Ο Αντώνης Πονηράκης, για όσους δεν τον γνωρίζουν προσωπικώς, είναι ένας εξαιρετικός και αξιόλογος άνθρωπος, ένας πολύ καλός φίλος και συνεργάτης, αλλά και ένας άριστος γνώστης της μπαταρίας. Μέσα στο πλαίσιο της παθιασμένης αγάπης του για το αντικείμενο της δουλειάς του, ο Αντώνης μελετούσε, εδώ και μήνες, με εντατικό ρυθμό και ξενύχτια, ένα project που αφορά μπαταρίες και τεχνολογία που μπορούν να βρουν εφαρμογή στις διαπλανητικές αποστολές. Ήταν κάτι που δεν γνώριζε κανείς, πλην των στενών συγγενικών του προσώπων, δεδομένου ότι ο Αντώνης εργαζόταν τα δύο τελευταία χρόνια πάνω στο project αυτό, σε καθημερινή βάση και από τις 11 το βράδυ μέχρι τις 2 ή και τις 4 τα ξημερώματα!
Στα σαράντα περίπου χρόνια της θαλασσινής μου περιπλάνησης, ελάχιστες ήταν οι στιγμές που η γαλάζια ερωμένη με απογοήτευσε. Μπορεί να τσακωθήκαμε κάποιες φορές, να μου κράτησε μούτρα κάποιες άλλες και να με ταλαιπώρησε στην αγκαλιά της, συνήθως όμως με ταξίδευε στο όνειρο και με νανούριζε με το κλάμα των γλάρων και το γέλιο των δελφινιών. Ονειρευόμουν ταξίδια μακρινά, καθώς ο ήλιος σηκωνόταν νωχελικά πάνω απ' τον υγρό ορίζοντα, και μελαγχολούσα καθώς βυθιζόταν σ' αυτόν τ' απόβραδο, βάφοντας τον ουρανό με τις αποχρώσεις του κόκκινου...
Με επιτυχία διοργανώθηκε ο 7ος αγώνας του Πανελληνίου Πρωταθλήματος της Ελληνικής Λέσχης Ταχυπλοίας στην παραλία Μαρκοπούλου στον Ωρωπό. Ο καλός καιρός, σε συνδυασμό με την ευχάριστη διάθεση των οδηγών, χάρισε ένα πολύ ωραίο θέαμα στους θεατές που παρευρέθησαν στον αγώνα. Πολύ ευχάριστο ήταν επίσης το γεγονός ότι, παρ' όλο που το πρωτάθλημα φθάνει στο τέλος του, νέοι οδηγοί μάς τίμησαν με την παρουσία τους. Για άλλη μία φορά ο Χρήστος Σταμπολτζής (CRIS CBI) ιδιοκτήτης της εταιρείας JET POWER οργάνωσε ένα beach party το βράδυ του Σαββάτου με φαγητό, ποτό και πολύ κέφι.
Κείμενο - φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Σημ. : Οι πληροφορίες για την ιστορία της νησίδας Θοδωρού ελήφθησαν από διάφορα sites του διαδικτύου και από όσα μου είπαν οι φύλακες του νησιού, Ευτύχης Κατάκης και Νίκος Καραγιάννης.
Σαράντα ημέρες μάς κράτησαν αυτό το καλοκαίρι στην αγκαλιά τους τα Χανιά. Ολόκληρο τον Ιούλιο και το τελευταίο δεκαήμερο του Ιουνίου. Όχι βεβαίως γιατί μας έπεσε ξαφνικά κάποια κληρονομιά ή κερδίσαμε τον πρώτο αριθμό του λαχείου! Αποφάσισα, απλώς, μια και χρήματα στην Αθήνα δεν έβγαιναν, να συνδυάσω το τερπνόν μετά του ωφελίμου, χωρίς μάλιστα το τερπνόν να μας κοστίσει μια περιουσία, αφού η μεταφορά του camper και του ιπτάμενου στην Κρήτη, με την "Blue Star Ferries", ήταν δωρεάν, αλλά και η διανυκτέρευση και η διατροφή μας θα γινόταν στο σπιτάκι με τις ρόδες, όπως αποκαλεί το camper η εγγονή μας. Το ωφέλιμο προσδοκούσα ότι θα μεταφραζόταν σε κάποιες πτήσεις με το ιπτάμενο φουσκωτό.
