Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Τα προσωπικά δεδομένα και η προστασία τους έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας. Σε κάθε βήμα μας θα πρέπει να αναλογιζόμεθα, μήπως με την πράξη μας προσβάλλουμε κάποιου τα προσωπικά δεδομένα, δηλαδή στοιχεία της προσωπικότητός του και του ιδιωτικού βίου του, αλλά και της συμπεριφοράς του. Γνωρίζω π.χ. ότι ο γείτονάς μου έχει καταδικασθεί για παιδεραστεία και παρατηρώ ότι πλησιάζει τα παιδιά άλλων γειτόνων και τους δίνει καραμέλες, γλειφιτζούρια, σοκολάτες κ.λπ. Ο νους μου πάει στο κακό και ενημερώνω σχετικώς τους γονείς των γειτονόπουλων. Παρεβίασα τα άθλια προσωπικά δεδομένα τού παιδεραστή; Μπορεί να με εναγάγει ή να με μηνύσει ο παιδεραστής για την αποκάλυψη αυτή; Ασφαλώς και όχι, αν και ποτέ δεν ξέρεις πώς μπορεί να σκεφτεί ένας δικαστής, σε περίπτωση που ο παιδεραστής τολμήσει να στραφεί εναντίον μου.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Οι πληροφορίες που είχα για τον διοργανωτή του "Β΄ Πανελληνίου Συμποσίου Ξυλογλυπτικής" που επρόκειτο να πραγματοποιηθεί στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης ήταν αυτές που βάρυναν στην απόφασή μου να πάω στον Άγιο Νικόλαο. Χρειαζόταν βεβαίως και η σύμφωνη γνώμη των δύο χορηγών μου. Της "ΑΝΕΚ LINES" και της "BLUE STAR FERRIES", τα τμήματα χορηγιών των οποίων συμφώνησαν να μου χορηγήσουν δωρεάν τα εισιτήρια για το αυτοκινούμενο και την αφεντιά μου.
Ο Νίκος Μάνεσης, λοιπόν, ήταν αυτός που με έκανε να βρεθώ το Σάββατο 5 Οκτωβρίου στη Δημοτική πλάζ του Αγ. Νικολάου και τα εγκωμιαστικά σχόλια του καλού μου φίλου Σταύρου Βαμβουνάκη γι' αυτόν τον εξαιρετικό ξυλογλύπτη και διοργανωτή του "Β΄ Πανελληνίου Συμποσίου Ξυλογλυπτικής".
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Πολιτιστικός σύλλογος του Βατόλακκου Χανίων διοργανώνει τα τελευταία τρία χρόνια τον "Περίπατο στην Τέχνη" με συμμετοχή γλυπτών και εικαστικών καλλιτεχνών κατά μήκος του μονοπατιού του ποταμού Βαλσαμιώτη. Ένα τοπίο εκπληκτικής ομορφιάς, με τα νερά του ποταμού να συντροφεύουν τους εκθέτες και τους επισκέπτες.
