Γράφει ο Κωνσταντίνος Ζούλας.
«Δεν γράφω ποτέ εδώ για προσωπικά πράγματα, αλλά το κάνω μόνο γι’ αυτόν τον πυροσβέστη. Γι’ αυτό το παιδί που κινδύνευσε τη ζωή του για το σπίτι κάποιου συνανθρώπου του. Κάποια στιγμή που φαινόταν ότι η μάχη χάνεται και κινδύνευε η ζωή όλων, άκουσα να του λένε στον ασύρματο “αν δεν μπορείτε άλλο, ελάτε πάνω”. Τότε τον ρώτησα με απόγνωση, “θα φύγεις;”. Χωρίς να μπορώ να δω το πρόσωπό του μέσα στη νύχτα, μου είπε: “ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΩ ΠΟΤΕ ΟΣΟ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ, ΕΧΩ ΟΡΚΙΣΤΕΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΟΤΑΝ ΕΓΙΝΑ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ”. Και ξαναφωνάζει με πιο δυνατή φωνή, γιατί δεν είπα τίποτα: “ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΑΦΗΣΩ ΠΟΤΕ! ΜΕ ΑΚΟΥΣ;”. Εχουν περάσει δύο μέρες από τότε. Δεν ξέρω ποιος είσαι. Αλλά σε ακούω συνέχεια. “ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΑΦΗΣΩ ΠΟΤΕ!”. Σε ακούω συνέχεια, γιατί σίγουρα είσαι πολύ σπουδαίος άνθρωπος. Παρακαλώ μη με ρωτήσετε τίποτα για το γεγονός. Το γράφω μόνο γι’ αυτόν τον άνθρωπο που τιμά τον όρκο του και με την ελπίδα μήπως το διαβάσει και τον γνωρίσω».
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Προβλήτες που τις βάφτισαν λιμάνια. Καπετάνιοι που παίζουν την καριέρα τους κορώνα-γράμματα στην προσπάθειά τους να εξυπηρετήσουν τους κατοίκους των νησιών της λεγόμενης "άγονης γραμμής". Άνθρωποι και αυτοκίνητα που έρχονται και φεύγουν, παίρνοντας μαζί τους το ζεστό καλοκαίρι και φέρνοντας τη μοναξιά του χειμώνα. Ο Δήμαρχος του νησιού που εκτελεί χρέη λιμενικού για να μην πέσει κάποιος στη θάλασσα. Και η ιστορία στο μαγικό αυτό πέλαγος συνεχίζει να γράφεται εδώ και χιλιάδες χρόνια...
Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Διάβασα και εγώ ότι το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, δηλαδή ο δικηγόρος του Ελληνικού Δημοσίου, με απόρρητο [γιατί άραγε;] έγγραφό του καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου είναι εφικτή και ότι οι σχετικές αξιώσεις της χώρας μας κατά της Γερμανίας δεν έχουν παραγραφεί. Βάρα συσσίτιο και πάλι με το απόρρητο έγγραφο. Μετά την απλή αναλογική, την ψήφο στα 17 και τη συνταγματική αναθεώρηση ήλθε η ώρα των γερμανικών αποζημιώσεων, για να καλύψει τους «κόφτες» τα επερχόμενα μεσαιωνικά «εργασιακά» και όλη την κυβερνητική παπαρολογία.
Γράφει η Θεοδωροβία Πλακά (πρώην ενεργό μέλος της Νέας Δημοκρατίας).
Το άρθρο αυτό δεν είναι απολογητικό, γιατί δεν είμαι κατηγορούμενη, αλλά ως είθισται οι καταγγέλοντες απολογούνται μόνον στην Ελλάδα... έγγραφη προαπολογια διαβάστε εδώ :
ΠΡΟΣ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΜΕΑ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ.