Με επιθετική πολιτική, έξυπνες κινήσεις και επιλογή της τακτικής "στην κατανάλωση το κέρδος", αντιμετωπίζει ο Νίκος Απόκοτος την... τρόϊκα και την δύσκολη οικονομική κατάσταση της αγοράς. Κι' εκεί που η συντριπτική πλειοψηφία των κατασκευαστών και εισαγωγέων φουσκωτών σκαφών προβληματίζεται σοβαρά, βλέποντας τις πωλήσεις τους να συρρικνώνονται επικίνδυνα, αυτός δεν προλαβαίνει να πουλάει φουσκωτά σκάφη και εξωλέμβιους κινητήρες!
Γράφει ο Γιάννης Δεμέτης (αναδημοσίευση από το περιοδικό "Libro", τεύχος 12 του 2008).
Πρόσθετες φωτογραφίες : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Για το τσιγαράδικο "Παναγιώτης", το πλοίο που ναυάγησε το έτος 1982 στη βορειοδυτική, τη δυσκολοπροσπέλαστη από ξηρά, αλλά και από θάλασσα πλευρά του νησιού, έχουν γραφτεί πάρα πολλά άρθρα, έχουν παρθεί εκατομμύρια φωτογραφίες, έχουν γυριστεί αμέτρητα μέτρα βιντεοταινίες, και έγινε η αιτία να προκληθεί ένα ακόμα ναυάγιο, με τούτη τη φορά ανθρώπινα θύματα, όταν στις 13 Αυγούστου 1999 το τουριστικό-επιβατικό σκάφος "Ιάσων", που ξεκίνησε από το λιμάνι του Αγ. Νικολάου στις Βολίμες, με 24 επιβάτες και δύο άτομα πλήρωμα, λόγω εισροής υδάτων βυθίστηκε με αποτέλεσμα να πνιγούν 4 άτομα. Στον παράξενο κόσμο μας, το "ναυάγιο" έγινε το πιο πολιτογραφημένο αξιοθέατο του νησιού και το σήμα κατατεθέν του.
Έλειψα πολύ αυτό το καλοκαίρι, το ξέρω. Και αυτοί οι δύομισυ μήνες αποχής από το "Rib and Sea" ήταν γεμάτοι με αέρα, θάλασσα και... βαθειές εισπνοές. Με το ιπτάμενο "Polaris" στα Χανιά, ολόκληρο τον Ιούλιο, και το δεύτερο ήμισυ του Αυγούστου στη Ζάκυνθο. Με το πεντάμετρο "Selva" και την 70άρα τετράχρονη "Yamaha" στη δική μας "Ιθάκη", την Κάσο, το πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου. Αναπόφευκτη ήταν η απόφαση να αποδράσουμε από την ασθμαίνουσα πρωτεύουσα για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Τα οικονομικά, στενά, ως η οδός Ξούθου, παραφράζοντας τον αείμνηστο Σουρή, κι' εγώ αδύναμος να περιμένω μοιρολατρικά πότε θα εξασφαλίσω κάποια διαφημιστική καταχώριση στο περιοδικό ή πότε θα τακτοποιηθούν οι οικονομικές εκκρεμότητες για να έχω το άλλοθι της παραμονής και την επιθυμία της συγγραφής νέων άρθρων.
Ξεχωριστή ημέρα η 12η Αυγούστου του 2011 για την ακριτική Κάσο. Όσο και αν αυτό ακούγεται παράξενο, η ιδιαιτερότητα της ημέρας είχε να κάνει με την αγκυροβολία και προσωρινή παραμονή του πλοίου της άγονης γραμμής, για πρώτη φορά, στο λιμάνι του νησιού λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών! Ο καπετάνιος του Ε/Γ-Ο/Γ "Πρέβελη" Διαμαντής Παπαγεωργίου, κρίνοντας ότι η συνέχιση του ταξιδιού προς Κρήτη και Πειραιά εγκυμονεί κινδύνους για το πλοίο, το πλήρωμα και τους επιβάτες του, κάτω από τις κακές καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν εκείνη την ημέρα στο Καρπάθιο και το Ανατολικό Κρητικό, ζήτησε την άδεια της εταιρείας του (ΑΝΕΚ LINES) και αγκυροβόλησε στο λιμάνι της Κάσου, το οποίο πολλές συζητήσεις και αντικρουόμενες απόψεις έχει προκαλέσει τα τελευταία χρόνια ως προς την ασφάλεια και την άρτια κατασκευή του.