Δεν είχα τη δυνατότητα να πάω τον Αύγουστο στα Χανιά για να προβάλλω την πρωτότυπη αυτή καλλιτεχνική εκδήλωση, αλλά κατέβηκα στην Κρήτη την περασμένη εβδομάδα με την ευκαιρία του "Β' Πανελληνίου Συμποσίου Ξυλογλυπτικής" που πραγματοποιήθηκε στη Δημοτική Πλαζ του Αγίου Νικολάου. Ανάμεσα στους ξυλογλύπτες ήταν και ο Μανώλης Αβαράκης, ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου του Βατόλακκου, ο οποίος μου μίλησε για τον "Περίπατο στην Τέχνη". Εντυπωσιασμένος από τα σχόλιά του, αλλά και όσων είχαν συμμετάσχει φέτος στην έκθεση του Βαλσαμιώτη, αποφάσισα μετά το πέρας του Συμποσίου να ακολουθήσω τον Αβαράκη στον Βατόλακκο.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Το Ενετικό λιμάνι των Χανίων και η παλιά πόλη που το περιβάλλει είναι δίχως άλλο ένας τόπος που πλημμυρίζει τις αισθήσεις, το μυαλό και την ψυχή του επισκέπτη με νοσταλγία και ρομαντισμό και τον μεταφέρει σε μια άλλη εποχή, παρωχημένη. Τότε που δεν υπήρχαν οι θόρυβοι, τα καυσαέρια και οι ίπποι των αυτοκινήτων, αλλά μόνο οι τετράποδοι ίπποι και τα γαϊδουράκια των κατοίκων της πόλης. Και είναι αλήθεια ότι όσο και αν μείνει κανείς και περιπλανηθεί στα γραφικά δρομάκια αυτής της μοναδικής πόλης ποτέ δεν θα την χορτάσει, ποτέ δεν θα βαρεθεί την παρουσία της.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Αν έχεις διαβάσει το βιβλίο Adults in the room, η ταινία του Κώστα Γαβρά που το μετέφερε στην οθόνη φαντάζει μικρή και ανούσια. Σαν κακοπαιγμένη σαπουνόπερα, η οποία, όμως, καθαγιάζει τον Γιάνη καθώς δίπλα του βλέπει κανείς ένα υπουργικό τσίρκο να πετάει ασυνάρτητες ατάκες, μπροστά στις οποίες ο Γιάνης είναι απλώς σοβαρός. Και το κακό είναι ότι δεν μπορεί κανείς να διακρίνει ποιός υπουργός είπε ποιά μαλακία. Μου κακοφάνηκε που το κοινό, το οποίο παρακολουθούσε μαζί μου την ταινία, γελούσε σε στιγμές που θα έπρεπε να κλαίει. Σε σκηνές που αποτύπωναν με ειρωνεία το χάλι μας και την υποχωρητική διάθεση μίας κυβέρνησης που θα βάραγε τα νταούλια και θα χόρευαν οι δανειστές. Με άλλα λόγια «θα μας παρακαλάνε οι δανειστές να μας δανείσουν», όπως είχε πει ο Αλαίκσοις σε πανελλήνια τηλεοπτική μετάδοση και υλοποίησε ο Κούλης λέγοντας ότι «μας πληρώνουν οι δανειστές, για να μας δανείσουν».
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Για τον Χανιώτη φίλο μου Σταύρο Βαμβουνάκη έχω μιλήσει πολλές φορές στο παρελθόν. Όσες όμως και αν μιλήσω πάλι λίγες θα είναι γιατί ο Σταύρος δεν είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Είναι, πρώτα και πάνω απ' όλα, ένα πολύ καλό και ντόμπρο παλληκάρι. Είναι πολυτεχνίτης, αλλά όχι ερημοσπίτης. Κάρβουνο πιάνει χρυσάφι γίνεται. Έχει το εφευρετικό μυαλό του Οδυσσέα και βρίσκει πάντα λύσεις ακόμη κι' εκεί που όλοι νομίζουν ότι υπάρχει αδιέξοδο.
Τελευταία ασχολείται μανιωδώς με το ξύλο της ελιάς. Έμμονη ιδέα του έχει γίνει σχεδόν. Έχει γεμίσει δύο ντουλάπες με ξύλινα ρολόγια, χρηστικά αντικείμενα του σπιτιού, μινιατούρες, ό,τι μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου. Κοινός παρονομαστής όλων αυτών το ξύλο της ελιάς.