Η κάτωθι υπογράφουσα το παρόν υπόμνημα Θεοδωροβία Πλακά του Κωνσταντίνου, κάτοικος Γλυφάδας, οδός Ψαρών, αρ. 8, λαβούσα γνώση της εκδοθείσης από το παρόν Πειθαρχικό Συμβούλιο από 09.05.2016 (Αρ. Πρωτ. 109) κλήσεως μου σε έγγραφο απολογία για τα αναφερόμενα στο υπ’ αριθμ. Ε.Π. 859/06.06.2014 παραπεμπτήριο έγγραφο της Γεν. Γραμματείας Αθλητισμού πειθαρχικά αδικήματα που μου αποδίδονται, τα οποία ρητώς και κατηγορηματικώς αποκρούω ως παντάπασι ψευδή και συκοφαντικά, νόμω και ουσία αβάσιμα, επάγομαι τα κάτωθι:
Επιμέλεια :Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Είναι η σταθερή αξία της Ανάφης. Ο άνθρωπος που έχει συμβάλλει τα μέγιστα στην αναβάθμιση του όμορφου Κυκλαδίτικου νησιού και στη διαμόρφωση της σημερινής του εικόνας. Ο άνθρωπος που δεν φοβάται να πει τα πράγματα με το όνομά τους, να δει κατάματα τα προβλήματα και να ανταποκριθεί στις προκλήσεις. Τον βρίσκεις παντού. Στην ύδρευση, στην αποχέτευση, στο σχολείο, στο Ιατρείο, εκτελεί ενίοτε ακόμη και χρέη αστυνόμου ή λιμενάρχη, που ούτως ή άλλως δεν υπάρχει στο νησί, και γι' αυτόν το κοστούμι και η γραβάτα δεν αποτελούν το βασικό στοιχείο που χαρακτηρίζει την εμφάνιση άλλων συναδέλφων του.
Επιμέλεια : ΙωσήφΠαπαδόπουλος.
Ο Παύλος είναι ο γιος του καλού μου φίλου Ανδρέα Φουράκη. Τον κοιτούσα πριν από μερικές ημέρες, στην οκογενειακή τους επιχείρηση στα Χανιά, καθώς μου εξιστορούσε τις εμπειρίες που βίωσε σαν ένας από τους κωπηλάτες του "Μινώα", και μου ήταν δύσκολο να πιστέψω πως αυτό ήταν το παιδάκι που γνώρισα 25 χρόνια πριν. Ακούγοντάς τον να μου περιγράφει, μέρα την ημέρα, μίλι το μίλι, το ταξίδι των πρώτων δώδεκα ημερών από το Ενετικό λιμάνι των Χανίων μέχρι τα Κύθηρα, από όπου επέστρεψε στα Χανιά λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, είχα την εντύπωση πως ήμουν κι' εγώ εκεί. Δεν κατάφερα μάλιστα να κρατήσω στεγνά τα μάτια μου στο άκουσμα του επιλόγου του :
Τους γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Η είδηση: συγκινητικό μήνυμα ανήρτησαν στο Facebook οι «χάλκινοι» Ολυμπιονίκες του Ρίο Παναγιώτης Μάντης και Παύλος Καγιαλής «Αφιερώνουμε το Ολυμπιακό μας μετάλλιο στην Ελλάδα, μια μικρή χώρα με μεγάλη ψυχή!».
Μπράβο ρε Παύλο, μπράβο ρε Παναγιώτη! Έτσι ακριβώς. Στην Ελλάδα. Ούτε στον μπαμπά, ούτε στη μαμά, ούτε στην οικογένεια που μας στήριξε. Στην Ελλάδα και μόνον.
