινή οικονομική κατάσταση. Το φαινόμενο έχει εντοπιστεί από την Ομάδα Κοινωνικής Εγρήγορσης (ΟΚΕ), που εξέδωσε ανακοίνωση στις 28-2-2017, γι’ αυτό το θέμα, η οποία διαβιβάσθηκε στην πρώην Εισαγγελέα Διαφθοράς Ελένη Ράϊκου, από την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ξένη Δημητρίου.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Δανείζομαι τίτλους από το αγαπητό makpress
http://makpress.blogspot.gr/2017/04/blog-post_867.html
Δίωξη Σάλλα, δίωξη Γιάννου, δίωξη Κοντομηνά, δίωξη .. δίωξη .. δίωξη … όλο μέλι μέλι κι’ από τηγανίτα τίποτε.
Διότι εμείς είμαστε ευρωπέη και μένουμε Ευρώπη ρε! Ενώ στο τριτοκοσμικό Πακιστάν, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε χθες ότι δεν είναι επαρκή τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν κατά του εν ενεργεία πρωθυπουργού Hawaz Sarif για διαφθορά και διέταξε περαιτέρω εις βάθος έρευνα.
Έρευνα : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Και ενώ ήμουν σχεδόν έτοιμος να καταθέσω την αναφορά μου στον Άρειο Πάγο, για όσα είχαν υποπέσει στην αντίληψή μου κατά την διάρκεια της έρευνάς μου για τον τρόπο με τον οποίο παρακολουθούνται (ή δεν παρακολουθούνται) οι μηχανότρατες όταν ασκούν αλιευτική δραστηριότητα σε απαγορευμένες περιοχές, μου τηλεφώνησε από το Κέντρο Παρακολούθησης Αλιείας του Υπουργείου Ναυτιλίας ο πλωτάρχης Λ.Σ. κ. Γιάννης Οικονομάκος (Τμηματάρχης) για να μου πει ότι είναι πρόθυμος να απαντήσει στις ερωτήσεις μου! Υπενθυμίζω ότι ο κ. Οικονομάκος με είχε παραπέμψει στο Γραφείο Τύπου του Υπουργείου Ναυτιλίας προκειμένου να εξασφαλίσω την έγκριση των προϊσταμένων του στο αίτημά μου να καταγράψω την συνομιλία μου μαζί του : http://www.ribandsea.com/editorial/2906-to-ypourgeio-naftilias-mou-sterei-to-dikaioma-na-erevniso-to-thema-tis-parakoloythisis-ton-mixanotraton
Και ενώ, αρχικώς, το Γραφείο Τύπου μου έδωσε αρνητική απάντηση με τον ισχυρισμό ότι "λόγω ανειλημμένων Υπηρεσιακών υποχρεώσεων της εν λόγω Διεύθυνσης του Αρχηγείου Λιμενικού Σώματος - Ελληνικής Ακτοφυλακής, το αίτημά σας επί του παρόντος δεν δύναται να ικανοποιηθεί", ο κ. Οικονομάκος, προφανώς μετά την δημοσίευση του ως άνω άρθρου μου με τίτλο : "Το Υπουργείο Ναυτιλίας μού στερεί το δικαίωμα να ερευνήσω το θέμα της παρακολούθησης των μηχανοτρατών!", μου τηλεφώνησε, όπως προανέφερα, και μου είπε ότι έγινε "παρεξήγηση" και πως δεν υπήρχε πρόθεση να μην απαντήσει στις ερωτήσεις μου και πως απλώς δεν επιθυμούσε να καταγραφεί ο ίδιος στην κάμερα. Σεβάστηκα, βεβαίως, το αναφαίρετο δικαίωμά του να μην θέλει να βιντεοσκοπηθεί, του είπα ωστόσο ότι η αρνητική απάντηση του Γραφείου Τύπου δεν αναφερόταν σε βιντεοσκόπηση αλλά σε "ανειλημμένες υποχρεώσεις" οι οποίες καθιστούσαν αδύνατη την συνάντηση του κ. Οικονομάκου μαζί μου.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Έξοδος και πάλι εορταστική επ’ ευκαιρία του Πάσχα. Ξεχύθηκαν στις εθνικές οδούς, αν προτιμάτε στους αυτοκινητοδρόμους, οι επί μήνες εγκλωβισμένοι στο κλεινόν άστυ, για να ξεδώσουν. Είναι και κάτι Μνημόνια με κάτι ΕΝΦΙΑ και ΔΕΗ που δεν σ’ αφήνουν να ξεχαστείς ρε αδερφέ και να απολαύσεις τη σίγουρη θέση στο Δημόσιο, στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα, στις τράπεζες και στα λοιπά ευαγή ιδρύματα ή τη σύνταξη του ρετιρέ. Άντε και μερικοί ελεύθεροι επαγγελματίες που έχουν κάποιο εξοχικό και κάποιο κομπόδεμα. Οι πάρα πολλά έχοντες σε Γκτανσκ, Γενεύη, Μαλδίβες νήσους και λοιπούς εξωτ[ερ]ικούς προορισμούς.
Εδώ παππάς εκεί παππάς...
Αν κάποιος μου έλεγε, πριν μερικά χρόνια, πως θα περνούσα Πάσχα στη Ντια, και μάλιστα πως θα είχα και την ευθύνη της διοργάνωσης, θα έλεγα πως απλά δεν γίνεται. Και όμως γίνεται, και μάλιστα γίνεται και εύκολα, αρκεί να έχεις πίσω σου τον Π.Ο.Φ.Σ.
Όταν το πρότεινε ο πρόεδρος τον κοιτούσα καλά καλά και σκέφτηκα πως θα είναι πραγματικά υπέροχο να ακουστεί το “Χριστός Ανέστη” στην εκκλησία της Αναλήψεως μετά από 50+ χρόνια. Ωραία λοιπόν θα είναι, σκέφτηκα, και είπα ναι!