Επιμέλεια :Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Συνήθως, όταν επισκέπτομαι ένα άσημο τμήμα της χώρας, ένα μικρό χωριό επί παραδείγματι που δεν περιμένει να ζήσει απ' τον τουρισμό και τους ξένους επισκέπτες, δεν περιμένω ή μάλλον δεν φαντάζομαι ότι μπορεί εκεί να κρύβεται ένας θησαυρός. Αυτό ακριβώς συνέβη στο χωριό Βατόλακκος του νομού Χανίων, όπου βρέθηκα προσφάτως ακολουθώντας το ζεύγος του Μανώλη και της Ιφιγένειας Αβαράκη σε μια προσπάθεια να γνωρίσω και να προβάλλω, με όσες δυνάμεις διαθέτω, το μαγικό μονοπάτι στο οποίο εδώ και τρία χρόνια διοργανώνουν τον Αύγουστο μια υπαίθρια πολιτιστική εκδήλωση με συμμετοχή γλυπτών, ζωγράφων και άλλων καλλιτεχνών και δημιουργών.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Ο συγγραφεύς και πρώην βουλευτής Πέτρος Τατσόπουλος είχε τύχη βουνό. Υπέστη καρδιακό επεισόδιο στο στούντιο τηλεοπτικού σταθμού. Στη διπλανή αίθουσα βρισκόταν γιατρός που του έδωσε τις πρώτες βοήθειες, το ασθενοφόρο κατέφθασε σε χρόνο dt, η μεταφορά του στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο τάχιστη, η εισαγωγή στο χειρουργείο άμεση. Σώθηκε και του εύχομαι να είναι καλά στην υγεία του και σιδερένιος.
Η ανώνυμη 52χρονη καθηγήτρια υπέστη καρδιακό επεισόδιο στην Αρχαία Ολυμπία, όπου παρακολουθούσε συνέδριο φιλοσοφίας. Το νοσοκομεία στον Πύργο δεν είχε τα αναγκαία, για να την περιθάλψει. Ούτε το τεράστιο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Πατρών. Έτσι, το ασθενοφόρο τη μετέφερε στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Ιωαννίνων. Απεβίωσε στη διάρκεια της πολύωρης διαδρομής. Δεν υπήρχε δυνατότητα μεταφοράς με εναέριο μέσο στην Αθήνα; Από την Ανδραβίδα ας πούμε.
Επιμέλεια : Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Δέκα τρία μόλις χιλιόμετρα από την πόλη των Χανίων, στο χωριό Αλικιανός, βρίσκεται η γέφυρα του Κερίτη που κτίστηκε πάνω από τον ομώνυμο ποταμό. Η γέφυρα, πετρόκτιστη και τρίτοξη, αποτελούσε ένα από τα σημαντικότερα αρχιτεκτονικά, αλλά και ιστορικά μνημεία της ευρύτερης περιοχής. Και λέω αποτελούσε γιατί κείτεται πλέον σε ερείπια εξ αιτίας της ολιγωρίας και αδιαφορίας των Υπηρεσιών της Περιφέρειας Κρήτης και της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.
Κτίστηκε το 1908 από τον αρχιτέκτονα Αναστάσιο Λογοθέτη από τα Κύθηρα, με τη συμμετοχή όλων των κατοίκων του Αλικιανού στη διαδικασία κατασκευής, αλλά και με την αμέριστη φροντίδα του Ελευθέριου Βενιζέλου.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Χθες το πρωί ξύπνησα κάθιδρως ώρα 04:00. Είχα αφεθεί από νωρίς στις αγκάλες του Μορφέως βαυκαλισμένος με τις επενδυτικές ατάκες του Πομπέο. Κι’ ήλθε στον ύπνο τον βαθύ ο ταχυδρόμος, να μου φέρει χαμογελώντας σαρδόνια τούτο το γράμμα:
«Μετά από επικοινωνία που είχα με το ΓΕΜΗ σας ενημερώνω ότι πράγματι πρέπει να βγάλουμε και κωδικούς ΓΕΜΗ δηλαδή username και password. Mόνο που έχει αλλάξει λίγο η διαδικασία χορήγησής τους και πρέπει να στείλουμε πρώτα ηλεκτρονικά την έναρξη της εφορίας και μετά να γίνει η διαδικασία λήψης των κωδικών ΓΕΜΗ.
Επίσης, μετά την πρωινή επίσκεψη μου στην Δ.Ο.Υ. ΦΑΕ ΑΘΗΝΩΝ, σας στέλνω τη λίστα των δικαιολογητικών που απαιτούνται για την έκδοση ΑΦΜ.