Κάποιοι αντιστέκονται ακόμη, σε μια εποχή που τα σύγχρονα τεχνολογικά "επίτευγματα" καταπίνουν τα χειροποποίητα αριστουργήματα, και συνεχίζουν την παράδοση. Στη Σάμο, όπου ανθούσε κάποτε η ναυπήγηση ξύλινων σκαφών, ο Γιώργος Κιάσσος, από το χωριό Δρακαίοι, ξεκίνησε να στήνει, από παιδί σχεδόν, τα δικά του σκαριά, ακουλουθώντας το έμφυτο ταλέντο του να παλεύει με το ξύλο και τις οδηγίες έμπειρων καραβομαραγκών από το συγγενικό του περιβάλλον.
Ευχαριστούμε την "Hellenic Seaways" που μας έδωσε την ευκαιρία να ταξιδεύσουμε δωρεάν στη Σάμο με το "Νήσος Μύκονος".
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Αν σας αρέσει το καλό και παραδοσιακό πρόβειο γιαούρτι, αυτό με την πέτσα που κόβεται με το μαχαίρι, αν σας αρέσουν οι κρέμες, το καλό παγωτό και το ρυζόγαλο και μένετε στην Αθήνα, είστε πολύ τυχεροί! Στο κέντρο της Ηλιούπολης, και συγκεκριμένα στην οδό Χρυσοστόμου Σμύρνης 15, κοντά στην πλατεία Κανάρια, λειτουργεί η επιχείρηση του Γιάννη Μπακογιάννη, ο οποίος συνεχίζει μαζί με την γυναίκα του Βικτωρία αυτό που ξεκίνησαν, στον ίδιο ακριβώς χώρο, οι γονείς του, Βασίλης και Πόπη Μπακογιάννη πριν από 61 ολόκληρα χρόνια (1955).
Δεν χρειάζεται λοιπόν να αγοράσετε στην επιστροφή σας από κάποιο χωριό της περιφέρειας πρόβειο γιαούρτι για τα φαγητά, τα γλυκά και το... αϊράνι σας. Ο Γιάννης Μπακογιάννης θα σας το προμηθεύσει σε αξεπέραστη ποιότητα και, μάλιστα, δίπλα στο σπίτι σας! Μη βιαστείτε να βγάλετε το συμπέρασμα ότι με "λάδωσε" για να τα γράψω αυτά. Απλώς μένω σε απόσταση 500 μέτρων από την επιχείρησή του και αγοράζω μανιωδώς το γιαούρτι που παρασκευάζει από το 1986.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Στις δημοσιογραφικές αναζητήσεις μου στον χώρο και στον χρόνο, είχα την ευκαιρία να συναντήσω και να συνομιλήσω με ευλογημένους ανθρώπους. Ανθρώπους αυθεντικούς, ειλικρινείς, που δεν μασούν τα λόγια τους. Ανθρώπους που δεν εμφανίζονται στις τηλεοπτικές οθόνες ούτε στολίζουν τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και των περιοδικών. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε να συμβεί αυτό σε μια χώρα και ένα σύστημα ενημέρωσης και προβολής που μετράει τους πολίτες ανάλογα με τα τιμαλφή τους και την παρουσία τους στην πολιτική και νυχτερινή ζωή;
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Οι "Φίλοι της Ομαδας του Πέτρου Ζωγράφου" διοργάνωσαν μια συγκέντρωση στο καφε-εστιατόριο Vive Mar της Βούλας, το βράδυ της Τετάρτης 10 Φεβρουαρίου 2016. Πολύς ο κόσμος που κατέλαβε κάθε γωνιά της μεγάλης αίθουσας και έντονο το ενδιαφέρον του για το αποτέλεσμα της έρευνας του Πέτρου Ζωγράφου. Ωστόσο, οι απορίες και τα ερωτήματα που ήθελαν κάποιοι να θέσουν, επάνω σε τεχνικής φύσεως θέματα, τελικώς δεν ετέθησαν καθώς, περιέργως, ο διευθύνων την συζήτηση κ. Ιακωβίδης ξεκαθάρισε εξ αρχής ότι ερωτήσεις τεχνικής φύσεως δεν θα γίνουν δεκτές!
Η συγκέντρωση αναλώθηκε, ως εκ τούτου, στις σύντομες τοποθετήσεις του Πέτρου Ζωγράφου, του δικηγόρου της ομάδας κ. Γιάννη Σπηλιόπουλου, ο οποίος διάβασε και την Ιδρυτική Διακήρυξη του Κοινωνικού Κινήματος "Μεσόγειος" (η "ταμπακέρα", προφανώς, και ο αποχρών λόγος διοργάνωσης της συγκέντρωσης), οι δύο πανεπιστημιακοί καθηγητές κ.κ. Σταύρος Παπαμαρινόπουλος και Παναγιώτης Φιλντίσης και ο "χορηγός επικοινωνίας" του Πέτρου Ζωγράφου, ο γνωστός και μη εξαιρετέος τηλεοπτικός Ταρζάν Μάκης Τριανταφυλλόπουλος, ο οποίος, καίτοι δήλωσε στην αρχή πως δεν του πέφτει λόγος και πως το χρέος του δημοσιογράφου πρέπει να εξαντλείται στην ανακοίνωση, δεν έχασε την ευκαιρία να εκφωνήσει μακροσκελή λόγο προκειμένου να αυτοδιαφημιστεί ως ο μοναδικός δημοσιογράφος ο οποίος τιμά το λειτούργημά του προβάλλοντας θέματα που δεν τολμούν να προβάλλουν οι υπόλοιποι συνάδελφοί του!
Μετάφραση : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Όταν η Olga Shevelevich άκουσε πριν από έξι χρόνια την πεντάχρονη Alisa Sadikova να παίζει άρπα, κατάλαβε ότι βρισκόταν μπροστά σε κάτι εξωπραγματικό. Ήταν η πρώτη φορά που το νεαρό κορίτσι κρατούσε στα χέρια του ένα μουσικό όργανο και έπαιξε ένα μουσικό κομμάτι που η Shevelevich, μια αρπίστρια και φίλη της οικογένειας, της έμαθε εκείνη ακριβώς την στιγμή.
"Ένοιωσα δέος", λέει η Shevelevich, που είναι σήμερα μία από τις δασκάλες μουσικής της Sadikova. "Νοιώθω ακόμη δέος κάθε φορά που την ακούω να παίζει. Μόνο μια ιδιοφυία μπορεί να κάνει αυτό που κάνει η Sadikova".
Η Sadikova, που είναι σήμερα στην ηλικία των 11, εκπαιδεύεται στο Ωδείο της Αγίας Πετρούπολης, στη Ρωσία. Σε ηλικία επτά ετών έπαιξε στο Carnegie Hall. Όταν ερωτήθηκε τι της αρέσει περισσότερο στην άρπα, η Sadikova απάντησε : "Όλα. Είναι το πιο απαλό και πιο όμορφο μουσικό όργανο".