Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Πιστεύω ότι το επίτευγμα της Κοινότητας "Αείφαρον", στην αρχαία Νεμέα, εκτός των άλλων, είναι το απαύγασμα της μέχρι τώρα προσπάθειας του Μιχάλη Καλογεράκη, αλλά και των ίδιων των μελών της Κοινότητας. Συγχρόνως αποτελεί τη δική μου δικαίωση για τη συνεχή προβολή της δουλειάς του Μιχάλη από τον Φεβρουάριο του 2013, όταν για πρώτη φορά μπήκα στο εργαστήριό του και βιντεοσκόπησα την προσπάθειά του να διαχωρίσει τα συστατικά του νερού, με ανανεώσιμες μορφές ενέργειας, και να απομονώσει το υδρογόνο το οποίο αποθήκευσε και χρησιμοποίησε στη συνέχεια σαν καύσιμη ύλη.
Αυτά που ακολούθησαν στα 6 αυτά χρόνια ήταν καθοριστικά. Παραγωγή και αποθήκευση καθαρού υδρογόνου, καύση του για τις ανάγκες της οικιακής θέρμανσης, αλλά και προσπάθεια για την δημιουργία και άλλων εναλλακτικών μορφών καυσίμου μέσω της παραγωγής αλκοόλης από φρούτα, ζαχαροκάλαμο και άλλα προϊόντα της γης. Αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας ήταν να καταφέρει ο Καλογεράκης, πάντοτε με ανανεώσιμες μορφές ενέργειας, να κινήσει το αυτοκίνητό του με απλή αλκοόλη και νερό χωρίς πρόσμιξη με άλλο καύσιμο και χωρίς ιδιαίτερες μετατροπές στον κινητήρα.
Έμαθα προσφάτως για την τραγική και αναπάντεχη αναχώρησή σου, εντελώς τυχαία, ενώ ήμουν στην Ηρακλειά. Νόμισα, στην αρχή, πως ήταν ένα κακόγουστο αστείο, και θύμωσα με τον πληροφοριοδότη. Σχεδόν τον έβρισα. Όταν όμως διασταύρωσα την πληροφορία, μέσω μιας καλής φίλης που ζει και εργάζεται στην Αστυπάλαια, ένοιωσα τα πόδια μου να λυγίζουν. Ούτε στην αγαπημένη σου Έλλη δεν είχα το κουράγιο να τηλεφωνήσω. Τι να πεις σε μια τέτοια περίπτωση; Πώς να εκφράσεις με λόγια αυτά που σε πνίγουν;
Μιχάλη, αδυνατώ να πιστέψω ότι έφυγες και άφησες μόνη της την Έλλη σου, τις μελισσούλες και τη θάλασσα που τόσο λάτρευες. Βλέπω και ξαναβλέπω εδώ και μερικές ημέρες το βίντεο με τη συζήτηση που έκανα με σένα και τον καλό σου φίλο και συνεργάτη Ανδρέα Καλή, τον Δεκέμβριο του '15, και νομίζω πως αν έρθω τώρα στο νησί θα είσαι εκεί και θα με περιμένεις. Να μου εξιστορήσεις και πάλι την αγάπη σου για τις μέλισσες και τα όνειρά σου για θαλασσινά ταξίδια.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Δεν γνωρίζω αν και για πόσο καιρό θα μείνει αναρτημένη στο YouTube η συζήτηση που είχα χθες με τον Γιάννη Ρωσσικόπουλο. Τον "Chief" των Χαρλεάδων της Ελλάδας, η ζωή του οποίου μοιάζει με ένα παραμύθι που δεν έχει θαρρείς αρχή και τέλος.
Γεννημένος στην Τσεχοσλοβακία, από Έλληνες γονείς, βρέθηκε, προτού ακόμη προλάβει να καταλάβει τον κόσμο, κλεισμένος σε ορφανοτροφείο εξ αιτίας του χωρισμού των γονιών του και της αδυναμίας της μητέρας του να καλύψει τη διατροφή του. Άρχισε να μεγαλώνει και μαζί να ενηλικιώνεται ο αναρχικός και ανατρεπτικός χαρακτήρας του. Γυναίκες της νύχτας, παρανομίες, ταξίδια, πώληση όπλων και ναρκωτικών, φυλακή.
Επιμέλεια :Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ανεβλήθη και πάλι η δίκη του Αρτέμη Σώρρα χθες στο Μονομελές της Αθήνας. Μαζί του αυτή τη φορά ήταν κατηγορούμενοι και οι Γιάννης Καλογερόπουλος και Χρήστος Μπαλαντίνας για εξύβριση και απειλή κατά της ζωής του Λευτέρη Ρήνου. Υπενθυμίζεται ότι τόσο ο Αρτέμης Σώρρας όσο και ο Χρήστος Μπαλαντίνας είναι έγκλειστοι στις φυλακές, με τον δεύτερο να έχει καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη για τον φόνο της παιδοψυχιάτρου Θώμης Κουμπούρα.
Ο μέχρι πρότινος δικηγόρος του Σώρρα κ. Φώτης Μπαμπάνης έλαμψε με την απουσία του και σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες από την πλευρά του τριλιόνη Πατρινού, έγκλειστου στις φυλακές Κορυδαλλού, απελύθη γιατί ο "Μεγάλος Πολέμαρχος" έκρινε πως δεν τον εκπροσωπούσε όπως θα ήθελε.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Στις περιπλανήσεις μου στα νησιά του Αιγαίου, και όχι μόνο, είχα την τύχη να συναντήσω ανθρώπους απλούς, ανθρώπους της δουλειάς, της γνώσης και των εμπειριών οι οποίοι δεν προβάλλονται από τα μέσα μαζικής εξαπάτησης. Και είναι ευλογία η συναναστροφή και η συνομιλία μαζί τους γιατί οι άνθρωποι αυτοί έχουν να σου διηγηθούν ιστορίες που δεν θα ακούσεις και δεν θα διαβάσεις εύκολα στις τηλεοράσεις, τις εφημερίδες και τα περιοδικά.
Προσφάτως ήμουν στην όμορφη Ηρακλειά και ανάμεσα στα πολλά πράγματα που κατάφερα να κάνω μέσα στις τρεις ημέρες που έμεινα εκεί, ήταν να συναντήσω και να μιλήσω με τον Φάνη Γαβαλά, έναν 78χρονο Ηρακλειανό που ζει στον οικισμό του Αγ. Γεωργίου, το λιμάνι της Ηρακλειάς.