Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Βάλτε τα καύσιμα και πάμε να πλεύσουμε μαζί στα χνάρια του Ιάσονα! Το ταξίδι τώρα αρχίζει!
Πρέπει βεβαίως να πω ότι ο αριθμός αυτών που είδαν το πρώτο βίντεο είναι εξαιρετικά περιορισμένος, συγκρινόμενος πάντοτε με τον συνολικό αριθμό των συνδρομητών μου και τον αριθμό αυτών που έχουν δει άλλα βιντεάκια που ανεβάζω στο YouTube.
Επίσης 110 μόνο άτομα σχολίασαν και εξέφρασαν την επιθυμία να ενισχύσουν την προσπάθειά μου. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Δεν γνωρίζω. Το σίγουρο είναι ότι αυτοί οι 110 συνδρομητές μου θα πρέπει να καταθέσουν από 136 περ. ευρώ ο καθένας για να εκπληρωθεί ο στόχος!
Διονύσης Ρηγόπουλος. Το απαραίτητο πρώτο βήμα για το ψηφιακό κράτος.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Αυτό το βίντεο έχει μια σημαντική διαφορά από τα υπόλοιπα: Πραγματεύεται ένα θέμα που είναι σε εξέλιξη και το οποίο μας αφορά όλους. Δεν αρκεί να δείτε το βίντεο και να πείτε «καλά τα λέει αυτός». Δείξτε την ευαρέσκειά σας! Και επειδή η ευαρέσκεια (like) ή η δυσαρέσκεια (dislike) των συνδρομητών αυτού του καναλιού δεν εμφανίζεται δημοσίως, τουλάχιστον κοινοποιήστε αυτή τη συνέντευξη, διαδώστε την!
Γίνεται αυτή τη στιγμή ένα κρίσιμο κοινωνικό πείραμα, στο οποίο όσοι δείτε αυτό το βίντεο καλείστε να συμμετάσχετε ενεργά:
Δοκιμάζουμε αν θα μπορέσουμε, εμείς οι πολίτες, να αναγκάσουμε/υποχρεώσουμε – μέσα σε μόλις δυο-τρεις μέρες – τα ΜΜΕ και το πολιτικό σύστημα να απαντήσουν σε καίρια ερωτήματα, που καμώνονται πως δεν τα ακούν:
Κούλης αρχηγός πολυπολιτισμικός.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Προ ημερών ο Αντ1 εξέπεμψε αγιογράφημα του Κούλη. Και δος του αριστεία και πάρε επιτυχημένη πορεία στον ιδιωτικό τομέα, με τις πλάτες του μπαμπά βεβαίως που το κρύβουμε*, και πολύ άλλο μπλα μπλά. Ασφαλώς και δεν κάθισα να παρακολουθήσω όλο το αλληλούια, εξ ου και δεν γνωρίζω, αν ρωτήθηκε για τη Μαρέβα. Πώς π.χ. είχε εξαφανισθεί από τη ζωή του και επανέκαμψε μόλις ο Κούλης έγινε Πρόεδρος της ΝΔ με εκείνη την περίεργη δεύτερη ψηφοφορία.
Εγώ αντιγράφω από την ομιλία του την 04.10.2019 [γενέθλιο ημέρα της ΝΔ]:
"Καφέ Κἠπος" Χανίων. Ένα Καφέ Ιστορίας και Πολιτισμού.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Όταν η Ιστορία έχει το άρωμα του καφέ.
Τα ιστορικά Καφέ αποτελούν σημεία ιδιαίτερης αναφοράς. Κάποια από αυτά λειτουργούν για πάνω από 100 χρόνια, ενώ άλλα στεγάζονται σε ιστορικά κτίρια των περασμένων αιώνων. Χώροι με ιδιαίτερο συμβολισμό έχουν κατά καιρούς φιλοξενήσει σημαντικές εκδηλώσεις και ξεχωριστές προσωπικότητες των Γραμμάτων, των Τεχνών και της Πολιτικής.