Αλλά ρε παλληκάρια, επιτρέψτε μου να διορθώσω τους χαρακτηρισμούς. Θα μπορούσατε να πείτε ακριβολογώνας «μια μεγάλη χώρα με μικρούς ανθρώπους». Και εξηγούμαι: την ώρα που σεις κατακτούσατε την τρίτη θέση, ανακοινωνόταν επισήμως ότι μέχρι το τέλος του 2017 αναμένεται να καταβληθούν σε 34.000 δημοσίους υπαλλήλους τα εφ’ άρπαξ που εκκρεμούν από 01.09.2013. Ήδη έχουν καταβληθεί 3.048 εφ’ άρπαξ, εκ των οποίων τα τελευταία 1.526 που αφορούν ημερομηνία παραλαβής πράξης μέχρι και την 05.07.2014 ενταλματοποιούνται από το Ταμείο Προνοίας Δημοσίων Υπαλλήλων, ενώ τα αμέσως προηγούμενα 1.521 την 15.07.2016 που αφορούν ημερομηνία παραλαβής πράξης μέχρι και την 22.05.2014 αποχωρήσεις από 01.09.2013 έως 31.12.2013.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Κατά την διάρκεια της πρόσφατης παραμονής μου στα Χανιά είχα την ευκαιρία να συναντήσω και να συζητήσω με τρεις αξιόλογους ανθρώπους, οι οποίοι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έχουν σχέση με το Ναυτικό Μουσείο της όμορφης πόλης, αλλά και τη ναυπήγηση και το ταξίδι του "Μινώα από τα Χανιά μέχρι τον Πειραιά το καλοκαίρι του 2004. Ο πρώτος εξ αυτών ήταν ο εκπληκτικός μοντελιστής κ. Στέλιος Φαλιέρος http://www.ribandsea.com/face/2468-stelios-falieros-o-ekpliktikos-montelistis-tou-naftikoy-mouseiou-xanion, ο δεύτερος ήταν ο Πρόεδρος του Ναυτικού Μουσείου Χανίων κ. Εμμανουήλ Πετράκης και ο τρίτος ο γιος του καλού μου φίλου Ανδρέα Φουράκη, Παύλος Φουράκης, ο οποίος υπήρξε ένας από τους κωπηλάτες που έλαβαν μέρος σ' εκείνο το παρθενικό ταξίδι του "Μινώα".
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Το 1987 μια ομάδα επτά Ρώσων πολιτών έφθασε και εγκαταστάθηκε στη Γαύδο. Ζουν έκτοτε κοντά στον οικισμό Βατσιανά. Υπήρξαν, κατά καιρούς, διάφορες φήμες για τους λόγους που τους έκαναν να μεταναστεύσουν στη Γαύδο. Άλλοι είπαν ότι εγκατέλειψαν τη χώρα τους για να γλυτώσουν από τις βλαβερές επιπτώσεις της ραδιενέργειας μετά το πυρηνικό ατύχημα στο Τσερνόμπιλ, και άλλοι ότι είναι... κατάσκοποι! Έτσι είναι. Όταν κάποιοι δεν μπορούν να ερμηνεύσουν τις επιλογές των συνανθρώπων τους, τις ερμηνεύουν με βάση τη φαντασία τους, τα δικά τους όρια, τις δικές τους επιλογές και προτιμήσεις.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Η λεζάντα της φωτογραφίας μπαίνει εδώ λόγω μεγέθους : Ο υπουργός Εσωτερικών, Διοικητικής Ανασυγκρότησης και δεν συμμαζεύεται προπορευόμενος της χρυσής Ολυμπιονίκου Κορακάκη σύμφωνα με το πρωτόκωλο – ίσως ο υπουργός να έσπευσε να απομακρυνθεί θιγείς άμα τω ακούσματι ότι η Ολυμπιονίκης ταξίδεψε με Alitalia και όχι με Aegean – για Olympic Airways ούτε λόγος, καθότι την είχε ξεπουλήσει ο Καραμανλής παρά τις οιμωγές της αντιπολίτευσης, του τότε ΣΥΡΙΖΑ των 13 συνιστωσών περιλαμβανομένου, αλλά και του εν λόγω υπουργού που τότε ήταν ΜΠΑΤΣΟΚ, το οποίο την είχε φορτώσει με 4.000 αργόμισθους πρασινοφρουρούς τού περιβάλλοντος Τουρλουμούση.