Ένας τέτοιος χώρος είναι και το ιστορικό "Καφέ Κήπος" το οποίο λειτουργεί αδιάκοπα από το 1870 στην πόλη των Χανίων. αποτελώντας ιδιαίτερο και διαχρονικής αξίας σημείο ιστορικής, πολιτιστικής και κοινωνικής αναφοράς. Η πολιτιστική κληρονομιά του ιστορικού αυτού Καφέ αποτέλεσε έμπνευση και αφορμή για την ίδρυση του Συνδέσμου Ιστορικών Καφέ Ευρώπης, με τη νομική μορφή Μή Κερδοσκοπικού Σωματείου, που έγινε πραγματικότητα στις 8 Απριλίου 2014 στα Χανιά. Ο Σύνδεσμος αυτός αποτελεί "γέφυρα" πολιτιστικής διασύνδεσης και επικοινωνίας που ενώνει τα Ιστορικά Καφέ, διασφαλίζει την προστασία και διατήρηση της υλικής και άϋλης πολιτιστικής κληρονομιάς τους σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Ελούντα και η αρχαία βυθισμένη Ολούς (και από ψηλά).
Επιμέλεια βίντεο και drone : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Η πρώτη γνωστή εγκατάσταση στην περιοχή ήταν η οργανωμένη πόλη-κράτος Ολούς, της οποίας οι κάτοικοι ήταν σε διαμάχη με τους κατοίκους της δωρικής Λατούς. Το μεγαλύτερο μέρος της Ολούντας είναι βυθισμένο στην θάλασσα από το τέλος της αρχαιότητας και τα ερείπια είναι ορατά κατά την κατάδυση. Η αρχαία Ολούς χρονολογείται περίπου στα 3500 με 4000 χρόνια π.Χ. Κατά τη Μινωϊκή Εποχή είχε μεγάλη ακμή και οι κάτοικοί της υπολογίζονται σε 15.000 περίπου. Σήμερα υπάρχουν τα ερείπια της αρχαίας αυτής πόλης σε αρκετά εμφανή βαθμό στην περιοχή "Κανάλι". Το μεγαλύτερο μέρος της πόλης κατέρρευσε από έναν ισχυρό σεισμό που έπληξε τον κόλπο του Μιραμπέλλου και την γύρω περοχή.
Στρατηγός Κωσταράκος: Η Τουρκία δεν μπλοφάρει.
Την εκτίμηση ότι «η Τουρκία δεν μπλοφάρει» διατυπώνει ο πρώην αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Μιχάλης Κωσταράκος, με αφορμή την εισβολή της Τουρκίας στην βόρεια Συρία.
Όπως γράφει χαρακτηριστικά επικαλούμενος την πολυετή ενασχόληση στα 45 έτη της στρατιωτικής του καριέρας «με τον δυνητικό και διαχρονικό αντίπαλο της χώρας μας {...} η Τουρκία δεν έφυγε ποτέ με την πέννα από εκεί όπου ο στρατός της μπήκε με την ξιφολόγχη».
Επιχειρώντας, δε, να ερμηνεύσει τις κινήσεις Ερντογάν γράφει για τον Τούρκο πρόεδρο ότι «επιδιώκει κάποιες μεγάλες επιτυχίες, κατά κύριο λόγο εδαφικές, αλλά και οικονομικές/επενδυτικές, οι οποίες κατά τον εορτασμό των 100 ετών της Τουρκικής Δημοκρατίας το 2023, θα του προσδώσουν το ανάλογο κύρος αλλά και το προσωπικό "αφήγημα" που θα του εξασφαλίσει τη θέση του νέου Εθνάρχη – Πατέρα των Τούρκων σε διαδοχή και αντικατάσταση του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ».
Διαβάστε το κείμενο του πρώην αρχηγού ΓΕΕΘΑ:
Βόλτα στον κρυμμένο παράδεισο των Βλυχάδων.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Διαπίστωσα, τελικώς, ότι αποτελεί ιδιαίτερη ευχαρίστηση να περπατάς και να συζητάς με ανθρώπους σαν τον Μανώλη Αβαράκη, σε μέρη μάλιστα που δεν είναι προβεβλημένα και γι' αυτό προσιτά μόνο σ' αυτούς που γνωρίζουν.
"Θέλεις να πάμε μια βόλτα μέχρι τις Βλυχάδες;", με ρώτησε κάποια στιγμή ο Μανώλης, ο οποίος μπήκε ήδη στον κατάλογο των λίγων αλλά καλών φίλων μου. Τι να του απαντήσω; Ότι δεν θέλω; Αφού ούτως ή άλλως κυνηγός της αναζήτησης και των εμπειριών είμαι, μόνος μου ή με τη συνοδεία κάποιου φίλου με τον οποίο πρέπει - απαραίτητη προϋπόθεση αυτή - να εκπέμπουμε στο ίδιο μήκος κύματος.
Κερνάτε μισό ελληνικό καφέ; Κερνάω τον γύρο της Ευρώπης με ένα πεντάμετρο φουσκωτό σκάφος!
Οι περισσότεροι από εσάς, τους συνδρομητές, αναγνώστες και φίλους μου, αν όχι όλοι, γνωρίζετε τον διακαή πόθο μου να κάνω τον γύρο της Ευρώπης με ένα πεντάμετρο φουσκωτό σκάφος. Μια ιδέα που καρφώθηκε στο μυαλό μου κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού στη Σκωτία το καλοκαίρι του 1991 και ανακοίνωσα επισήμως τον Ιούνιο του 2016 στο διαδικτυακό περιοδικό μου. Ένα ταξίδι που θέλω να ονομάσω «Στα χνάρια του Ιάσονα», που θα διαρκέσει, σύμφωνα με τους υπολογισμούς μου, τρεις περίπου μήνες, θα συμπεριλάβει 13 χώρες και η συνολική απόσταση που θα καλυφθεί θα είναι 8.000 περίπου ν. μίλια.
Δυστυχώς ούτε το 2017, ούτε το 2018, ούτε φέτος κατάφερα να υλοποιήσω αυτή μου την επιθυμία, μολονότι υπάρχουν εταιρείες που διαθέτουν το σκάφος, τον κινητήρα και τον λοιπό εξοπλισμό. Και ο λόγος είναι ότι δεν κατάφερα να βρω χορηγό για τα καύσιμα που θα απαιτηθούν και τα οποία θα ανέλθουν στα 8.000 περ. λίτρα αμόλυβδης βενζίνης. Χονδρικώς δηλαδή 13.000 - 15.000 ευρώ με τις σημερινές τιμές που ισχύουν στην Ευρώπη.
Το λαογραφικό μουσείο του Βατόλακκου.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ανάμεσα στα άλλα θαυμαστά που κρύβει ο Βατόλακκος είναι και το λαογραφικό του μουσείο. Ο Μανώλης Αβαράκης μου άνοιξε την πόρτα και αυτού του αξιοθέατου, με τον Δημήτρη Δερμιτζάκη να με ξεναγεί στους χώρους του. Παλιό ελαιοτριβείο, φουρνόσπιτο, αποστακτήριο, σκεύη, αγροτικά εργαλεία, έπιπλα, παραδοσιακές φορεσιές, αργαλειός, χαλιά, κεντήματα και παλιές φωτογραφίες ήταν όλα εκεί όμορφα τακτοποιημένα σε δύο ξεχωριστά κτίσματα, το ένα δίπλα στο άλλο.
Νίκος Μάνεσης. Ο γητευτής του καυσόξυλου.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Νίκος Μάνεσης είναι το είδος εκείνο του καλλιτέχνη τον οποίο μισούν οι έμποροι καυσόξυλων! Άλλος βλέπει ένα κούτσουρο ελιάς και λέει "πω πω, ένα ξύλο για το τζάκι" την ώρα που ο Νίκος Μάνεσης βλέπει το ίδιο κούτσουρο όπως βλέπει ο ζωγράφος τον καμβά!
Αυτός ο άνθρωπος, τον οποίο δεν είχα συναντήσει ξανά στο παρελθόν, ήταν η αιτία που μπήκα στη διαδικασία να κατέβω και πάλι στην Κρήτη αφού ο Βαμβουνάκης, ο καλός μου φίλος απ' τα Χανιά, αλλά και ο Βαγγέλης Κέφης, ο ξυλογλύπτης απ' την Κερατέα, μου είχαν διεγείρει τη φαντασία εκθειάζοντας το ταλέντο του Νίκου Μάνεση και το "Β΄ Συμπόσιο Ξυλογλυπτικής" που θα διοργάνωνε στον Άγιο Νικόλαο στις αρχές Οκτωβρίου. "Αν εγώ είμαι του Νηπιαγωγείου στην ξυλογλυπτική, ο Μάνεσης είναι του Πανεπιστημίου!", μου είχε πει ο Κέφης.